قانون 5 ثانیه صحت دارد؟
زمانی که تکه ای از غذا از دستان شما رها می شود و به روی زمین می افتد آیا ایرادی دارد که کمتر از 5 ثانیه آن را از روی زمین برداشته و میل کنید؟
در این مورد همواره بحثی وجود داشته که اگر تکه غذای افتاده روی زمین کمتر از چند ثانیه روی زمین بماند جرم ها و میکروب ها زمان زیادی برای ورود به آن و آلوده کردن این تکه غذا نخواهند داشت. گفتنی است برای آزمودن صحت این موضوع تحقیقات بسیاری در آزمایشگاه روی چگونگی آلوده شدن سطح غذاها انجام شده است.
لازم به ذکر است که احتمال می رود قانون 5 ثانیه چندان قابل اعتماد نباشد بنابراین آزمایش قواعد و باورهایی که تصور ما را از سالم بودن این غذاها شکل می دهد کاری ارزشمند به حساب می آید.
آیا قانون 5 ثانیه ماده خوراکی آلوده را از یک تکه غذای سالم جدا می سازد؟ این مسئله از آنچه به نظر می رسد اندکی پیچیده تر است. چراکه چنین چیزی به میزان باکتری هایی که می توانند از روی سطح زمین به روی سطح غذا منتقل شوند و همچنین میزان آلودگی سطح زمین بستگی دارد.
قانون 5 ثانیه از کجا آمده است؟
افتادن غذا روی زمین یا هرجای دیگر و اینکه آیا می توان آن را بعد از تماس با زمین مصرف کرد سوالی است که در چنین شرایطی همواره افراد از خود می پرسند؟
مشخص کردن دقیق سرمنشاء قانون 5 ثانیه که همه از آن صحبت می کنند دشوار است اما طی تحقیقی که در سال 2003 انجام شد 70 درصد زنان و 56 درصد مردان با این قانون آشنا بودند و اینکه زنان بیشتر از مردان تمایل دارند تا غذاهایی که روی زمین می افتد را مصرف نمایند از نکات جالب این تحقیقات بود. اما علم درباره این موضوع چه چیزی به ما می گوید؟ آیا غذاهایی که با زمین تماس داشته اند سالم هستند؟
5 ثانیه مدت زمانی است که باکتری ها به غذای روی زمین منتقل شوند
اولین تحقیقی که در این زمینه انجام شد به آزمایش هایی که جیلین کلرک ،دانش آموز دبیرستانی در دوران کاراموزی خود در دانشگاه ایلینویز آمریکا انجام داده بازمیگردد. کلرک و همکارانش سطح زمین را به باکتری های مختلفی آلوده نمودند و سپس تکه های غذا را برای مدت زمان های مختلف روی زمین قرار دادند.
طبق گزارش های آن ها باکتری ها بعد از گذشت 5 ثانیه به غذاهای قرار داده شده روی زمین منتقل شدند اما در این گزارش اشاره ای به میزان باکتری های مورد نظر نشده بود.
چه میزان باکتری در مدت 5 ثانیه به غذا منتقل می شود؟
در سال 2007 آزمایشگاه دانشگاه کلمسن در مجله میکروبیولوژی یکی از تحقیقات خود را منتشر کرد. محققان در این تحقیق قصد داشتند تا اثر مدت زمانی که ماده غذایی با سطح زمین در تماس است را با میزان انتقال باکتری ها به آن بررسی نمایند. برای این منظور آن ها سطحی از یک چوب و یا فرش را به سالمونلا آغشته نمودند. بعد از گذشت 5 دقیقه محققان برای 5، 30 و 60 ثانیه یک تکه نان را در تماس با این سطح قرار دادند و سپس میزان باکتری منتقل شده به ماده غذایی را اندازه گیری نمودند. گفتنی است آن ها همین کار را بعد از گذشت 2 ، 4 ، 8 و 24 ساعت از تماس باکتری با سطح مجددا تکرار نمودند.
محققان دریافتند که میزان باکتری منتقل شده به زمان تماس با سطح آلوده بستگی ندارد بلکه میزان باکتری های موجود روی سطح در این آزمایش تعیین کننده بوده است , لازم به ذکر است که این میزان با گذشت زمان کمتر و کمتر می شد.
دانشمندان می افزایند :جنس سطحی که غذا با آن در تماس قرار می گیرد از دیگر عوامل تعیین کننده است , به عنوان مثال فرش ها در مقایسه با سرامیک و چوب کار شده در کف ساختمان ها مکان های بهتری برای در تماس قرار گرفتن غذا هستند . گفتنی است در آزمایشی که به همین منظور انجام شد زمانی که سطح فرش به باکتری های مورد نظر آغشته می شود تنها 1 درصد از آن ها بعد از تماس ماده غذایی با فرش به سطح ماده غذایی مورد نظر منتقل می شوند اما در زمان تماس غذا با چوب 48 الی 70 درصد باکتری ها به ماده غذایی منتقل شدند.
No tags for this post.