تایید عملکرد لوزالمعده مصنوعی در کنترل قند خون
نتایج این مطالعه جدید نگرانی ها را در خصوص کارآیی سیستم لوزالمعده مصنوعی در جهان واقعی نسبت به محیط آزمایشگاه که در آن ورزش، رژیم غذایی و سایر عوامل کنترل شده است، رفع می کند.
دیابت نوع یک اختلالی خودایمن است که در آن لوزالمعده انسولین را بسیار کم می سازد و یا هیچ انسولینی تولید نمی کند.
لوزالمعده مصنوعی سیستمی است که با اندازه گیری های مکرر یک حسگر، سطح گلوکز در خون را تحت نظر دارد و در زمان نیاز، با استفاده از یک نرم افزار انسولین مورد نیاز را به بدن پمپاژ می کند.
محققان نتایج تازه ترین بررسی استفاده از لوزالمعده مصنوعی در شرایط غیر آزمایشگاهی را که 12 هفته طول کشید و هر دو گروه کودکان و بزرگسالان را در بر داشت، در کنفرانس سالانه انجمن مطالعه دیابت اروپا که در سوئد برگزار شد، ارائه دادند.
محققان درباره این مطالعه که در مجله پزشکی New England منتشر شد، نوشتند: این سلول بتا مصنوعی یا سیستم رها سازی انسولین بر اساس مفهوم آزاد سازی انسولین در واکنش به حسگرها، عمل می کند.
نتایج تحقیق نشان می دهد که کنترل قند خون در این سیستم بهتر از روش های سنتی تزریق و یا پمپ که توسط خود بیمار انجام می شود، صورت می گیرد.
سیستم لوز المعده مصنوعی متفاوت از درمان با پمپ های معمولی است به طوری که در آستانه های متفاوت افزایش و یا کاهش قند خون واکنش بهتری نشان می دهد و متناسب با این تغییرات انسولین در بدن آزاد می کند.
در روش سنتی، برخی از مبتلایان به دیابت نوع 1 به جای چند بار تزریق در روز از یک پمپ انسولین استفاده می کنند. در این روش انسولین از طریق یک کاتتر قرار داده شده در زیر پوست شکم رها می شود. به عبارت دیگر، فرد دیابتی می تواند دکمه ترشح انسولین را پس از غذا خوردن فشار دهد.
با هر دو روش پمپ و یا تزریق، استرس مدیریت بیماری می تواند منجر به برخی عوارض بیماری شود.
به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس،اما سیستم لوزالمعده مصنوعی امیدهایی را در زمینه کنترل دیابت نوع یک و کمرنگ شدن احتمال عوارض آن ایجاد کرده است و همچنین می تواند استرس در ارتباط با درمان با انسولین را کاهش دهد.
