مزایای فعالیت روزمره برای مبتلایان به پارکینسون

تحقیقاتی که به تازگی توسط محققان دانشگاه میشیگان انجام شد حاکی از این است که افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند معمولا برای کاهش علائم بیماری خود به کارهای نظیر شستن ظرف ها و لباس ها یا قدم زدن در اطراف خانه های همسایه هایشان روی می آورند.

نیکولاس بونن راهبر این تحقیق در این باره بیان کرد که بیماران مبتلا به پارکینسون اغلب به دلیل عدم تعادل و ترس از زمین خوردن یک جا نشین می شوند.

زمانی که بیماران احساس عدم تعادل و بی ثباتی بکنند ممکن است از زمین خوردن بترسند و انجام کارهایشان را متوقف کنند. این تیم تحقیقاتی بررسی کرد که آیا شرکت در فعالیت های ورزشی مانند شنا و ایروبیک می تواند نشانه های بیماری افراد مبتلا به پارکینسون را کم کند یا خیر.

او در این باره بیان کرد: «چیزی که ما به آن دست یافتیم فقط درباره ورزش کردن نبود بلکه شامل فعالیت های روزمره ای می شد که علائم این بیماری را کنترل می کرد. نشستن در یک جا برای هر شخصی مضر است اما ضرر این گونه کم تحرکی ها برای بیماران مبتلا به پارکینسون بسیار بیش تر است.»

محققان برای انجام این تحقیق  در طول چهار هفته به بررسی رابطه میان مدت زمان فعالیت های ورزشی و غیر ورزشی و شدت علائم بیماری 48 بیمار مبتلا به پارکینسون پرداختند. محققان برای اندازه گیری میزان دوپامین موجود در مغز این بیماران از تصویر برداری PET استفاده کردند. همچنین برای کسب اطلاعات درباره میزان فعالیت فیزیکی این بیماران از پرسش نامه هایی استفاده کردند.

در پایان این فرایند آنها به این نتیجه رسیدند که فعالیت های بدنی غیر ورزشی با کاهش علائم بیماری پارکینسون در ارتباط است. اگر چه کمبود دوپامین مهم ترین عامل بیماری پارکینسون محسوب می شود اما محققان با انجام این تحقیق به این نتیجه رسیدند که فعالیت های غیر ورزشی می تواند مهارت های حرکتی بیماران پارکینسون را حفظ کند و این نتیجه به شدت بیماری پارکینسون مرتبط نیست.

منبع

No tags for this post.