سخت گیری والدین می تواند به سلامت روان کودک آسیب بزند
به گزارش ایرنا از ساینس، سخت گیری پدر و مادر احتمال مشکلات روانشناختی را در بزرگسالی افزایش می دهد.برای این تحقیق 2000 نفر که در سال 1946 در انگلیس به دنیا آمده بودند زیر نظر قرار گرفتند.سلامت آنها در نوجوانی، در دهه 30 ، دهه 40 و بین 60 تا 64 سالگی بررسی و از آنها خواسته شد تا رابطه خود با والدین را در 16 سال اول زندگی ارزیابی کنند.
برای مثال از آنها درباره محبت و گرمی و درک پدر و مادر سوال شد و اینکه چقدر آزادی عمل داشتند یا اینکه پدر و مادر چقدر محدودکننده و سخت گیر بودند.اهمیت دوران کودکی در رشد و تکامل مغز موضوعی کاملا شناخته شده است، اما این نخستین بار است که تاثیر عملکرد پدر و مادر در دوران کودکی، در طول زمانی چنین طولانی ارزیابی می شود.
سبک های بزرگ کردن کودک
قاطع: به کودک یاد می دهد که مسئولیت پذیر باشد، خودش فکر کند و بداند چرا برایش قاعده و قانون گذاشته و چرا باید آنها را رعایت کند.
سلطه گر: انتظار اطاعت و فرمانبرداری دارد و از تنبیه یا تهدید به تنبیه برای کنترل کودک استفاده می کند.
منفعل: این پدر و مادرها گرما و محبت به کودک می دهند، اما نمی توانند قاعده و قانون بگذارند یا قاطعیت آن را ندارند که کودک این قواعد را رعایت کند.
منفک: این پدر و مادرها حمایت عاطفی کافی از کودک نمی کنند و نمی توانند رفتار مناسب را مشخص کرده و این رفتارها را در آنها تثبیت کنند.
با اینکه معمولا بر نقش مادر در بزرگ کردن کودک تاکید می شود اما تحقیقات مختلف نشان می دهند نباید اهمیت نقش پدر را نادیده گرفت
دکتر می استفورد نویسنده ارشد این تحقیق می گوید: تمام پدر و مادرها به درجاتی فرزندان را کنترل می کنند اما مسئله این است که آیا کودک احساس می کند به حریم خصوصی اش تعرض شده یا احساس می کند که از او مراقبت می شود.
هر چه پدر و مادر درک بیشتری داشته و دلسوزتر باشند، به آنچه فرزندشان می گوید بیشتر گوش می دهند و بیشتر با آنها گرم و دوستانه صحبت می کنند.
پدر و مادرهایی که بستری با ثبات برای کودکان فراهم می کنند تا در محیطی گرم و پاسخگو، دنیا را تجربه کنند باعث رشد و ارتقاء عاطفی آنها می شوند.
به گفته محققان، کنترل و نظارت شدید بر کودکان، خودمختاری آنها را سلب می کند و مانع از شکل گیری یک هویت مستقل و قوی در آنها می شود، چون این کودکان نمی توانند از رویارویی با مسائل و از اشتباه کردن یاد بگیرند و این تاثیر منفی تا سال های طولانی باقی خواهد ماند.
دکتر استفورد می گوید: متوجه شدیم بچه هایی که پدر و مادرهایی گرم و پاسخگو دارند در اوایل، اواسط و اواخر بزرگسالی از نظر روانی سالم تر هستند و بیشتر از زندگی رضایت دارند.
اما برعکس، کنترل روانشناختی با مشکلات روانی و رضایت کمتر از زندگی ربط دارد. برای مثال کنترل روانشناختی یعنی به کودک اجازه داده نشود خودش تصمیم بگیرد، به حریم خصوصی تعرض و وابسته بودن در او تقویت شود.
این تحقیق همچنین نشان داد کسانی که در کودکی با سخت گیری پدر و مادر روبرو بوده اند، در روابط خود در آینده بیشتر دچار مشکل شده بودند.
