احتمال ایجاد توفان‌های شدید گرمسیری در خلیج‌فارس برای نخستین بار

به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، این گزارش که بر اساس هزاران مدل رایانه‌ای ارائه شده، نشان داد، شهرهای تامپا در فلوریدا و کایرنز در استرالیا که توفان‌های گرمسیری ‍پیش از این در آن‌ها رخ داده‌اند، در قرن حاضر بطور فزاینده‌ای در برابر توفان‌های شدید آسیب‌پذیر خواهند بود.

این تحقیق نشان می‌دهد که توفان‌های شدید که اکنون احتمال دارد هر 1000 سال یکبار در تامپا رخ داده و موجهای 4.6 متری ایجاد کند، تا اواخر قرن 21 احتمالا هر 60 تا 450 سال یکبار اتفاق بیفتد. کایرنز نیز در برابر بدتر شدن توفان‌ها آسیب‌پذیر است.

آب‌های کم‌عمق و گرم خلیج فارس که تاکنون توفانی گرمسیری در آن‌ها گزارش نشده بود، ممکن است به عنوان یک اثر جانبی از گرم شدن کره زمین در آینده این توفان‌ها را تولید کند.لینگ لین، مولف ارشد این تحقیق از دانشگاه پرینستون که با همکاری کری امانوئل از موسسه فناوری ماساچوست به این یافته‌ها دست پیدا کرده، اظهار کرد: همیشه نمی‌توان به تاریخ تکیه کرد.

دانشمندان برآورد کرده‌اند که برای مثال بر اساس مدل گرمتر شدن جهانی برای دبی، موج توفان با ارتفاع 1.9 متر ممکن است هر 1000 سال یکبار و موج با ارتفاع چهار متر در هر 10 هزار سال یکبار رخ بدهد.

آن‌ها چین توفان‌های گرمسیری شدیدی را «قوی خاکستری» نامیده‌اند و اظهار کرده‌اند که این گونه رویدادها را تنها نمی‌توان با تکیه بر تاریخ پیش‌بینی کرد. این استعاره از قوهای سیاه الهام گرقته که اروپایی‌ها وجود این موجودات را غیرممکن می‌دانستند و سرانجام در استرالیا آن‌ها را کشف کردند.برخی پژوهش‌های پیشین نیز به خطرات ناشی از تغییرات ناگهانی در سیستم آب‌وهوایی مربوط به گرم شدن کره زمین اشاره کرده بودند؛ برای مثال، اقیانوس قطب شمال ممکن است در تابستان از یخ تهی شود یا اینکه باران‌های موسمی شاید تغییر مسیر بدهند.

ژان پاسکال وان یپرسله، نایب رئیس هیات بین دولتی سازمان ملل در امر آب‌وهوا اظهار کرد که انباشت گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسان به معنی تجمع بیشتر انرژی در سیستم آب‌وهوایی است و اینکه ممکن است رویدادهای شگفت‌انگیز بد آب‌وهوایی رخ دهند.

بر اساس این گزارش، نزدیکترین توفان گرمسیری به خلیج فارس در سال 2007 رخ داد که در آن، توفان گونو در دریای عرب به ایران و عمان 4.4 میلیارد دلار آسیب رساند و 78 نفر طی آن از بین رفتند. این گزارش در مجله Nature Climate Change منتشر شده است.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا