چگونه سلول های سرطان سینه در برابر درمان مقاوم می شوند

به گزارش سیناپرس همدان، تیمی از محققان در کالج پزشکی بیلور بررسی کرده‌اند که چگونه این سلول‌ها ER خود را از دست می‌دهند، و در مطالعه فعلی منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، مکانیسمی را نشان می‌دهند که نه تنها فرآیند را توضیح می‌دهد، بلکه امکاناتی را برای غلبه بر آن ارائه می‌کند.
دکتر وی چین لین، نویسنده متناظر، استاد پزشکی-هماتولوژی و انکولوژی و زیست شناسی مولکولی و سلولی در بیلور گفت: برای سال‌ها، هدف ما این بود که معمای پیچیده پیشرفت سرطان سینه را حل کنیم تا بفهمیم بازیگران این روند چگونه با یکدیگر تعامل می‌کنند تا مقاومت در برابر درمان و رشد مداوم ایجاد کنند. هدف ما غلبه بر این مانع، برای بازگرداندن بیان گیرنده ER در این سرطان‌ها است تا دوباره مستعد درمان شوند و به بیماران شانس بیشتری برای بهبودی بدهیم.
چگونه سلول های سرطان سینه ER خود را از دست می دهند
دو پروتئین سلولی معروف به 14-3-3τ و ERα36 قبلاً در ایجاد مقاومت سرطان سینه در برابر درمان هورمونی نقش داشته اند. لین، یکی از اعضای مرکز جامع سرطان دان ال دانکن گفت: در کار با مدل موش سرطان سینه ER انسان، ما شگفت زده شدیم که متوجه شدیم که بیان بیش از حد 14-3-3τ در این تومورها منجر به ER-منفی شدن تمام سلول های سرطانی (ER-) شده است. هنوز روزی را که داده ها را دیدم به یاد دارم. تغییر چشمگیر بود – همه تومورها ER خود را از دست داده بودند.
مطالعه مکانیسم در مدل های حیوانی کار فشرده، زمان بر و پرهزینه خواهد بود، بنابراین محققان یک مدل جایگزین ایجاد کردند. نویسنده اول لیدیجا ای. ویلهلمز گاران، دانشجوی برنامه فارغ التحصیل سرطان و بیولوژی سلولی بیلور که در آزمایشگاه لین کار می کند، یک مدل کروی از سلول‌های سرطان سینه انسان را توسعه داد که پیشرفت از ER به ER- را تقلید می‌کند و یک ابزار تجربی بسیار مفید برای تحقیقات آینده فراهم می‌کند.
گاران گفت: در یک بیمار، تومور پستان ممکن است سال ها طول بکشد تا از ER به ER- پیشرفت کند، در مدل حیوانی ما چندین ماه طول می کشد اما در مدل کروی ما طی 1 تا 2 هفته از ER به ER- تغییر می کند.
در مدل کروی آزمایشگاهی، تیم دریافتند که هنگامی که 14-3-3τ در سلول های سرطانی تحت شرایط مناسب بیش از حد بیان شود، سلول ها سطح ERα36 خود را افزایش می دهند و به دنبال آن از دست دادن ER رخ می دهد.
گاران گفت: بازیگرهای مولکولی دیگری مانند AKT و GATA3 نیز مورد نیاز هستند. مهمتر از همه، ما همچنین دریافتیم که عوامل تولید شده توسط ریزمحیط تومور، شامل فیبروبلاست ها و سلول های ایمنی که بخشی از توده تومور هستند و برهمکنش با سلول های سرطانی می باشند، نیز برای پیشرفت از ER به ER- ضروری است.
لین گفت: ما می دانستیم که 14-3-3τ، ERα36، AKT و GATA3 بازیگران کلیدی در تبدیل سلول های سرطان سینه ER به سلول های ER- هستند. در اینجا ما نحوه تعامل عملکردی آنها با یکدیگر را تعیین کرده‌ایم و نقشه‌ای از جاده‌ای که منجر به از دست دادن ER می‌شود، ترسیم می‌کنیم. من بسیار هیجان‌زده هستم که با مدل سرطان سینه کروی خود، ابزار ارزشمندی برای مطالعه نه تنها تغییرات سلولی درگیر در پیشرفت سرطان سینه، بلکه برای آزمایش داروها برای توانایی آنها در مهار فرآیندی که منجر به از دست دادن ER می‌شود، داریم.
گاران گفت: پروتئین 14-3-3τ در حدود 60 درصد از سرطان های سینه بیش از حد بیان می شود. همه بیمارانی که 14-3-3τ بالا دارند ER را از دست نمی دهند، اما برای کسانی که این فرایند در آن ها اتفاق افتاد، یافته های ما ممکن است روزی به بازگرداندن تومورهای آنها به حالت حساس به درمان کمک کند. جنبه ترجمه ای این تحقیق همیشه به قلب من نزدیک بوده است، آوردن اکتشافات به کلینیک و بهبود زندگی مردم. یانگ شیائو در کالج پزشکی بیلور نیز نویسنده این اثر بود.
این مقاله در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.
منبع: medicalxpress
مترجم: سید سپهر ارومیهء