کشف شواهد تکامل در پنگوئن ها

دانشمندان می دانند که پنگوئن ها در طول دوران حیات خود بر روی کره زمین با تغییراتی در ساختار فیزیکی خود روبرو شده اند. این موجودات به تدریج برای شنا کردن و حضور در آب، بدن بهینه سازی شده ای را دریافت کردند و در کنار آن نیز موارد دیگری در این جانوران با پیشرفت روبرو شده است.

به تازگی دانشمندان جامعه دیرینه شناسی مهره داران موفق به کشف یک فسیل از یک پنگوئن شده اند که اطلاعات بسیار ویژه ای در زمینه تکامل این حیوانات را در اختیار آنها قرار داده است. این فسیل قدمتی 35 میلیون ساله دارد و بررسی آن و مقایسه ساختار جسمی و مغزی این موجود با پنگوئن های امروزی می تواند اطلاعات بسیار جالبی درباره تفاوت های این گونه در این مدت زمان ایجاد کند.

کلودیا تامبوسی (Claudia Tambussi) به عنوان راهبر این تحقیقات درباره آن می گوید: «مقایسه پرندگان مختلف (منقرض شده و یا موجود در زمین) موجب می شود که دو سوال مهم درباره تکامل به وجود بیاید: نخست این که چه تفاوت های کلیدی در فرایند تکامل در این موجودات شکل گرفته است؟ مورد دوم نیز به این امر مربوط است که این تغییرات در چه زمانی انجام شده است؟» حال یافتن این فسیل می تواند به پاسخ هردو سوال یاد شده کمک شایانی کند.

یکی از نویسندگان این تحقیقات که دنیل کسپکا (Daniel Ksepka) نام دارد درباره این یافته ها می گوید: «این فسیل به ما نشان داد که تکامل حسگرهای فیزیکی در پنگوئن ها تقریبا تا 30 میلیون سال پس از اینکه آنها قابلیت پرواز را از دست داده اند نیز ادامه داشته است.» شایان ذکر است که وضعیت این فسیل از پیچیدگی های خاص ساختار بصری این موجودات در 35 میلیون سال پیش خبر می دهد.

کسپکا درباره نتیجه بررسی این فسیل می گوید: «جالب است که پنگوئن ها از نظر عمومی به عنوان پرندگان غیرپروازی محسوب می شوند ولی بال های آنها برای شنای زیر آب طراحی شده است. به نوعی می توان این امر را مشابه پرواز ولی در زیر آب به حساب آورد. به این ترتیب باید گفت که ساختار مغز پنگوئن ها آماده پرواز است.»

شایان ذکر است که نتایج این تحقیقات در ژورنال بین المللی دیرینه شناسی مهره داران (Journal of Vertebrate Paleontology) به چاپ رسیده و قابل دسترسی است.

منبع

No tags for this post.