بیورزونانس، تحولی در تشخیص و درمان بیماری‌ها

دانشمندان و محققان دنیا هر روز به مرزهای جدیدی در حوزه‌های مختلف علمی و تحقیقاتی دست پیدا می‌کنند و بر این اساس پژوهش‌هایی به ثمر می‌رسد که زندگی بشر را تسهیل می‌کند. بتازگی در زمینه تشخیص و درمان بیماری‌ها از روش جدیدی به نام بیورزونانس استفاده می‌شود. بیورزونانس دانشی است که بر اساس فرکانس‌های سلولی شکل گرفته است.

به این ترتیب به کمک پزشکان، علم فیزیک و بیوفیزیک در زمینه تشخیص و درمان بیماری های مختلف وارد صحنه شده و دستگاه هایی مبتنی بر این دانش طراحی شده است که پزشکان می توانند از طریق این دستگاه ها فرکانس های دریافتی از بدن بیماران را پردازش کرده و با توجه به این اطلاعات در زمینه تشخیص بیماری ها در نخستین مرحله و درمان آنها در مراحل بعدی به یافته هایی دست یابند. با دکتر حمیدرضا طاهری یگانه، رئیس مرکز تحقیق و توسعه بیورزونانس درباره این روش نوین تشخیص و درمان گفت وگو کرده ایم.

دانش بیورزونانس برچه اساسی بنا نهاده شده است؟

بیورزونانس شاخه ای از علم پزشکی است که به بیوفیزیک و مبانی کوانتوم فیزیک مدرن مرتبط است. این دانش در دهه 1900 میلادی توسط دانشمندانی از جمله نیکلای تسلا و لاخووسکی بنا نهاده شد. در این روش در مرحله تشخیص بیماری از رایانه استفاده می شود. این دانش قدمتی یکصد ساله دارد. یکصد سال پیش یک دانشمند روسی در تحقیقاتش متوجه شد همه سلول ها دارای فرکانس مغناطیسی هستند و به این ترتیب این ایده به ذهن دانشمندان خطور کرد که اگر بتوان دستگاهی طراحی کرد که این فرکانس ها را شناسایی کند، می توان ویژگی های سلول های بدن را شناسایی کرد. البته این کار به آسانی امکان پذیر نبود. این فرکانس ها بسیار ضعیف بوده و شناسایی آنها مستلزم استفاده از دستگاه های پیچیده ای بود. اما با گذشت زمان محققان به این توانایی دست یافتند. ما در این مرکز از پنج سال پیش در تلاش بوده ایم این علم را به شکل تحقیقاتی در ایران معرفی کنیم.

از قوانین فیزیک به چه روشی در تشخیص و درمان بیماری ها استفاده می شود؟

این فرکانس ها وارد بدن می شود. در هر منطقه ای از بدن که فرکانس های همنام وجود داشته باشد این فرکانس ها تشدید شده و رزونانس ایجاد می شود. در این فرآیند عوامل مختلفی می تواند نقش داشته باشد و بر اساس نتایج درمان متفاوت خواهد بود. در کشورهای مختلف از آمریکا تا روسیه و کشورهای اروپایی برای درمان به روش بیورزونانس جداولی طراحی شده است که میزان و زمان ارسال فرکانس را مشخص می کند. برای مثال ممکن است برای شناسایی یک بیماری زمان ارسال فرکانس پنج ثانیه باشد و اگر بخواهیم بیماری یا عامل ایجاد بیماری را به این روش از بین ببریم، زمان ارسال فرکانس بر اساس جداول طراحی شده انتخاب می شود.

در بیورزونانس وقتی بیماری آغاز می شود می توان نشانه های اولیه بیماری را تشخیص داد و بر این اساس در بسیاری از بیماری ها پیش از رسیدن به مرحله بحرانی بیماری قابل تشخیص و درمان است

 
 
 
 

به این ترتیب بر اساس جدول در یک بازه زمانی مشخص فرکانس به بدن ارسال می شود. از آنجا که همه سلول های بدن فرکانس های منحصر به فردی دارد، در این فرآیند سلول های دیگر هیچ گونه آسیبی نمی بیند و به نوعی می توان گفت این روش درمان غیر تهاجمی است.

آیا می توان این فرکانس های اختصاصی را به یک اثرانگشت اختصاصی برای سلول ها تشبیه کرد؟

فرکانس ها منحصر به فرد است و منطقه منحصر به فردی از بدن را هدف قرار می دهد، بنابراین دیگر اندام ها را تحت تاثیر قرار نمی دهد. برای مثال اگر میکروارگانیسمی وارد بدن شده باشد، فرکانس همان میکروارگانیسم را ارسال می کنیم و فقط همان میکروارگانیسم هدف قرار می گیرد. با استفاده از دستگاه های تشخیصی می توان این فرکانس را بدرستی شناسایی کرد. در حقیقت، هر فرکانس مشابه یک اثرانگشت اختصاصی است. البته باید توجه داشت این فرکانس تابع قوانین موج است و ارتعاشات آن بر اساس شرایط تشدید شده یا از اثرات آن کاسته خواهد شد. هر سلول فرکانس خود را دارد. بنابراین تعداد فرکانس های متعددی باید شناسایی شود. تاکنون بیش از 57 هزار فرکانس مختلف شناسایی شده است که فرکانس اندام های مختلف بدن، پاتوژن های مختلف از ویروس، باکتری و قارچ یا انگل را شامل می شود. پس از مواجه شدن با بیماری ها و عفونت های مختلف فرکانس های جدید شناسایی می شود. اخیرا که بحث ویروس ابولا مطرح شده بود فرکانس مربوط به این ویروس نیز وارد سیستم شد. اکنون می توان با استفاده از دانش بیورزونانس این ویروس را در بدن شناسایی کرد و حتی با استفاده از این فناوری امکان از بین بردن ویروس نیز وجود دارد.

این فرکانس های اختصاصی چگونه بیماری را تشخیص می دهد؟

همان طور که گفته شد هر ارگانیسم یا میکروارگانیسم فرکانس منحصر به فردی دارد. در بیورزونانس وقتی بیماری آغاز می شود، می توان نشانه های اولیه بیماری را تشخیص داد و بر این اساس در بسیاری از بیماری ها پیش از رسیدن به مرحله بحرانی بیماری قابل تشخیص و درمان است. در زمینه بیماری های سرطانی فرکانس ها در مراحل اولیه بسیار ضعیف است. اما دستگاه سال ها پیش از رسیدن به مرحله حاد این بیماری را تشخیص می دهد. در سلول های سرطانی محیط تومور pH های مختلفی دارد و با یک توده مشخص مواجه نیستیم، بلکه با مجموعه ای از سلول ها با مشخصات مختلف مواجهیم. همچنین این توده هوشمندانه رفتار می کند و نسبت به اقدامات درمانی مقاومت خاصی از خود نشان می دهد. زمانی که سالم هستند فرکانس آنها در یک محدوده مشخص ساطع می شود. کاهش یا افزایش این فرکانس ها نشان دهنده ابتلا به نوعی بیماری است که در یک دوره زمانی 20 تا 40 ساله این فرکانس ها شناسایی شده اند. با استفاده از این سیستم می توان میزان وجود عفونت یا ویروس یا اندازه غده ایجاد شده در بدن را اندازه گیری کرد.

بیورزونانس در پزشکی چه جایگاهی دارد؟

بیورزونانس دانش جدیدی است و بسیاری از استانداردهای مطرح در این زمینه با قالب های ذهنی که پزشکان پذیرفته اند مطابقت ندارد. از این رو در این زمینه با تنش هایی مواجهیم و به همین دلیل اکنون به شکل تحقیقاتی از این فناوری استفاده می شود. ما باید بر این زبان مسلط شویم. برای مثال اگر بیماری غده تیروئید داشته باشد و این غده در سونوگرافی تشخیص داده شود، می توانیم با استفاده از این روش وارد عمل شویم و مانع از رشد این غده و رسیدن به مرحله ای شویم که بناچار عضوی از بدن بیمار را خارج کنند. این روش در تشخیص آلرژی ها نیز موثر بوده است. بیش از 500 نوع فرکانس آلرژی های مختلف شناسایی شده است که با ارسال فرکانس و بررسی واکنش بدن نسبت به آن می توان ابتلا به بیماری های با منشا آلرژی را در افراد تشخیص داد. علاوه بر این، می توان عکس العمل پروتزهایی را که قرار است در بدن کار گذاشته شود با استفاده از این فناوری بررسی کرد. این سیستم در تشخیص انواع عفونت ها بی نظیر است. در روش های آزمایشگاهی باید مایعی نظیر خون یا ادرار یا بزاق به عنوان محیط آزمایشگاهی از بدن بیمار گرفته شود. این در حالی است که عفونت های مفصلی در خون یا ادرار دیده نمی شود. علاوه بر این، گاهی عفونت ها فقط بخشی از یک عضو را تحت تاثیر قرار می دهد و در خون دیده نمی شود. در این موارد عفونت فقط از طریق نمونه برداری قابل تشخیص است. سیستم آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت به روش مبتنی بر یک پروتکل تعیین شده بر اساس داده های آماری متکی است. در ده سال گذشته به علت مقاومت بدن نسبت به آنتی بیوتیک ها یا عوامل دیگری مانند موتاسیون، شرایط فیزیکی شهرها و آلودگی، عفونت ها تغییر کرده است.

در مقایسه با کشورهای پیشرو در این حوزه در چه جایگاهی قرار داریم؟

در کشور این فناوری به صورت تحقیقاتی پیش می رود و امیدواریم بر اساس اصول و استانداردهای تحقیقاتی در سطح کشور پذیرفته شود و بتوانیم این فناوری را به مرحله ای برسانیم که به طور جدی در روند تشخیص و درمان بیماری ها به کار گرفته شود. در دنیا همه مراحل تحقیقات بالینی درباره این فناوری انجام شده است و به طور جدی و رسمی از این فناوری در تشخیص و درمان بیماری ها استفاده می شود. این فناوری می تواند در حوزه های مختلف انقلاب بزرگی را ایجاد کند. روسیه و آلمان از کشورهای پیشرو در این زمینه هستند. البته در سال های اخیر این دانش در کشورهای استرالیا، ژاپن، انگلیس، آلمان و کانادا مورد توجه قرار گرفته است و کشورهای کره جنوبی، چین و مالزی نیز به جمع دارندگان این فناوری پیوسته اند.

بیورزونانس، زبان پزشکی آینده

زمانی که حوزه های دانش به سمت فناوری های نوین سوق یافت، دانش و علوم پایه به نوعی کاربردی شد. برای شناسایی فرکانس هایی که در این روش برای تشخیص و درمان بیماری ها کاربرد دارد از ابزارهای مبتنی بر فناوری بهره گرفته شده است. در حقیقت این فرکانس ها به نوعی در علوم پایه تعریف شده بود که در فیزیک کوانتوم این فرآیند کامل شد. در فیزیک مطرح شده بود عناصر در حالت موجود موج هایی ارسال می کنند که برای محاسبه این موج ها می توان از فرمول هایی استفاده کرد. این عناصر اولیه پایه و اساس ساختار های سلولی هستند. سلول ها موجودات زیستی هستند که از این عناصر تشکیل شده اند. از این فناوری در شناسایی و ثبت فرکانس این سلول ها استفاده شده است. در نهایت این اطلاعات به شکل داده های دیجیتالی ثبت شده است که در اسکن بدن با استفاده از رایانه از این داده ها استفاده می شود. بدون تردید رایانه در ایجاد یک پایگاه داده ای از این 57 هزار فرکانس و دسته بندی آنها و همچنین اسکن بدن به منظور شناسایی فرکانس ها و تشخیص بیماری ها نقش مهمی داشته است. رایانه ابزار مهمی است که در شاخه های مختلف علمی ورود پیدا کرده است. ورود رایانه به حوزه سلامت در ارتقای روش های تشخیص و درمان نقش مهمی داشته است. بنابراین شاید بتوان گفت اگر امروز بیورزونانس را جدی نگیریم تا 20 سال آینده زبان پزشکی دنیا را نمی فهمیم .

منبع:جام جم آنلاین

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا