کشف جدید در طرح اولیه زندگی در سیارک ها
به گزارش سینا پرس فارس، دانشمندان با استفاده از تجزیه و تحلیل های جدید، به تازگی دو واحد از پنج واحد اطلاعاتی DNA و RNA را یافته اند که هنوز در نمونه های شهاب سنگ ها کشف نشده اند. در حالی که تشکیل DNA در یک شهاب سنگ بعید است، این کشف نشان می دهد که این قطعات ژنتیکی برای تحویل در دسترس هستند و می توانند به توسعه مولکول های آموزشی در زمین اولیه کمک کنند. این کشف که توسط یک تیم بین‌المللی با محققان ناسا انجام شد، به شواهدی اضافه می‌کند که واکنش‌های شیمیایی در سیارک‌ها می‌تواند برخی از بلوک‌های سازنده حیات را ایجاد کند که می‌توانست در اثر برخورد شهاب‌سنگ یا شاید ریزش غبار به زمین باستانی منتقل شود.
تمام DNA و RNA که حاوی دستورالعمل‌هایی برای ساختن و کارکرد هر موجود زنده روی زمین است، شامل پنج جزء اطلاعاتی است که به آنها هسته‌ای گفته می‌شود. تاکنون، دانشمندانی که نمونه‌های فرازمینی را جست‌وجو می‌کردند، تنها سه مورد از این پنج مورد را پیدا کرده بودند. با این حال، یک تجزیه و تحلیل اخیر توسط تیمی از دانشمندان به رهبری دانشیار یاسوهیرو اوبا از دانشگاه هوکایدو، هوکایدو، ژاپن، دو پایگاه هسته‌ای نهایی را که قبلاً دانشمندان از آنها دور مانده بودند، شناسایی کرد.
دنی گلاوین، یکی از نویسندگان مقاله در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت، مریلند، می‌گوید: ما اکنون شواهدی داریم که نشان می‌دهد مجموعه کاملی از پایگاه‌های هسته‌ای که در زندگی امروزی استفاده می‌شوند، می‌توانستند در زمان ظهور حیات روی زمین در دسترس بوده باشند.
این جفت از نوکلئوبازها، سیتوزین و تیمین که به تازگی کشف شده‌اند، احتمالاً به دلیل ساختار ظریف‌ترشان که ممکن است زمانی که دانشمندان قبلاً نمونه‌ها را استخراج کرده‌اند، تخریب شده باشد، در تحلیل‌های قبلی گریزان بوده‌اند. در آزمایش‌های قبلی، دانشمندان چیزی شبیه «چای شهاب‌سنگ» ایجاد کردند، دانه‌هایی از شهاب‌سنگ را در یک حمام داغ قرار دادند تا مولکول‌های روی عصاره نمونه وارد محلول شوند و سپس ترکیب مولکولی آبگوشت فرازمینی را تجزیه و تحلیل کردند.
گلاوین گفت: ما این عصاره‌های آب را مطالعه می‌کنیم، زیرا حاوی مواد خوب، مولکول‌های آلی باستانی هستند که می‌توانستند بلوک‌های کلیدی برای منشا حیات روی زمین باشند.
به دلیل ظریف بودن این دو بازه هسته ای، تیم در ابتدا نسبت به مشاهده آنها در نمونه ها تردید داشتند. اما دو عامل ممکن است در کشف جدید نقش داشته باشد: اول، این تیم به جای اسید فرمیک داغ از آب خنک برای استخراج ترکیبات استفاده کرد – که بسیار واکنش‌پذیر است و می‌توانست این مولکول‌های شکننده را در نمونه‌های قبلی از بین ببرد. دوم، تجزیه و تحلیل های حساس تری به کار گرفته شد که می توانست مقادیر کمتری از این مولکول ها را شناسایی کند.
مترجم: امیر محمد مظفری
منبع:scitechdaily
