کشف شباهت های شگفت انگیز بین دهان ملخ ها و دندان های پستانداران

به گزارش سینا پرس فارس، تحقیقات جدید به رهبری دیرینه‌شناسان دانشگاه لستر، شباهت‌های شگفت‌انگیزی را بین دهان ملخ‌ها و دندان‌های پستانداران شناسایی کرده است، تیم محققان از تکنیک های تصویربرداری سه بعدی پیچیده برای ترسیم دقیق شکل فک پایین ملخ و ارائه یافته های خود در Methods in Ecology and Evolution که امروز (چهارشنبه) منتشر شد، استفاده کردند.

حدود 11000 گونه ملخ شناخته شده است. احتمالاً تعجب آور است که همه ملخ ها علف نمی خورند. در واقع، آنها طیف وسیعی از نقش های مهم را در علفزارها و سایر اکوسیستم ها ایفا می کنند، برخی حتی گوشتخوار هستند، اما تجزیه و تحلیل اهمیت اکولوژیکی ملخ ها ساده نیست و یافتن آنچه می خورند مستلزم مطالعه دقیق محتویات روده آنها یا مشاهدات پرزحمت و زمان بر نحوه تغذیه آنها در طبیعت است. با این حال، راه بهتری وجود دارد.

قسمت‌های دهان ملخ‌ها که به عنوان فک پایین شناخته می‌شوند، بر اساس آنچه می‌خورند متفاوت است: برخی شبیه مولار هستند و غذاهای سفت مانند علف را آسیاب می‌کنند، در حالی که برخی دیگر لبه‌های برش تیزتری دارند. که این رویکرد تاکنون فاقد دقت بوده است و می‌تواند ملخ‌ها را فقط به دسته‌های تغذیه‌ای وسیع اختصاص دهد.

اما تحقیقات لستر، روش جدیدی را برای بررسی رژیم غذایی بسیاری از گونه ها ارائه می دهد که دانشمندان اطلاعات کمی در مورد آنها دارند، چه به دلیل نادر بودن آنها و چه به دلیل منقرض شدن آنها.

کریس استکی گفت: دانستن اینکه حیوانات چه می خورند برای درک اکوسیستم ها ضروری است، اما انجام این کار می تواند دشوار و زمان بر باشد، به خصوص اگر حیواناتی که مطالعه می کنید کمیاب، کوچک یا به سرعت حرکت کنند.

مقایسه مناظر فک پایین ملخ‌ها با دندان‌های پستانداران امکان پیش‌بینی رژیم ملخ را با دقت 82 درصد فراهم می‌کند، بسیار شگفت‌انگیز وقتی در نظر بگیرید که قسمت‌های دهانی پستانداران و ملخ‌ها به‌طور مستقل به مدت 400 میلیون سال تکامل یافته‌اند و در حالت معمول وجود نداشته‌اند.

مارک پورنل، پروفسور پالئوبیولوژی و مدیر مرکز دیرین زیست شناسی در دانشگاه لستر، گفت: ما شکل قسمت‌های دهان ملخ را اندازه‌گیری کردیم و آن‌ها را مانند توپوگرافی یک منظره آنالیز کردیم و تفاوت‌های واضح مرتبط با رژیم غذایی را یافتیم.

او گفت، فک پایین ملخ‌های گوشتخوار که گوشت نرم می‌خورند، شیب‌های تندتر و لبه‌های صخره‌های تیزتر دارند، در حالی که آن‌هایی که مواد گیاهی سختی مانند علف را می‌خورند، دارای فک پایین‌هایی با «مناظر» پیچیده‌ای مواج هستند.»

این تحقیق بر اساس نمونه‌های موزه، بخشی از مجموعه‌های عظیمی بود که در پشت صحنه برای مطالعه دانشمندان نگهداری می‌شد، اتاق‌هایی پر از میلیون‌ها نمونه در زیر گالری‌های تماشا. حتی مجموعه هایی که بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته اند وبدون مشاهده زنده این موجودات، تنها راه برای آگاهی از سبک زندگی و رژیم غذایی آنها، تشریح دقیق آنها بوده است. تشریح نه تنها یک فرآیند کند است، بلکه می تواند به نمونه ها آسیب برساند و سودمندی آنها را برای مطالعه بیشتر محدود کند واستفاده از این روش جدید غیر مخرب در مجموعه‌های موزه، راه جایگزینی برای یادگیری در مورد اکولوژی حیوانات کمیاب و حفظ آنها برای مطالعات آینده فراهم می‌کند.

دکتر بن پرایس، متصدی ارشد موزه تاریخ طبیعی، که در این تحقیق دخالتی نداشت، افزود: این مطالعه نمونه ای عالی از ترکیب روش های تحلیلی مدرن با نمونه های تاریخی از مجموعه موزه ها برای کمک به درک تنوع زیستی سیاره ما است. با پیشرفت تکنولوژی، استفاده های بیشتری از مجموعه های موزه ممکن می شود و این رویکرد غیر مخرب می تواند اطلاعات رژیم غذایی هزاران گونه را، دهه ها پس از جمع آوری نمونه ها، آشکار کند.

مترجم: محمدرضا قشقایی زاده

منبع: www.scitechdaily.com