گردشگران در آینده به کدام مناطق مریخ سفر خواهند کرد

به گزارش سینا پرس فارس، احتمالاً در آینده مکان های فرود در مریخ در دشت های مسطح ایجاد خواهد شد تا بتوان از دیدنی های مریخ دیدن کرد. یکی از مکان های جذاب این سیاره سرخ کوه المپست است. این کوه بزرگترین آتشفشان در منظومه خورشیدی محسوب می‌شود که در ناحیه آتشفشانی تارسیس قرار دارد. به گفته ناسا مساحت این منطقه با ایالت آریزونای آمریکا برابری دارد. این کوه حدود ۲۵ کیلومتر ارتفاع دارد که تقریباً سه برابر بلندتر از اورست محسوب می شود. نحوه تشکیل این آتشفشان از ریزش تدریجی مواد مذاب در دامنه ها بوده است. به طوری که احتمال می رود به راحتی بتوان از آن بالا رفت و از طریق قله حفره تماشایی ایجاد شده در کنار آن را مشاهده کرد.

مکان دیگر در همان حوالی آتشفشانهای ناحیه تارسیس است که حدود ۴ هزار کیلومتر مساحت داشته و در آن دوازده آتشفشان غول پیکر قرار دارد. همگی آنها از آتشفشان های روی زمین بزرگتر بوده به طوری که عمر فوران آن را به اندازه ۲ میلیارد سال تخمین زدند. دره مارینر نیز بزرگترین دره در منظومه خورشیدی است که حدود ۳۰۰۰ کیلومتر طول دارد. پژوهشگران هنوز در مورد نحوه به وجود آمدن این دره اطلاعاتی ندارند. اما نظریه هایی وجود دارد که نشان می دهد که این دره در نتیجه شکل گیری ناحیه تارسیس به وجود آمده است. قطب های شمال و جنوب در زمستان دمای پایینی داشته به طوری که کربن دی اکسید موجود در اتمسفر به دلیل دمای پایین متراکم شده و سپس یخ ایجاد می شود. مقصد دیگر میتواند دهانه گیل و کوه شارپ باشد که در سال ۲۰۱۲ توسط مریخ نورد کنجکاوی شناخته شد. حفره های مدوسا نیز از مکان های عجیب مریخ محسوب می شود که به گفته برخی ها در آن شواهدی از برخورد یوفو ها وجود دارد. در واقع از لحاظ علمی حفره های موجود با مساحتی برابر یک پنجم مساحت ایالات متحده از رسوبات آتشفشانی بزرگ تشکیل شدند. از طرفی پس از گذشت زمانی طولانی به علت وزش باد سنگ های آن به چنین سازه های زیبایی تبدیل شدند.

البته پژوهشگران به دنبال دلایل ایجاد این حفره ها از طریق فعالیت‌های آتشفشانی هستند. پدیده عجیب دیگر در مریخ جریان های فصلی پرشیب است. مکان این جریان ها در کناره های دهان های پرشیب هیل است و هنوز دلیل شکل گیری آن مشخص نیست. در تصاویری که از این دهانه منتشر شده شامل نقاطی بوده که طیف بینی به صورت هیدراتاسیون شناسایی شده است. البته ناسا نیز در گزارشی در سال ۲۰۱۵ وجود نمکهای هیدراته را نشانی از آب روان دانست. اما پژوهش های دیگر نشان داد این جریان میتواند از آب اتمسفری یا جریان‌های خشک ماسه نیز به وجود بیاید. آخرین مقصد سد ماسه های شبحوار است که توسط باد ها به این شکل در آمده. تل ماسه های شبح وار در نوکتیس لابرینتوس و حوزه هلاس مشاهده می شود. این تل ماسه‌ای ممکن است تا ارتفاع ۱۰ متر نیز طول داشته باشد. به نظر در میرسد آنها پیش از این توسط مواد مذاب یا آب شسته شده تنها پایه های آنها قابل مشاهده است.

منبع: تکنا