بررسی اثر نانوذرات کربنات کلسیم به عنوان نانوحامل دارویی
سیستم‌های دارورسانی نوین می‌توانند اثرات درمانی را افزایش داده و با انتقال هدفمند دارو به بافت مورد نظر، عوارض جانبی عوامل درمانی را نیز کاهش دهند. در چند دهه‌ی گذشته، سیستم‌های دارورسانی مبتنی بر نانوذرات، با توجه به خواص منحصر به فرد و برتر خود، درمرکز توجه قرار گرفته‌اند. این نانوذرات شامل ترکیبات آلی و معدنی هستند.
از ویژگی‌های اصلی نانوذرات معدنی می‌توان به کنترل رهاسازی داروها از سیستم دارورسانی اشاره کرد که منجر به کاربردهای گسترده‌ای در تحقیقات زیست پزشکی شده است. مثال‌هایی از این مواد شامل کربنات کلسیم، فسفات کلسیم، هیدروکسی آپاتیت و نانوذرات کلوئیدی طلا هستند.
به گفته‌ی دکتر فرزانه لطفی پور، در سال‌های اخیر استفاده از نانوذرات کربنات کلسیم در حوزه‌ی دارورسانی بسیار مورد توجه بوده است. ایمن بودن، در دسترس بودن، تولید کم هزینه و آسان، زیست سازگاری، رهاسازی آهسته‌ی دارو و پتانسیل در جذب شدن و ترمیم بافت استخوانی، آن‌ها را تبدیل به حامل‌های مطلوب دارویی نموده است.
وی در ادامه به ویژگی‌های برجسته‌ی این نانوذرات اشاره کرد و افزود: «این نانوذرات در نقش حامل هدفمند دارو برای گروه‌های مختلف دارویی مورد بررسی قرار گرفته و توانایی بسیار مناسبی برای انتقال دارو به بافت‌های سرطانی از خود نشان داده‌اند. خواص این ذرات بسیار وابسته به تغییرات pH محیط است و همین امر نانوذرات کربنات کلسیم را قادر به رهاسازی آهسته و کنترل شده‌ی دارو پس از تجویز نموده است. لذا با توجه به ویژگی‌های ذکر شده، نانوذرات کربنات کلسیم می‌توانند در آینده به عنوان درمان مؤثر و بی‌خطر سرطان به کار گرفته شوند. جهت دستیابی به این امر نیاز به مطالعات گسترده و دقیق‌تر است.»
به گفته‌ی دکتر لطفی پور، این کار پژوهشی در مجموع مطالب خلاصه و به روزی در خصوص تهیه و کاربرد نانوساختارهای غیرآلی کربنات کلسیم، به عنوان حامل داروهای سرطانی و رساندن آن‌ها به بافت‌های هدف به دست می‌دهد. در واقع کاربردهای مختلف این نانوذرات و ویژگی‌های مختلف آن نظیر خواص وابسته به pH و زیست تخریب پذیری از جمله موارد بررسی شده در این کار است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این تحقیقات حاصل همکاری دکتر فرزانه لطفی پور، دکتر خسرو ادیب کیا، پروفسور محمد برزگر جلالی و پروفسور محمد حسین زرین تن- اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز- و سولماز ملکی دیزجی، دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، است که نتایج آن در مجله‌ی . Expert Opin Drug Deliv(جلد 25، شماره 1، سال 2015، صفحات 1 تا 12) به چاپ رسیده است.
