در این قصابی گوشت ماموت فروخته می شد
به گزارش سیناپرس، به گفته باستان شناسان، آثار بریده شده روی استخوان های ماموت که در جزیره ای دورافتاده در مناطق منجمد سیبری کشف شده اند شمالی ترین شواهدی از انسان های پارینه سنگی است که تا به حال به دست آمده است.
استخوان های اسکلت ماموت های پشمالو، مربوط به ۲۶ هزار سال پیش، تابستان امسال توسط یک هیات اعزامی روسیه به جزیره کوتلنی، در شمال شرقی سیبری کشف شد.
این تیم پژوهشی در مطالعات خود استخوان های زیادی کشف کردند که تقریباً روی همه آنها علائم بریدگی هایی وجود داشت که توسط ابزارهای سنگی یا استخوانی ایجاد شده بودند. باستان شناسان باور دارند بنا به شواهد، این حیوانات احتمالاً پس از شکار توسط گروه کوچ نشین شکارچیان عصر حجر سلاخی شده اند.
الکساندر کاندیبا، باستان شناس آکادمی علوم روسیه با اشاره به دوران پلیستوسن بین ۲میلیون و ۶۰۰ هزار سال پیش تا ۱۱ هزار و ۷۰۰ سال پیش از میلاد در این باره می گوید: شواهد نشان می دهد که مرز شمالی وجود انسان در دوره پلیستوسن و آخرین عصر یخبندان بسیار گسترده تر از ایده های عمومی پذیرفته شده بود.
به گزارش سیناپرس، پیش از این شمالی ترین آثار انسان عصر پارینه سنگی از دره رودخانه یانا در منطقه یاکوتیا در سیبری کشف شده بود. شناسایی این سایت باعث می شود مرز شمالی وجود انسان باستانی و توسعه قلمرو توسط وی در دوره پلیستوسن تقریبا ۶۰۰ کیلومتر به شمال منتقل شود.
جزیره کوتلنی بزرگترین جزیره سیبری جدید است که بین دریای لاپتف و دریای سیبری شرقی و در فاصله ۲۵۰مایلی ساحل شمالی سیبری شرقی واقع شده است. به گفته محققان، در زمان کشته شدن ماموت ها در این محل، سطح دریا پایین تر بوده بنابراین جزیره کوتلنی به سرزمین اصلی پیوسته بود و آب و هوا نیز نسبت به امروز معتدل تر بوده اگرچه دمای هوا در بیشتر سال تقریباً نزدیک یا زیر صفر بود.
باستان شناسان قبلاً بقایای فسیل شده درختانی را در این جزیره پیدا کرده بودند که امروزه به دلیل سرما امکان رشد ندارند. گفتنی است این تیم هیچ کدام از ابزارهایی را که باعث ایجاد این علائم روی استخوان ماموت ها می شد، پیدا نکردند اما تعداد زیادی تراشه عاج در این سایت کشف شده که نشان می دهد مردم باستان روی عاج های ماموت نقش ایجاد می کردند. به گزارش سیناپرس، باستان شناسان همچنین دو ابزار ساخته شده از عاج را پیدا کردند که شامل یک کاردک کوچک و یک شیء عجیب بود که تا حدودی شبیه یک چاقو است. باستان شناسان هنوز در تلاش هستند تا مشخص کنند که از این اشیاء برای چه چیزی استفاده شده است.
به گزارش سیناپرس، نکته جالب این است، هیچ نشانه ای وجود ندارد که نشان دهد ماموت ها پیش از کشته شدن به دام افتاده بودند، روشی که برخی از باستان شناسان احتمال می دهند شکارچیان باستانی از آن استفاده می کردند. به گفته اعضای این تیم تحقیقاتی، این واقعیت که اسکلت ماموت در سطح شیب دار طبیعی قرار داشت نشان می دهد که این حیوان قطعاً در هوای آزاد کشته شده است و نه در یک تله گل.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: livescience
