به گزارش سیناپرس، بر اساس نتایج یک مطالعه طولانی مدت و دارای داده‌های زیاد که به رهبری محققان دانشگاه سیدنی انجام شده است، بالابردن سطح فعالیت بدنی به مقداری بالاتر از مقدار توصیه شده هفتگی، می تواند آسیب‌های جدی ناشی از کیفیت پایین خواب را از بین ببرد.
به گفته مجریان این تحقیق، «یافته‌های مطالعه ما حاکی از تأثیر هم افزایی احتمالی و تعامل بین این دو رفتار است. اگرچه هر دو رفتار فوق یعنی هم خواب خوب و هم فعالیت بدنی مناسب، برای سلامتی، حیاتی هستند، اما متأسفانه جوامع کنونی هم از کم تحرکی جسمی رنج می‌برند و هم از کیفیت خواب پایینی برخوردار هستند».
آن‌ها می گویند: «با توجه به این که فعالیت بدنی ممکن است بیش از خواب قابل تغییر باشد، مطالعه ما انگیزه‌های سلامتی بیشتری را برای فعالیت بدنی به افراد ارائه می‌دهد و دلایل بیشتری برای تجویز فعالیت بدنی برای بیماران دارای مشکلات خواب در اختیار متخصصان بهداشت قرار می‌دهد».
بررسی‌ها نشان می‌دهند که عدم تحرک بدنی و کم خوابی به طور مستقل با افزایش خطر مرگ و یا بیماری‌های قلبی عروقی و همچنین سرطان ارتباط دارند. اما درخصوص اثرات ترکیبی این دو عامل مهم بر سلامتی، اطلاعات اندکی وجود داشته است.
به همین دلیل، محققان بین المللی برای کاوش بیشتر در این مورد، اطلاعات حدود 380 هزار زن و مرد میان سال با میانگین سنی 55 سال را که در مطالعه بیوبانک انگلستان شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد هرچه نمره خواب فرد پایین تر باشد، خطر مرگ ناشی از انواع بیماری‌های قلبی عروقی و سکته مغزی نیز بیشتر است.
بر این اساس، بهترین وضعیت سلامت در افرادی وجود دارد که علاوه بر داشتن فعالیت بدنی بالا، میزان خواب سالمی را نیز داشته باشند. اما در صورت داشتن خواب بی کیفیت، آنان که از سطح فعالیت بدنی بالاتر از استاندارد معمول برخوردارند، می‌توانند سلامت خود را در وضعیتی مناسب نگه دارند.
به بیان این دانشمندان، «سطح فعالیت بدنی طبق دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی یا WHO که معادل 600 دقیقه کار متابولیکی در هفته در نظر گرفته می‌شود و یا مقادیر بالاتر از آن، بیشتر مضرات کمبود خواب را که منجر به مرگ و میر می‌شوند را از بین می‌برد».
این یافته‌های علمی پژوهشی مهم که نقش فعالیت‌های بدنی استاندارد و بالاتر از استانداردهای جهانی را در جبران کیفیت نامطلوب خواب خاطرنشان می‌کنند، در نشریه British Journal of Sports Medicine منتشر شده‌اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه