درمانهایی از جنس ژن و نور برای مبتلایان به سرطان تخمدان
نتایج این یافته ها به تازگی در مجله نانومدیسن منتشر شد؛ مکانیزم جدیدی برای درمان این سرطان تهاجمی و اغلب کشنده که هر ساله باعث مرگ 14،000 زن در آمریکا می‌شود توسط ترکیب فناوری نانو، زیست شناسی و پزشکی ایجاد شد.
سرطان تخمدان اغلب پیش از اینکه تشخیص داده شود به داخل حفره شکم گسترش پیدا می‌کند و به این دلیل بیشترین میزان مرگ و میر را داراست. همچنین ممکن است سمیت و مقاومت سلول سرطانی، اثربخشی پرتو درمانی و شیمی درمانی مورد استفاده پس از عمل جراحی را به خطر بیاندازند.
در رویکرد جدیدی که توسط پژوهشگران دانشکده داروسازی دانشگاه ایالتی اورگن و دانشگاه نبراسکا ابداع شده است از روش‌های موجود برای درمان فتودینامیک استفاده می‌شود. پژوهشگران به درمان فتودینامیک، ترکیباتی را اضافه می‌کنند که سلول‌های سرطانی را نسبت به گونه‌های اکسیژن فعال آسیب پذیر می‌کنند و همچنین دفاع طبیعی این سلول‌ها را کاهش می‌دهند، به این ترتیب تاثیر این درمان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند.
اوله تاراتولا، استادیار در دانشگاه ایالتی اورگن می‌گوید: «جراحی و شیمی درمانی روش‌های قدیمی درمان سرطان تخمدان هستند، اما شناسایی تمام نقاطی که در آن تومور گسترش یافته است، دشوار و در برخی موارد حذف تمامی آنها تقریبا غیرممکن است. درمان فتودینامیک یک رویکرد کاملا متفاوت است که می‌تواند به عنوان مکمل عمل جراحی و همزمان با آن انجام شود، و به نظر بسیار ایمن و غیر سمی می‌آید. در گذشته اثربخشی این روش درمانی بسیار محدود بود، اما یافته‌های جدید ما ممکن است این فناوری را بسیار موثر‌تر از قبل کند.»
با استفاده از روش جدید، ابتدا به بیمار یک ترکیب حساس به نور به نام فتالوسیانین داده می‌شود، که با تولید گونه‌های اکسیژن فعال می‌تواند سلول‌ها را به هنگام قرار گرفتن در معرض تابش نور مادون قرمز بکشد. بعلاوه از ژن درمانی هم برای کاهش دفاع سلولی در مقابل گونه‌های اکسیژن فعال استفاده می‌شود.
هر دوی فتالوسیانین و ژن درمانی، متشکل از «ریبونوکلئیک اسید کوچک و تداخلی» هستند که به «نانوپلت‌فرم‌های مبتنی بر درخت‌پار» متصل می‌شوند. نانوپلت‌فرم‌های مبتنی بر درخت‌پار، فرآیندی از فناوری نانو است که توسط پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگن توسعه پیدا کرده است و توسط این فرآیند می‌توان ترکیبات انتخابی را به داخل سلول‌های سرطانی فرستاد به طوری که آسیبی به سلول‌های سالم نرسد.
در مقایسه با درمان فتودینامیک موجود، این روش اجازه می‌دهد نور مادون قرمز نزدیک بسیار عمیق‌تر به بافت شکم نفوذ کند، و به طرز چشمگیری اثربخشی آن در کشتن سلول های سرطانی افزایش یابد.
استفاده از درمان فتودینامیک، به تنهایی، باعث می‌شود که برخی از تومورهای حیوانات آزمایشگاهی پس از دو هفته شروع به رشد مجدد کنند. اما با اضافه کردن ژن درمانی ترکیبی برای تضعیف دفاع سلول‌های سرطانی، هیچ شواهدی مبنی بر عود سرطان در این مطالعه دیده نشد و همچنین در طول مراحل درمان، موش دریافت کننده ژن درمانی به رشد و افزایش وزن خود ادامه داد که نشان دهنده عدم وجود عوارض جانبی این روش است.
تاراتولا می‌گوید: « سلول‌های سرطانی بسیار هوشمند هستند. آنها دارای پروتئین‌های خاصی، از جمله 1DJ هستند که به آنها کمک می‌کند در برابر حملات گونه‌های اکسیژن فعال زنده بمانند. ما اعتقاد داریم که کلید موفقیت این درمان حذف کردن یک چنین مکانیسم دفاعی است.»
بیان پروتئین 1DJ، به طور کلی با حمله، متاستاز، مقاومت به درمان‌های سرطانی، و بقای سلول‌های سرطانی در ارتباط است که فزونی 1DJ توسط ژن درمانی متشکل از siRNA از بین می‌رود.
تاراتولا می‌گوید: «یافته‌های این پژوهش همچنین می‌تواند باعث پیشرفت‌های دیگری در درمان فتودینامیک، که در آن ترکیب متفاوتی به نام «نافتالوسیانین» می‌تواند قبل از عمل جراحی تجویز شود، تا سلول‌های سرطانی بدرخشند و زمانی که در معرض نور مادون قرمز نزدیک قرار می‌گیرند، تبدیل به فلورسانس شوند. این روش در واقع یک نقشه راه برای دنبال کردن توسط جراح فراهم می‌کند و برای او بافت سرطانی و غیر سرطانی را مشخص می‌کند.»
تاراتولا در ادامه می‌گوید: «هیچ دلیلی وجود ندارد که این رویکرد را نتوان با جدیدترین پیشرفت‌ها ترکیب کرد. ارائه مکانیسم‌های چندگانه به منظور بهبود موفقیت جراحی و با حداقل عوارض جانبی، به از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده که به طور کامل حذف نشده‌اند، کمک می‌کند.»
پژوهشگران در نتیجه‌گیری مقاله خود نوشتند: «مطالعه ما یک روش درمانی آینده‌نگر در برابر سرطان تخمدان ارائه می‌کند. تومورهایی در موش‌ها که در معرض یک دوز از درمان ترکیبی قرار می‌گیرند به طور کامل محو می‌شوند.»
No tags for this post.
