مریخ آنقدرها هم که فکر می‌کنیم قرمز نیست
به گزارش سیناپرس اردبیل، تا زمانی که انسان‌ها به مریخ، چهارمین سیاره منظومه شمسی، خیره شده‌اند، رنگ آن هرگز مورد سوال نبوده است. اکنون که Perseverance در دهانه Jezero فرود آمده است، دانشمندان در حال کشف لایه های جدیدی در تاریخ زمین شناسی مریخ هستند. محققان کالج علوم پردو می‌گویند انتظار داشتند سنگ‌های رسوبی را در دهانه آتشفشان پیدا کنند که توسط رودخانه‌ها شسته شده و در کف دریاچه باستانی انباشته شده‌اند.
چیزی که کاوشگر در واقع پیدا کرد، سنگ آتشفشانی بود که از دانه های بزرگ الیوین تشکیل شده بود. راجر وینز، دانشمند سیاره‌شناسی، طراحی و ساخت SuperCam Perseverance را رهبری کرد که نمونه‌های سنگ را تجزیه و تحلیل می‌کند و منشا آنها را تعیین می‌کند. وینز در یک انتشارات دانشگاهی می گوید: «ما متوجه شدیم که این سنگ های آذرین لایه ای که می دیدیم با سنگ های آذرینی که این روزها روی زمین داریم متفاوت هستند.آنها بسیار شبیه سنگ های آذرین روی زمین در اوایل وجود آن هستند».
مریخ شاید میلیاردها سال پیش شبیه زمین بوده است
سنگ ها و گدازه هایی که مریخ نورد کشف کرد تقریباً چهار میلیارد سال قدمت دارند. سنگ های مشابه روی زمین به دلیل صفحات تکتونیکی فعال سیاره ما و میلیاردها سال قرار گرفتن در معرض باد و آب، به طرز باورنکردنی دچار هوازدگی و ضرب و شتم می شوند. با این حال، در مریخ، صخره‌ها در شرایط طبیعی قرار دارند و بررسی آنها را بسیار آسان‌تر می‌کند.
نویسندگان مطالعه می گویند که درک تکامل و تاریخچه سنگ های مریخ ممکن است بینش های جدیدی را در مورد تاریخ باستانی این سیاره نشان دهد. این ممکن است کشف کند که آیا "سیاره سرخ" زمانی از حیاتی مانند زمین پشتیبانی می کرد یا خیر و آیا سطح سیاره شبیه سطح ما در میلیاردها سال پیش بود یا خیر.
هورگان می‌گوید: «یکی از دلایلی که ما درک خوبی از مکان و زمان پیدایش حیات روی زمین نداریم، این است که آن سنگ‌ها عمدتاً از بین رفته‌اند، بنابراین بازسازی محیط‌های باستانی روی زمین واقعاً دشوار است». صخره‌هایی که Perseverance در جزرو می‌چرخد، کم و بیش فقط برای میلیاردها سال روی سطح نشسته‌اند و منتظرند تا ما به آنها نگاه کنیم. این یکی از دلایلی است که مریخ آزمایشگاه مهمی برای درک منظومه شمسی اولیه است.
دانشمندان بر این باورند که می توانند از تاریخ مریخ برای بازسازی ظاهری زمین در همان زمان در تاریخ، زمانی که حیات تازه شروع به ظهور کرده بود، استفاده کنند. این یافته ها ممکن است در نهایت به ستاره شناسان کمک کند تا سیارات و قمرهای دیگر کهکشان را که در آن حیات فرازمینی وجود دارد، شناسایی کنند.
یکی از دلایلی که دانشمندان دهانه Jezero را انتخاب کردند، جستجوی نشانه‌هایی از حیات در مریخ است. کشف پتانسیل برای محیط‌های قابل سکونت در مکانی غیرقابل سکونت مانند جریان‌های گدازه‌های دهانه Jezero این امید را ایجاد می‌کند که دانشمندان بتوانند حیات ارگانیک را در سنگ‌های رسوبی سیاره چهارم پیدا کنند.
هورگان می گوید: «ما از دیدن نتایج بهتر در مورد مواد ارگانیک و محیط های قابل سکونت باستانی هیجان زده هستیم. من فکر می‌کنم این واقعاً زمینه را فراهم می‌کند که مریخ این مکان پرآب و قابل سکونت است و تمام نمونه‌هایی که به دست می‌آوریم به ما کمک می‌کنند تا تاریخ حیات میکروبی باستانی در مریخ را درک کنیم».
ابزارهایی که محققان روی مریخ نورد دارند بسیار حیاتی هستند زیرا تا زمانی که نزدیک نزدیک نشدیم و از همه ابزار میکروسکوپی شگفت انگیز خود برای مشاهده آنها استفاده نکردیم، درک منشأ این سنگ ها غیرممکن بود.
منبع:study find
مترجم: پریناز نصرتی
