ستارگان بزرگ‌تر از آن چیزی هستند که فکر می‌کردیم
به گزارش سیناپرس اردبیل، گروهی از فیزیکدانان به یک نتیجه مهم در مورد ستاره های فراتر از کهکشان راه شیری رسیده اند. نتیجه گیری از این موضوع می تواند درک ما را از طیف گسترده ای از پدیده های نجومی، از جمله تشکیل سیاهچاله ها، ستاره های بزرگ و کهکشان ها تغییر دهد. از سال 1955، فرض بر این بود که ترکیب ستارگان در دیگر کهکشان‌های کیهان شبیه به ترکیب صدها میلیارد ستاره های نزدیک ما است. تیم محققین آزمایش هایی در پاسخ به این سوال که آیا همان توزیع ستاره های آشکار در کهکشان راه شیری در جاهای دیگر نیز صدق می کند یا خیر؟ انجام داده اند که پاسخ منفی است. ستارگان در کهکشان های دور معمولاً بزرگ تر از ستاره های همسایه ما هستند. این یافته تأثیر عمده ای بر آنچه ما فکر می کنیم در مورد کیهان میدانیم دارد.
کهکشان های دور میلیاردها سال نوری از ما فاصله دارند. در نتیجه، تنها نور از قدرتمندترین ستارگان آنها به زمین می رسد. این موضوع سال‌ها برای محققان در سراسر جهان دردسرساز بوده است، زیرا آنها هرگز نمی‌توانستند به طور دقیق نحوه توزیع ستاره‌های کهکشان‌های دیگر را روشن کنند، عدم قطعیتی که آنها را مجبور کرد باور کنند که آنها بسیار شبیه ستاره‌های راه شیری ما توزیع شده‌اند.
در این مطالعه، محققان نور 140000 کهکشان را با استفاده از کاتالوگ COSMOS، یک پایگاه بین المللی بزرگ بیش از یک میلیون رصد نور از کهکشان های دیگر، را تجزیه و تحلیل کردند. این کهکشان‌ها از نزدیک‌ترین تا دورترین نقطه‌ی کیهان پراکنده شده‌اند، که نور قبل از اینکه روی زمین قابل مشاهده باشد، دوازده میلیارد سال کامل را طی کرده است. اکنون که ما بهتر می‌توانیم جرم ستاره‌ها را رمزگشایی کنیم، می‌توانیم الگوی جدیدی ببینیم. کهکشان‌های کوچک همچنان به شکل‌گیری ستاره‌ها ادامه می‌دهند، در حالی که در کهکشان‌های عظیم تولد ستارگان جدید متوقف می شود .
محققان در تجزیه و تحلیل خود از کهکشان ها به بررسی میزان نوری که کهکشان ها در طول موج های مختلف ساطع می کنند، پرداختند. ستارگان پرجرم رنگ مایل به آبی دارند در حالی که ستارگان کوچک و کم جرم بیشتر به رنگ زرد یا قرمز هستند. این بدان معناست که با مقایسه توزیع رنگ‌های آبی در مقابل قرمز در یک کهکشان، می‌توان توزیع ستاره‌های بزرگ در مقابل ستاره‌های کوچک را اندازه‌گیری کرد. محققان نگاه دقیق تری به 140000 کهکشان پراکنده شده در سراسر کیهان از 12 میلیارد سال گذشته تاریخ کیهان انداخته اند. نتایج نشان می‌دهد که ستارگان در کهکشان‌های دور معمولاً بزرگ تر از ستاره‌های همسایه‌های ما هستند.
منبع : Science daily
مترجم: پریناز نصرتی
