کشف ردپای ویروس «هپاتیت ب» در انسان های ماقبل تاریخ

به گزارش سیناپرس اردبیل و به نقل از ای آر، هپاتیت ب یکی از شایع‎ترین ویروس‌های جهان است و هنوز هم سالانه جان حدود ۸۲۰ هزار نفر را می‌گیرد. هپاتیت ب نوعی بیماری عفونی ویروسی در انسان است که ویروس هپاتیت ب(HBV اچ‌بی‌وی) عامل آن است. بیشترین آسیب این بیماری متوجه کبد بیمار است. ویروس این بیماری می‌تواند سبب هر دو حالت حاد یا مزمن آن شود.

گروهی از محققان در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند تمام نسخه‌های مدرن شناخته شده هپاتیت ب از همان نسخه اصلی این ویروس که حتی قبل از کشاورز شدن افراد، آنها را تحت تاثیر قرار داده، نشات گرفته‌اند.

باستان شناسان جمهوری چک در این مطالعه به بررسی نمونه‌های جمع آوری شده از بقایای انسان‌های ماقبل تاریخ پرداختند. داده‌های تجزیه‌ و تحلیل‌ شده در این مطالعه بین‌المللی که توسط موسسه "ماکس پلانک" آلمان برای بخش علوم تاریخ بشر این موسسه انجام شد، نشان می‌دهد که همه ژنوتیپ‌های شناخته شده ویروس هپاتیت ب از سویه‌ای که اجداد اولین آمریکایی‌ها و همچنین نزدیک‌ترین خویشاوندان آنها یعنی اوراسیان‌ها را آلوده کرده، نشات گرفته است و این اتفاق نیز زمانیکه این قوم‌ها واگرایی و از هم دور شدن را آغاز کرده‌اند صورت گرفته است. علاوه بر این، محققان دریافتند که این ویروس از ۱۰ هزار سال پیش در بخش‌های وسیعی از اروپا وجود داشته است.

در دانش جغرافیا و علوم سیاسی، به سرزمین ادامه‌داری که دو قاره اروپا و آسیا را دربر می‌گیرد، اصطلاح اوراسیا گفته می‌شود. بخش اعظم اوراسیا در نیم‌کره‌های شمالی و شرقی قرار دارد. مرزهای اوراسیا عبارتند از: اقیانوس آرام در شرق، اقیانوس اطلس در غرب، اقیانوس منجمد شمالی در شمال و آفریقا، مدیترانه و اقیانوس هند در جنوب.

یکی از نکات جالبی که محققان در این مطالعه به آن دست یافتند این است که در حالی که دانشمندان بر این باورند که بسیاری از پاتوژن‌های مدرن آن زمانی که انسان‌ها ساکن و شروع به کشاورزی کردند، شروع به آلوده کردن انسان کردند، اما داده‌ها نشان داد که هپاتیت حتی در میان جامعه شکارچی-گردآورنده نیز وجود داشته است. جامعه شکارچی-گردآورنده جامعه‌ای است که اصلی‌ترین روش معیشت آن تغذیه مستقیم از گیاهان خوراکی و حیوانات حیات وحش است. این جامعه در جستجوی گیاه و در پی شکار حیوان است و تلاش زیادی در پدیدآوردن کشتزار یا اهلی کردن حیوانات نمی‌کند.

دانشمندان به لطف نمونه‌های دی ان ای بسیاری که از گورستان‌های جمهوری چک جمع‌آوری کرده بودند به این اطلاعات مهم دست یافتند.

دکتر " مایکل ارنه"(Michal Ernée) از موسسه باستان‌شناسی آکادمی علوم چک یکی از باستان‌شناسانی است که به عنوان بخشی از یک پروژه مشترک پنج ساله در حال جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری این داده‌ها با موسسه ماکس پلانک و چندین موسسه دیگر است.

ارنه در این باره گفت: این اطلاعات بر اساس غربالگری صدها اسکلت که دی.ان.ای ماقبل تاریخ آنها در حال بررسی و مطالعه است، به دست آمده است. این یک کشف شگفت‌انگیز است زیرا ردیابی منشا یک بیماری بسیار سخت است برای مثال یکی از نمونه‌های آن که امروزه محققان در حال بررسی هستند کروناویروس است.

دکتر ارنه در پاسخ به این سوال که چرا جمهوری چک مکانی عالی برای تجزیه و تحلیل بقایای انسان‎های ماقبل تاریخ است، گفت که این موضوع دو دلیل دارد. اولین مزیتی که جمهوری چک دارد، موقعیت جغرافیایی آن است چرا که در مرکز اروپا قرار دارد و ناحیه‌ای است که افراد دارای چندین فرهنگ مختلف در ماقبل تاریخ اینجا ساکن بوده‌اند.

وی افزود: مزیت دیگر این است که ما در اینجا بقایای اسکلت زیادی داریم. در برخی فرهنگ‌ها به جای دفن مردگان آنها را می‌سوزانند که این امر جمع آوری نمونه‌های دی. ان.ای را غیرممکن می‌کند. قدیمی‌ترین اسکلت کشف شده در جمهوری چک که از هپاتیت ب رنج می‌برد به حدود ۳ هزار سال قبل از میلاد باز می‌گردد.

یافته‌های این مطالعه در مجله "Science" منتشر شده است.

منبع: ایسنا
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا