ایران قطب منطقه‌ای سلامت در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت
دین اسلام، راهنمای انسان به سوی حیات طیبه است، این دین جهانی به داشتن زیست سالم و موفق فردی و اجتماعی و برنامه آبادانی و دستیابی به سعادت دنیا و آخرت تاکید دارد، تا براساس آن بتوان در جهت نیل به تمدن و تعالی، بر پایه ایمان به مبدأ و معاد و پایبندی به آموزه‌های وحیانی عملی دست یافت.
به گزارش دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، تأکید هم‌زمان و هم‌عنان دین اسلام برتفکر، علم، معنویت و عدالت، به عنوان زیربنای رهنمودهای تمدنی اسلام، موجب وجه تمایز دین اسلام، با دیگر مکاتب و ادیان به شمار میرود. تاکید همه جانبه اسلام، به خردورزی و بهره‌مندی از دانش و تجارب انسانی، با استفاده از وحی و پیام الهی، مایه شکوفایی عقل و انتخاب صحیح و دستیابی به تمدن و پیشرفت اسلامی، متکی بر اصول و ارزش‌ها و آموزه‌های اسلامی و عقل و دانش بشری است.
بر همین اساس، دستیابی به نظام سلامت مقاوم نیز براساس تعالیم اسلامی و بهره‌گیری از توصیه‌های آن، دست یافتنی است. در این امر استفاده از دستورالعمل‌های بومی علمی به ارتقای سطح سلامت فرد، خانواده و جامعه کمک می‌کند تا با تبیین و بازشناسی طب سنتی و طب مدرن، تولیدات علمی و فناورانه سلامت کشور را به خودکفایی برساند. بنابراین در پیش‌نویس سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در بخش تدبیرها، مورد بحث و مداقه قرار گرفته، به منزله یکی از راهبردهای پیشرفت علمی در راستای نیل به زیست سالم معرفی کرده است: «توسعه آموزش، خدمات و تولیدات حوزه سلامت در سطح ملی و بین‌المللی و تبدیل ایران به قطب منطقه‌ای سلامت و تقویت و ترویج دانش بومی و طب سنتی ایرانی بر پایه شواهد متقن علمی».
با توجه به این تدبیر، تقویت دانش بومی و ملی در همه حوزه‌های علم و فناوری سلامت، از جمله دانش طب سنتی ایران و نوآوری‌های طب مدرن، براساس مطالعات و شواهد علمی متقن، بازشناسی، تبیین و ترویج شده و برای توسعه آن در آموزش و خدمات و مراقبت‌های پزشکی ادغام می‌شود.
زیرا جامعه ایران در حال حاضر در زمینه خدمات و تولیدات حوزه سلامت به مسائل اساسی مبتلا است و تدبیر یاد شده که در راستای رفع این مسائل تدوین شده، برای حل مشکلات و رفع موانع، کمک کننده است.
یکی دیگر از این مسائل اساسی که مشکل ایجاد می کند، «ضعف خوداتکایی و امنیت غذایی (کمیت و کیفیت شامل سلامت)» است. در واقع منابع آلوده‌کننده خاک و آب‌وهوا و عوامل تشدیدکننده فرآیند آلودگی‌ها و شرایطی که انتقال این آلودگی‌ها را – در مراحل مختلف تولید تا مصرف – تسهیل می‌کند، باعث شده که شاخص‌های سلامت غذا و شرایط زیست‌محیطی، به طور کامل محقق نشود. اقدامات ذی‌ربط نیز بسیار کم است و این موضوع، آثار جبران‌ناپذیری را بر سلامت نسل حاضر و نسل‌های بعدی بر جای خواهد گذاشت.
همچنین لزوم فرهنگ‌سازی، ترویج و حمایت از تولیدات بومی بر اساس نیاز جامعه و روزآمد شدن دانش بومی در حوزه سلامت، از دیگر مسائل موجود در این رابطه هستند. لذا لازم است، منابع و توصیه‌های گذشتگان در حوزه سلامت، پس از انجام مطالعات علمی مورد استفاده قرار گرفته و برای روزآمد کردن، تحقیقات هدفمند و کیفی در موضوع طب مدرن و طب سنتی، طراحی و اجرا شوند.
در صورت تحقق این تدبیر، می‌توان دستیابی به نظام سلامت مقاوم با بهره‌گیری از سلامت غذا و تغذیه سالم بر اساس تعالیم اسلامی را انتظار داشت. همچنین سطح سلامت فرد، خانواده و جامعه با استفاده از دستورالعمل‌های بومی علمی افزایش یافته و تولیدات علمی و فناورانه سلامت با بهره‌گیری از طب سنتی تبیین و بازشناسی شده و طب مدرن با هدف خودکفایی افزایش می‌یابد. در واقع همانگونه که در افق پیش‌نویس سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، نیز ترسیم شده، می‌توان انتظار داشت، با تحقق این تدبیر، ایران به عنوان مرجع معتبر در فرهنگ متعالی و علوم انسانی، بر پایه مبانی و ارزش‌های اسلامی در تراز بین‌المللی شناخته شده و در میان کشورهای پیشرو جهان در تولید اندیشه و دانش و فناوری جای گیرد. همچنین سلامتِ محیط زیست و پایداری منابع طبیعی، آب، انرژی و امنیت غذایی را در کشور فراهم کرد.
No tags for this post.
