تلاش برای تولید نانورادیو دارو جهت درمان تومورهای سرطانی
نانورادیوداروی ساخته شده این قابلیت را دارد که اندازه‌ی تومورها را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد. همچنین بازه‌ی درمان تومورها در مدت زمانی مناسب و بدون آسیب به سلول‌های سالم صورت خواهد گرفت. این کار بر روی نمونه‌های حیوانی عملکردی موفق داشته است.
به گفته‌ی نویده آقائی، مجری طرح، بسیاری از نانوذرات جدید معضل مقاومت سلولی به دارو را برطرف نموده‌اند و عرصه‌ی جدیدی را در درمان سرطان فراهم کرده‌اند. اگرچه رادیوایزوتوپ‌ها در درمان و تشخیص انواع سرطان‌ها نقش داشته و تولید آن‌ها در صنعت داروسازی هسته‌ای رشد و توسعه‌ی زیادی یافته است؛ ولی ترکیب نانوذرات و رادیوایزوتوپ‌ها که منجر به تولید نانورادیوداروها می‌گردد، رشد چندانی نداشته و تنها در برخی از رادیوایزوتوپ‌ها این امر میسر و ممکن شده است.
آقائی با اشاره به گسترش روزافزون انواع سرطان‌ها در دنیا، هدف از انجام این کار را ارائه‌ی روشی برای درمان تومورهای جامد مثل تومورهای پستان، کبد و پروستات خواند و افزود: «درحال حاضر در کشور ما فعالیت‌های زیادی برای تولید انواع نانورادیوداروها برای مراحل تشخیص به کمک تصویربرداری‌ها و نیز درمان صورت گرفته است.»
این محقق در ادامه به مزیت استفاده از نانورادیو داروها پرداخت و گفت: «نانو رادیوداروها ترکیبی از نانوذرات و رادیو ایزوتوپ‌ها و حاوی ترکیبات آلی و معدنی هستند. با تزریق این دارو به محل تومور، امکان نشت آن به سایر اندام‌ها و ارگان‌ها وجود ندارد و بدین ترتیب می‌تواند برای بیمار ایمنی عدم پرتوگیری ارگان‌های سالم را به همراه داشته باشد.»
در این طرح با استفاده از نانوذرات دندریمر، دو ایزوتوپ اسکاندیوم و ایتربیوم کپسوله شده است. در بخش بعدی مطالعات پس از پرتودهی و اکتیو نمودن، این نانودارو در موش‌هایی با تومورهای جامد تزریق شده و اثر آن بر تصویربرداری SPECT و نیز میزان بهبود تومور مورد بررسی قرار گرفته است.
از نتایج کلی این بررسی می توان به کاهش قابل ملاحظه‌ی اندازه‌ی تومورهای پستان در موش پس از تزریق در طی دو هفته اشاره کرد.
به گفته‌ی این محقق رادیوایزوتوپ‌های جدید که در پزشکی هسته‌ای کاربرد دارند، باید ترکیب شیمیایی مناسب ایجاد کنند، تابش مناسب برای درمان و تصویربرداری داشته باشند و از نیمه عمر مناسبی نیز برخوردار باشند. ایزوتوپ‌های استفاده شده در این کار این خصوصیات را به همراه دارند.
همچنین نانوذرات دندریمر که به عنوان حامل استفاده شده‌اند به دلیل شکل و خواص مناسب، این قابلیت را دارندکه فلزاتی سه ظرفیتی مانند ایتربیوم را در خودکپسوله کنند و پس از پرتودهی به صورت نانورادیودارو مورد استفاده قرار گیرند.
آقائی امیدوار است با تکیه بر نتایج این تحقیقات و انجام فازهای تکمیلی بتوان با تولید نانو رادیوداروها در سال‌های آتی در کشور ایران، صرف هزینه‌های بالا جهت واردات این داروها به کشور را برطرف نمود و به بیماران خدمت رسانی بهتری کرد.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این تحقیقات در قالب پایان نامه‌ی دکترای نویده آقائی- دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در حال انجام است و تحت عنوان پایان نامه‌ی مبتنی بر نیاز صنعت در ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو به تأیید رسیده است. آیین نامه‌ی حمایت از پایان نامه‌های مورد نیاز صنعت در سایت www.nano.ir/hrdc موجود است.
آقائی با اشاره به گسترش روزافزون انواع سرطان‌ها در دنیا، هدف از انجام این کار را ارائه‌ی روشی برای درمان تومورهای جامد مثل تومورهای پستان، کبد و پروستات خواند و افزود: «درحال حاضر در کشور ما فعالیت‌های زیادی برای تولید انواع نانورادیوداروها برای مراحل تشخیص به کمک تصویربرداری‌ها و نیز درمان صورت گرفته است.»
این محقق در ادامه به مزیت استفاده از نانورادیو داروها پرداخت و گفت: «نانو رادیوداروها ترکیبی از نانوذرات و رادیو ایزوتوپ‌ها و حاوی ترکیبات آلی و معدنی هستند. با تزریق این دارو به محل تومور، امکان نشت آن به سایر اندام‌ها و ارگان‌ها وجود ندارد و بدین ترتیب می‌تواند برای بیمار ایمنی عدم پرتوگیری ارگان‌های سالم را به همراه داشته باشد.»
در این طرح با استفاده از نانوذرات دندریمر، دو ایزوتوپ اسکاندیوم و ایتربیوم کپسوله شده است. در بخش بعدی مطالعات پس از پرتودهی و اکتیو نمودن، این نانودارو در موش‌هایی با تومورهای جامد تزریق شده و اثر آن بر تصویربرداری SPECT و نیز میزان بهبود تومور مورد بررسی قرار گرفته است.
از نتایج کلی این بررسی می توان به کاهش قابل ملاحظه‌ی اندازه‌ی تومورهای پستان در موش پس از تزریق در طی دو هفته اشاره کرد.
به گفته‌ی این محقق رادیوایزوتوپ‌های جدید که در پزشکی هسته‌ای کاربرد دارند، باید ترکیب شیمیایی مناسب ایجاد کنند، تابش مناسب برای درمان و تصویربرداری داشته باشند و از نیمه عمر مناسبی نیز برخوردار باشند. ایزوتوپ‌های استفاده شده در این کار این خصوصیات را به همراه دارند.
همچنین نانوذرات دندریمر که به عنوان حامل استفاده شده‌اند به دلیل شکل و خواص مناسب، این قابلیت را دارندکه فلزاتی سه ظرفیتی مانند ایتربیوم را در خودکپسوله کنند و پس از پرتودهی به صورت نانورادیودارو مورد استفاده قرار گیرند.
آقائی امیدوار است با تکیه بر نتایج این تحقیقات و انجام فازهای تکمیلی بتوان با تولید نانو رادیوداروها در سال‌های آتی در کشور ایران، صرف هزینه‌های بالا جهت واردات این داروها به کشور را برطرف نمود و به بیماران خدمت رسانی بهتری کرد.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این تحقیقات در قالب پایان نامه‌ی دکترای نویده آقائی- دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در حال انجام است و تحت عنوان پایان نامه‌ی مبتنی بر نیاز صنعت در ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو به تأیید رسیده است. آیین نامه‌ی حمایت از پایان نامه‌های مورد نیاز صنعت در سایت www.nano.ir/hrdc موجود است.
