کسب و کارهای فناور و نوآور توسعه می یابند
دکتر بهنام طالبی، سرپرست دفتر سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و توسعه فناوری و نوآوری وزارت عتف در گفتگو با سیناپرس ضمن اشاره به تفاوت‌های پارک علم و فناوری و دانشگاه، گفت: مهمترین رسالت دانشگاه تولید علم، تربیت نیروهای انسانی و تحصیل کرده است اما رسالت اصلی پارک‌های علم و فناوری، ایجاد بستری لازم برای حضور شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان و حمایت و ارتقای وضعیت آنهاست.
وی افزود: همچنین متقاضیان پارک‌های علم و فناوری، شرکت‌های بخش خصوصی هستند که به آنها اراضی واگذار می‌شود. این اراضی پس از عقد قراردادهای کوتاه مدت یا بلند مدت به آنها اجاره داده می‌شود یا از طرق مختلف در اختیارشان قرار می‌گیرد. در واقع این شرکت‌ها سرمایه زندگی‌شان را به داخل پارک می‌آورند اما متقاضیان دانشگاه‌ها اغلب دانشجویان هستند که پس از گذشت دوره تحصیلی‌شان دانشگاه را ترک می‌کنند. در حالیکه امکان دارد یک شرکت فناور یا دانش‌بنیان کل عمرکاری خود، در پارک علم و فناوری مستقر باشد. به همین دلیل تصمیم‌گیری در رابطه با نحوه تغییر فعالیت یک پارک با دانشگاه بسیار متفاوت است.
وی درباره نحوه تغییر وضعیت دانشگاه‌ها و پارک‌ها اظهارداشت: امکان دارد یک روز دولت یا هر مجموعه‌ای که مجوزی به دانشگاه داده است، تصمیم بگیرد مجوز یک دانشگاه را لغو یا با دانشگاهی دیگر ادغام کند اما چنین وضعیتی در مورد پارک‌های علم و فناوری حاکم نیست زیرا زمانی که بخش خصوصی در پارک علم و فناوری سرمایه‌گذاری می‌کند، به راحتی نمی‌توانیم تصمیم به لغو مجوز پارک بگیریم به همین دلیل دادن مجوز به پارک علم و فناوری کمی پیچیده‌تر از دانشگاه است.
وی تصریح کرد: هرچند مالیات درآمد دولت است اما رئیس پارک علم و فناوری این اختیار را دارد که یک شرکت فناور یا دانش بنیان را بر اساس اختیارات، ضوابط و مقرراتی حاکم، از مالیات معاف کند با وجود اینکه این امر موجب کاهش درآمدهای دولت می‌شود. اما این اختیار را رئیس دانشگاه ندارد به همین دلیل متقاضیان در هنگام صدور مجوز پارک علم و فناوری با سختگیری‌های بیشتری مواجه هستند.
وی ادامه داد: ما اکنون در تمامی استان‌های کشور، حداقل یک پارک علم و فناوری داریم. تعدادی از این پارک‌ها دانشگاهی و تعدادی دیگر نیز بین دستگاهی هستند که بنای توسعه آن، تنها در موارد خاص و اضطراری وجود دارد.
طالبی به سیناپرس گفت: همچنین مساله لغو تقاضا نیز وجود دارد. به عنوان مثال یک مجموعه‌ای مرکز رشد بوده اما مرکزش گسترش یافته و متقاضی توسعه فضای خود است؛ طبق قانون و مقررات، شرکت‌های نوپا بیشتر از 3 تا 5 سال نمی‌توانند در مرکز رشد حضور پیدا کنند و باید فضایشان را توسعه دهند. از سوی دیگر امکان توسعه فضا برای شرکت‌ها فراهم نیست. همین موضوع ضرورت تعریف موضوع/دستگاه جدیدی که علارضم داشتن پیچیدگی‌های پارک علم و فناوری و محدودیت‌های مرکز رشد بتوانند شرکت‌های نوپار را توسعه داده و زمین در اختیارشان قرار دهند، را مطرح نمود.
وی هدف اصلی از ایجاد پردیسهای علم و فناوری را یادگیری اصول پارک‌داری برای متقاضیان پارک‌های علم و فناوری، عنوان نمود. به عنوان مثال اگر دانشگاه استانی متقاضی ایجاد پارک علم و فناوری است باید ابتدا پیش از اخذ مجوز، اصول اولیه پارک‌داری را یاد بگیرد تا پس از آن بتواند حوزه علم و فناوری را توسعه دهد.
سرپرست دفتر سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و توسعه فناوری و نوآوری وزارت عتف یادآور شد: در آیین‌نامه قبلی ما سه نوع پردیس داشتیم که هر سه نوع، مشترک با پارک‌های علم و فناوری بود اما در آیین‌نامه جدید، یک مجموعه‌ای که به هر دلیلی متقاضی ایجاد پردیس مستقل است می‌تواند درخواست صدور مجوز آن‌را به معاونت ارسال نماید.
وی به تفاوت پردیس مستقل و مشترک با پارک علم و فناوری اشاره کرد و گفت: در حال حاضر پردیس‌هایی که با همکاری پارک علم و فناوری به صورت مشترک تشکیل می‌شوند (پردیس‌هایی که توسط یک دانشگاه، پژوهشگاه یا پارک علم و فناوری تشکیل می شوند. ) قوانین حمایتی به دلیل حضور پارک در آنها جاری و ساری است. در واقع پردیس به نوعی جزو محدوده عملیاتی پارک در نظر گرفته شده و قوانین حمایتی پارک شامل حالش می‌شود اما این مزایای حمایتی و قانونی، شامل حال پردیسهای مستقل نمی‌شود و متقاضیان پردیسهای مستقل باید این مساله را بپذیرند که دیگر مزایای قانونی شامل حالشان نمی‌شود.
طالبی در پاسخ به این سوال که پیش بینی شده با ایجاد و راه اندازی این پردیس‌ها در سال نامگذاری"تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین" چقدر کسب و کارهای کوچک و واحدهای فناور توسعه پیدا کنند؟ به سیناپرس گفت: قطعا ما برای رسیدن به هر موفقیتی نیاز به یک سری زیرساختهای نرم و سخت داریم. زیرساختهای نرم شامل بودجه، نیروی کارشناسی، فرم‌ها، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها و زیرساختهای سخت نیز شامل زمین، اراضی، ساختمان و آزمایشگاه است. قطعا ما برای رسیدن به موفقیت به هر دوی این زیرساخت‌ها نیاز داریم. پردیس علم و فناوری گرچه آیین‌نامه و دستورالعمل دارد اما بیشتر نقش زیرساختهای سخت را بازی می‌کند.
وی در پایان به سیناپرس گفت: اکنون ما برای تحقق شعار سال که منجر به توسعه فعالیت‌های دانش‌بنیان در سطح کشور می‌شود، نیاز به زیرساختهای سخت از جنس اراضی، زمین، تجهیزات و آزمایشگاه داریم تا کارشناسان و نخبگان تحصیل کرده دانشگاهی بتوانند در آن مستقر شود و ایدههای خود را به ثروت تبدیل کند. این دو زیرساخت باید حتما کنار هم شکل بگیرند و الزامی است که این موضوع در کل کشور با عدالت توزیع شود. اکنون سیاست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، توسعه پارک‌های علم و فناوری به همراه پردیسهای علم و فناوری است تا مشکلات کنونی این حوزه برطرف شود.
گفتگو: فرزانه صدقی
No tags for this post.
