درمان موثر بیماری هپاتیت C در بیمارانی که اعتیاد تزریقی دارند
به گزارش سیناپرس، یک مطالعه جدید نشان داده است که میزان عفونت مجدد پس از درمان موفقیت‌آمیز ویروس هپاتیت C یا HCV به ویژه در افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند کم است. این موضوع نشان‌دهنده مزایای درمان در این جمعیت است.
مورد فوق بر اساس تحقیقی که توسط موسسه کربی، دانشگاه نیوساوث ویلز، دانشگاه UNSW سیدنی همگی از استرالیا با همکاری بیمارستان اوکلند نیوزیلند انجام شده، مشخص گردیده است. اگرچه طبق این یافته ها، خطر عفونت مجدد در 24 هفته اول پس از اتمام درمان و در میان افرادی که به طور مداوم از مواد مخدر تزریقی استفاده می کردند و به ویژه در میان افرادی که سوزن مشترک داشتند، بالاترین میزان بوده است.
داروهای ضد ویروسی با اثر مستقیم یه به اختصار DAA، برای افرادی که درمان با مواد اپیوئیدی دریافت می‌کنند و افرادی که اخیراً از مواد مخدر تزریقی استفاده کرده‌اند، بی‌خطر و مؤثر هستند. با این حال، نگرانی‌هایی وجود داشته است که عفونت مجدد HCV ممکن است مزایای درمان را در بین افرادی که مواد مخدر تزریقی مصرف می‌کنند کاهش دهد و تلاش‌های حذف HCV را به خطر بیندازد.
به گزارش سیناپرس،برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان موسسات پژوهشی ذکرشده در بالا، 286 شرکت‌کننده را که تحت درمان با مواد اپیوئیدی یا افیونی بودند، تحت یک کارآزمایی قرار دادند. آن ها برای ارزیابی میزان عفونت مجدد HCV، افراد فوق را به مدت 3 سال پس از درمان موفقیت‌آمیز با داروهای ضد ویروسی مورد مطالعه و پیگیری قرار دادند.
دانشمندان بر اساس یافته‌های خود مشاهده کردند که یک دوره 24 هفته‌ای برای بهینه‌سازی درمان اختلال مصرف مواد افیونی و برای دسترسی به برنامه‌های سرنگ که دارای مزایای مستند برای جلوگیری از انتقال HCV و عفونت مجدد هستند، مهم است.
به گفته آن ها، استراتژی‌های سطح فردی و جمعیتی برای حذف HCV در میان جمعیتی که دارای اعتیاد تزریقی بوده اند، باید شامل تلاش‌هایی برای رسیدگی، پیشگیری و مدیریت عفونت مجدد HCV در آن ها باشد.
آن ها می افزایند: در سطح فردی، ارزیابی خطر عفونت مجدد HCV باید قبل از شروع درمان با DAA انجام شود و در سطح جمعیتی نیز، تلاش برای کاهش بروز اولیه و عفونت مجدد، مستلزم ارائه مراقبت های بهداشتی مناسب با دسترسی همگانی به برنامه هایی برای افراد مبتلا به این بیماری است.
به گزارش سیناپرس، این یافته ها در Annals of Internal Medicine منتشر شده اند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه
