کشف یک تکنیک طبیعی در گیاهان برای مصرف کمتر آب
به گزارش سیناپرس، دانشمندان دانشگاه ملی استرالیا و دانشگاه جیمز کوک این کشور یک مکانیسم طبیعی فوق العاده را شناسایی کرده اند که به گیاهان کمک می کند تا میزان از دست دادن آب خود را با تأثیر کمی بر دریافت دی اکسید کربن محدود کنند. فرایندی که به معنای عدم تاثیرگذاری زیاد بر فتوسنتز و در نتیجه ادامه رشد گیاهان و تولید محصول مناسب خواهد بود.
انتظار می رود این کشف به دانشمندان کشاورزی و پرورش دهندگان گیاهان و محصولات زراعی و باغی کمک کند تا گیاهانی را تولید کرده و توسعه دهند که دارای مصرف آب کمتری هستند.
به گفته این محققان، یافته های ما، پیامدهای قابل توجهی برای صنعت کشاورزی خواهد داشت و می توانند منجر به تولید محصولات انعطاف پذیرتری شوند که قادر به مقاومت در برابر حوادث شدید آب و هوایی از جمله خشکسالی هستند.
آن ها می افزایند: گیاهان به طور مداوم آب موجود در پیکره خود را از طریق منافذ موجود در برگ های خود از دست می دهند. همین منافذ به CO2 اجازه ورود به برگ ها را می دهند و این کارکرد دوگانه برای بقای آن ها بسیار مهم است.به گزارش سیناپرس، به ازای هر واحد CO2 به دست آمده، گیاهان معمولاً صدها واحد آب از دست می دهند. به همین دلیل است که گیاهان برای رشد و بقا به آب زیادی نیاز دارند.
مجریان این طرح پژوهشی می گویند: مکانیسمی که ما وجود آن را نشان داده‌ایم زمانی که محیط خشک است، مانند یک روز گرم تابستان، فعال می‌شود تا گیاه بتواند از دست دادن آب را با تأثیر کمی بر جذب CO2 کاهش دهد.
محققان فوق بر این باورند که این مکانیسم حفظ آب را می توان دستکاری کرد تا به شیوه ای کاراتر کلید پرورش محصولاتی با مصرف آب کارآمدتر باشد.
به گزارش سیناپرس، آن ها معتقدند: یافته‌های ما، یک «کشف رویایی» از دیدگاه علمی و کشاورزی هستند. چراکه صنعت کشاورزی مدت‌هاست که امید زیادی به دانشمندان دارد تا راهی برای ارائه محصولات پربازده که از آب کمتری استفاده می‌کنند، بیابند.
آن ها افزوده اند: داشتن این مکانیسم که می تواند اتلاف آب را با تاثیر کمی بر جذب CO2 کاهش دهد، فرصتی را برای دانشمندان کشاورزی و پرورش دهندگان نباتات فراهم می کند که در مورد راه های بهبود کارایی مصرف آب و ایجاد محصولات مقاوم به خشکی بیشتر و بهتر تحقیق کنند.
به گزارش سیناپرس، یافته های پژوهشی فوق در نشریه جهانی و پیشتاز Nature Plants منتشر شده اند.
ترجمه: عباس روشن بین
