سوگ و اندوه در سالمندی، به افزایش خطر عفونت می انجامد

 نوتروفیل ها، رایج ترین نوع سلول خونی سفید است که با عوامل عفونی و بیماری زا مبارزه می کند. وقتی یکی از عزیزانمان را از دست می دهیم، کارکرد نوتروفیل به طور قابل توجهی کاهش می یابد. مطالعه جدیدی نشان می دهد که این امر به ویژه در سالمندی بسیار خطرساز خواهد بود.

گروهی از دانشمندان دانشگاه بیرمنگام انگلستان برای نخستین بار به بررسی رابطه هورمون استرس و عملکرد سیستم ایمنی بدن در سنین مختلف پرداختند. در این مطالعه، افرادی که همسر و یا یکی از اعضای خانواده خود را از دست داده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 41 جوان با متوسط سن 32 سال و نیز 52 فرد سالمند با متوسط سن 72 سال شرکت داشتند.

این مطالعه نشان داد که با افزایش سن، آن چه تعادل «هورمون های استرس» نامیده می شود در طی دوره سوگواری بر هم خورده و در نتیجه عملکرد سیستم ایمنی بدن دچار اختلال می شود. این امر زمینه را برای بروز انواع عفونت فراهم می سازد. در واقع شرکت کنندگان جوان تر در این آزمایش، عملکرد نوتروفیلی بهتری داشتند، حال آن که این عمکلرد در افراد سالمند به مراتب ضعیف تر بود.

در این میان دو هورمون کورتیزول و DHEAS بیشترین تغییر را در طی افزایش سن داشتند. این تغییر در نهایت موجب بروز اختلال در عملکرد نوتروفیل می شود. در شرکت کنندگان جوان تر، نسبت کورتیزول و DHEAS تقریباً متعادل بود، اما در افراد سالمند، میزان کورتیزول بسیار بیشتر از DHEAS بود. هورمون DHEAS توسط غدد آدرنالین و در پاسخ به استرس ترشح شده و موجب بهبود عملکرد سیستم ایمنی می شود.

دانشمندان امیدوارند این یافته بتواند به درک هر چه بهتر سازوکار بدن در حین سوگواری و اندوه بیانجامد.

این مقاله در ژورنال Immunity and Ageing منتشر شده است.

 

 

No tags for this post.