پایانی بر کمبود یک رادیوایزوتوپ مهم پزشکی

به گزارش سیناپرس، یک رادیو ایزوتوپ پرکاربرد، به نام تکنسیوم-99m یا به اختصار 99mTc که در تشخیص های پزشکی استفاده می شود، به دلیل تولید در راکتورهای هسته ای قدیمی که اغلب برای تعمیر تعطیل می شوند، به طور مرتب از کمبود رنج می برد. اما حالا یک روش جایگزین برای تولید این ایزوتوپ ارزشمند که توسط گروهی از محققان دانشگاه توکیو توسعه یافته و از تجهیزاتی که معمولاً در بیمارستان‌ها یافت می‌شود استفاده می‌کند، نوید پایان دادن به چنین ناامیدی‌های را زنجیره تامین آن می‌دهد.

99mTc یکی از رایج ترین ایزوتوپ های پزشکی در جهان است که دارای خواص منحصر به فرد رادیواکتیویته است.به گزارشsinapress، این ایزوتوپ، پرتوهای گاما با انرژی متوسط منتشر می کند که به راحتی توسط تجهیزات پزشکی قابل تشخیص هستند. 

99mTc همچنین نیمه عمر نسبتاً کوتاهی دارد که اجازه می‌دهد از انتشار گامای آن به عنوان ردیاب در روش‌های تشخیص پزشکی استفاده شود و در عین حال میزان قرار گرفتن بیمار در معرض تشعشع را بسیار پایین نگه می‌دارد.

تکنسیوم-99m از مولیبدن-99 (99Mo) تولید می شود که خود از شکافت اورانیوم-235 در راکتورهای هسته ای به دست می آید. بیشتر رآکتورهایی که اکثریت قریب به اتفاق عرضه 99 mTc جهان را در دست دارند، اکنون کاملا قدیمی بوده و اغلب به منظور تعمیرات برای مدت طولانی تعطیل می شوند و لذا در دسترس بودن این کالای حیاتی پزشکی را تهدید می کنند.

یکی از امیدوارکننده‌ترین جایگزین‌ها در این خصوص، استفاده از یک شتاب‌دهنده خطی ذرات یا اصطلاحا لیناک به جای راکتورهای هسته‌ای است. به گزارش سیناپرس، این شتاب دهنده، یک خط مستقیم ذرات باردار زیر اتمی را با سرعت بسیار بالایی در امتداد یک خط مستقیم، بر خلاف شتاب حول یک حلقه سرعت می بخشد.

چیزی که این روش جایگزین را در مقایسه با راکتورها بسیار جذاب می کند این است که لیناک های با حجم نسبتا فشرده و کوچک در حال حاضر به طور گسترده در بیمارستان ها برای پرتودرمانی بیماران سرطانی استفاده می شوند.

با این حال، چالشی که این گزینه با آن روبرو شده است این است که برای اینکه 99mTc به عنوان یک ردیاب پزشکی قابل استفاده باشد، عنصر باید دارای غلظت رادیواکتیو بالایی باشد و پیش ساز 99Mo تولید شده با لیناک ها دارای سطح بسیار پایین‌تری از فعالیت خاص نسبت به آنچه در نتیجه شکافت هسته‌ای تولید می‌شود است.

برای حل این مشکل، محققان دانشگاه توکیو در دستگاه لیناک به جای ماده موسوم به آلومینا، از کربن فعال یا AC استفاده کرده و این روش ترکیبی را linac-AC نامیدند.

نتایج نشان داد که این کار باعث تولید رادیوایزوتوپ تکنسیوم-99m با میزان فعالیت مناسب می شود که قابل استفاده در تشخیص های پزشکی است.

آن ها با آزمایش 99mTc مشتق شده از linac-AC روی موش ها نشان دادند که این رادیوایزوتوپ به شکل مناسبی در تمام اندام‌ها و بافت‌های مورد بررسی توزیع می شود و هیچ اثر نامطلوبی بر این جانوران مدل ندارد.

مقاله علمی پژوهشی حاصل از این تحقیق که در آن روش و اثربخشی این روش به طور کامل توصیف شده است، در مجله Nuclear Medicine Biology منتشر شده است.

مترجم:عباس روشن بین
 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا