گیرنده های چشایی موجود در ریه می توانند به بیماران تنفسی کمک کنند
به گزارش سیناپرس، دانشمندان گیرنده های طعم تلخ را در قسمتی غیرمنتظره از بدن یعنی در دیواره رگ های خونی در ریه ها کشف کرده اند. این یافته می تواند موجب ساخت دارویی جدید برای درمان سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) شود که یک عارضه خطرناک در نتیجه بسیاری از بیماری هاست.
ARDS با التهاب و ترشح مایع بیش از حد در ریه ها شناخته می شود. این امر می تواند ناشی از ذات الریه، سپسیس و اخیراً توسط بیماری کرونا به وجود آید و اغلب منجر به نیاز بیماران به مراقبت های ویژه و تهویه مکانیکی می شود.به گزارش سیناپرس، این سندرم خطرناک نرخ مرگ و میر بالایی در حدود ۴۰ درصد دارد و کسانی که زنده می مانند اغلب کیفیت زندگی پایین تری را تجربه می کنند.
یک مطالعه جدید به رهبری محققان دانشگاه آنگلیا راسکین (ARU) اکنون مکانیسمی را کشف کرده است که قبلاً ناشناخته بود و راهی بالقوه برای جلوگیری از تجمع مایع در ریه ها ارائه می دهد.
این تیم پژوهشی کشف کردند که گیرنده های طعم تلخ که به طور معمول در زبان یافت می شوند، در سلول های پوشاننده رگ های خونی ریه نیز وجود دارند. هرچند این کشف بسیار عجیب است اما به نظر می رسد این گیرنده ها نحوه عملکرد این رگ های خونی را تنظیم می کنند.
به گزارش سینپرس، این امر دلالت بر پیوند جالبی با ARDS دارد که به افزایش نفوذ پذیری رگ های خونی معروف است و به پروتئین ها و مایعات اجازه عبور به ریه ها را می دهد.
در ادامه تیم تحقیقاتی این ایده را با از بین بردن ژن های دو مورد از این گیرنده ها، T2R38 و T2R10 آزمایش کردند و دریافتند که عروق نفوذ پذیرتر می شوند. برعکس، هنگامی که محققان گیرنده ها را با ترکیبات تلخ تحریک کردند، سد قوی تری تشکیل شد و از عبور مایعات جلوگیری کرد. پژوهشگران می گویند این کشف می تواند یک هدف دارویی جدید برای درمان های آتی ARDS و درمانی برای درمان سندرم زجر تنفسی حاد به وجود آورد.
به گزارش سیناپرس، دکتر هاووی چیچگر (Havovi Chichger) پژوهشگر ارشد این مطالعات گفت: وقتی این پروتئین ها را تحریک می کنیم، متوجه شدیم که از نشت مایع محافظت می کنند. این یافته ها نشان می دهد که این خانواده جدید از پروتئینها در رگ های خونی می توانند راه جدیدی از داروها را برای کاهش نشت مایع به ریه ارائه دهند و بنابراین به درمان بیماران مبتلا به اختلال تنفسی کمک کنند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Physiology منتشر شده و در دسترس علاقه مندان است.
مترجم: سامیه خسروی زاده