سفرهای فضایی خون را تخریب می کند
به گزارش سیناپرس، در کره زمین، بدن انسان به طور معمول در هر ثانیه به طور متوسط دو میلیون گلبول قرمز را ایجاد و از بین می برد که امری طبیعی است. با این حال، در خارج از جو، فضانوردانی که به مدت شش ماه در فضا زندگی می کردند، نرخ تخریب گلبول های قرمز خون را سه میلیون در ثانیه نشان دادند که یک افزایش ۵۴ درصدی است.
این یافته های باورنکردنی توسط آژانس فضایی کانادا (CSA) در مورد تغییرات مغز استخوان و عملکرد گلبول‌های قرمز و سفید خون در فضا به دست آمده است. مغز استخوان فرد گلبول های قرمز و سفید خون را ایجاد می کند.به گزارش سیناپرس، گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن حیاتی را به بقیه بدن می رسانند. وقتی اگر گلبول های قرمز کافی برای حمل اکسیژن به سلول های بافت بدن وجود نداشته باشد، وضعیتی به نام کم خونی ایجاد می شود. علائم مرتبط با کم خونی شامل کاهش قدرت، کاهش ظرفیت تفکر، خستگی و حتی کاهش عملکرد قلب است.
دانشمندان در ابتدا این نظریه را مطرح کردند که این تغییرات ارتباطی با نوسانات مایعات بدن دارد که به طور طبیعی هنگام ورود فضانورد به فضا رخ می دهد. این جابجایی ها معمولاً باعث می شود که فرد حدود ۱۰ درصد مایع موجود در رگ های خونی خود را از دست بدهد. با این حال، این آخرین آزمایش ها به وضوح نشان می دهد که افزایش تخریب گلبول های قرمز خون تا مدت ها پس از این تغییرات اولیه مایع ادامه می یابد.
گای ترودل (Guy Trudel) محقق اصلی این پژوهش ها از دانشگاه اتاوا در یک بیانیه رسانه ای توضیح می دهد: ابتدا تصور می شد که تخریب گلبول های قرمز خون در اولین روزهای پرواز فضایی رخ داده و سپس کنترل گلبول های قرمز خون به حالت عادی خود بازگشت. اکنون می دانیم که همولیز یا تخریب گلبول های قرمز خون تا زمانی که در فضا هستید اتفاق می افتد.
به گزارش سیناپرس،مدت زمان پرواز فضایی بر گردش گلبول های قرمز تأثیر می گذارد و همولیز فضایی باعث افزایش تولید گلبول های قرمز خون می شود. بنابراین، فضانوردانی که در فضا هستند معمولاً برای جبران نیاز به تغذیه بهتری دارند.
ترودل در این باره توضیح می دهد: بدن ما در بازیافت مواد کلیدی گلبول‌های قرمز خون، مانند آهن، بسیار خوب عمل می کند، اما کامل نیست. او می افزاید: جبران افزایش تخریب و تولید گلبول های قرمز خون باید در استراتژی های تغذیه کلی در نظر گرفته شود.
پس از بازگشت به زمین، میزان تخریب گلبول های قرمز فضانوردان به سرعت کاهش یافت. با این حال، حدود یک سال یا حتی بیشتر طول کشید تا این نرخ ها در نهایت به سطوحی که نرمال در نظر گرفته می شود برسند. این امر نشان می دهد که این اثر فضایی بر رفتار گلبول‌های قرمز خون ممکن است پیامدهای سلامتی طولانی مدتی در زمین داشته باشد.
ترودل اضافه می کند: کنترل تعداد گلبول های قرمز خون در فضا تغییر می کند. این اتفاق ممکن است باعث تغییرات ساختاری در اندام های درگیر شود.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران می گویند این یافته ها ممکن است سفرهای بالقوه آینده به مریخ یا ماه و همچنین هرگونه امید به گردشگری فضایی در آینده نزدیک را پیچیده کند. هر کسی که قصد دارد حتی یک سفر کوتاه به فضا داشته باشد، باید هم غربالگری قبل از پرواز برای عوامل خطر و هم ارزیابی پس از پرواز از تخریب گلبول های قرمز را انجام دهد.
ترودل در انتها می افزاید: هرکسی که با هر نوع مشکل گلبول قرمز، مانند کم خونی یا یک مشکل سلامتی که می تواند با کم خونی بدتر شود، مانند شرایط قلبی، درگیر است باید اقدامات خاصی انجام دهد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Medicine منتشر شده و در دسترس علاقه مندان است.
مترجم: فاطمه امینی
