شکارچی میکروسکوپی اقیانوس، یاور انسان برای کاهش گازهای گلخانه ای
به گزارش سیناپرس، دانشمندان دانشگاه فناوری سیدنی استرالیا (UTS) قابلیت مهم یک گونه میکروبی را کشف کرده‌اند که می‌تواند به طور طبیعی کربن را از گازهای گلخانه ای حتی با گرم شدن اقیانوس‌ها و اسیدی‌تر شدن آن ها جذب کند.
این میکروب که با نام علمی «پروروسنتروم بالتیکوم» شناخته می شود، در سراسر جهان فراوان است، فتوسنتز می کند و یک اگزوپلیمر غنی از کربن را آزاد می کند که قادر است میکروب های دیگر را جذب و بی حرکت کند.
این موجود تک سلولی سپس مقداری از طعمه های به دام افتاده را قبل از رها کردن مخاط اگزوپلیمری خود می خورد.به گزارش سیناپرس، اگزوپلیمر با به دام انداختن میکروب های دیگر، سنگین تر می شود و غرق می شود و این، بخشی از پمپ کربن بیولوژیکی طبیعی اقیانوس ها را تشکیل می دهد.
به گفته محققان، میکروب‌های دریایی از طریق طیف وسیعی از فرآیندها از جمله صادرات عمودی و جداسازی کربن، که در نهایت آب و هوای جهانی را تعدیل می‌کنند، قادرند بر بیوژئوشیمی اقیانوسی تاثیرگذار باشند.
آنها می گویند: در حالی که سهم فیتوپلانکتون ها در پمپ کربن به خوبی ثابت شده است، نقش سایر میکروب‌ها بسیار کمتر شناخته شده و به ندرت اندازه‌گیری می‌شود.به گزارش سیناپرس، این امر به‌ویژه در مورد موجودات تک سلولی موسوم به «میکسوتروف» که می‌توانند به طور همزمان فتوسنتز کرده و موجودات دیگر را نیز مصرف کنند، صادق است.
در این پژوهش نیز ارگانیسم مورد مطالعه یعنی پروروسنتروم بالتیکوم، یک تک سلولی میکسوتروف است، بنابراین می تواند میکروب های دیگر را برای تکمیل مواد مغذی مورد نیاز خود مانند مصرف مولتی ویتامین بخورد.
به گزارش سیناپرس،داشتن ظرفیت به دست آوردن مواد مغذی به روش های مختلف به این معنی است که این میکروب می تواند بخش هایی از اقیانوس را بدون وجود مواد مغذی محلول اشغال کند و بنابراین حضورش برای اکثر فیتوپلانکتون ها نامناسب است.محققان تخمین می زنند که این گونه تک سلولی که در آب های ساحلی سیدنی به وفور یافت می شود، پتانسیل فرو بردن سالانه 0.02 تا 0.15 گیگاتن کربن را دارد.
بنابر گزارش آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی در سال 2019 برای دستیابی به اهداف اقلیمی تعیین شده جهانی، فن‌آوری‌ها و استراتژی‌های حذف CO2 باید هر سال تقریباً 10 گیگاتن CO2 را از جو حذف کنند و این کار را تا سال 2050 ادامه دهند.
حالا به نظر می رسد با کمک گرفتن از پروروسنتروم بالتیکوم و گونه هایی که احتمالا مشابه آن عمل می کنند، بتوان به شکل بهتری در راستای اهداف تعیین شده گام برداشت.به گزارش سیناپرس، این یافته ها را نشریه جهانی Nature Communications منتشر نموده است.
مترجم: محمدرضا دلفیه
