جنگ کلم بروکلی و سلول های سرطانی
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران ایرانی-ژاپنی کشف کرده اند که یک مولکول در این نوع سبزیجات به ترکیب 3,3'-Diindolylmethane یا DIM تجزیه می شود. آنچه در این مورد مهم است این است که دانشمندان معتقدند این ترکیب می تواند باعث مرگ سلولی در بیماران مبتلا به سرطان سینه، پروستات و روده بزرگ شود.
این مطالعات نشان داد DIM سلول های کامل را از بین می برد و باعث بازیافت اجزای سلولی در مخمر شکافت می شود. با این حال، ماسارو اوئنو (Masaru Ueno) یکی از پژوهشگران این مطالعه توضیح می دهد که نتایج در مخمر شکافت تک سلولی، بررسی چگونگی انجام این فرآیند در سایر موجودات را برای محققان آسان تر می کند.
اوئنو، دانشیار مرکز تحقیقات هیروشیما، در یک انتشار دانشگاهی می گوید: ما کشف کردیم که ترکیب شیمیایی DIM، فعالیت بیولوژیکی جدیدی را القا می کند که به غشای هسته ای مخمرهای شکافت آسیب می زند.
محققان در ادامه توضیح می دهند که غشای هسته ای اطلاعات ژنتیکی یک سلول را احاطه کرده است. جهش‌هایی که باعث ایجاد نقص در غشای هسته می شوند، پیری را تسریع می کنند. اوئنو می گوید: غشاهای هسته ای نیز در طول مهاجرت سلول‌های سرطانی پاره شده و خود را ترمیم می کنند.
به گزارش سیناپرس، همانطور که تقسیم و تکثیر سلول ها امری طبیعی است، از بین رفتن سلول ها و بازیافت قسمت های مفید آن ها نیز امری طبیعی به شمار می رود. این فرآیند خودخوری و بازیافت، اتوفاژی نامیده می شود. این فرآیند به سلول ها اجازه می دهد تا اجزای داخلی خود را مصرف کنند تا بتوانند انرژی خود را حفظ کرده و عمر طولانی تری داشته باشند. با این حال، اوئنو معتقد است اتوفاژی با پیری و بیماری های مرتبط با افزایش سن نیز ارتباط دارد.
به گزارش سیناپرس، اگر سلولی دیگر نتواند خود را ترمیم کند، در یک مرگ کنترل شده یا برنامه ریزی شده قرار می گیرد که دانشمندان آن را آپوپتوز می نامند. محققان می گویند چندین داروی ضد سرطان باعث ایجاد آپوپتوز برای از بین بردن سلول های سرطانی می شود.
پروانه امامی (Parvaneh Emami) پژوهشگر این مطالعات گزارش می دهد: نتایج آزمایش های ما نشان می دهد که پوشش هسته ای می تواند یکی از اهداف اولیه DIM باشد. یافته ها نشان می دهد غلظت بالای DIM طول عمر مخمر شکافت را افزایش می دهد. ممکن است عجیب به نظر برسد که یک ترکیب کشنده سلول به یک ارگانیسم کمک می کند بیشتر زنده بماند، اما امامی توضیح می دهد که DIM سلول هایی مانند تومورهای سرطانی را هدف قرار می دهد که به طور تصاعدی خارج از کنترل در حال تکثیر هستند. بنابراین، اگر DIM بتواند این سلول ها را از بین ببرد، یک موجود زنده عمر طولانی تری خواهد داشت.
اوئنو اضافه می کند: مطالعات اخیر روی انسان ها نشان می دهد که DIM یک داروی ضد سرطان بالقوه است که با القای مرگ کنترل شده سلول های سرطانی در طیف گسترده‌ای از انواع سرطان از جمله سینه، پروستات، معده و پانکراس عمل می کند. امامی در پایان می افزاید که DIM حتی ممکن است منجر به طول عمر بیشتر شود.
شرح کامل این مطالعات و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی PLOS ONE منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
