قارچ های وحشی هوا را تصفیه می کنند
به گزارش سیناپرس، احتمالا شما هم در طبیعت گردی های خود با درختان از ریشه درآمده و پوسیده در جنگل ها یا جلبک های سبز در دریاچه ها مواجه شده اید. در بیشتر این موارد شاهد شکل گیری همزیستی مسالمت آمیزی بین قارچ های وحشی و محیط پیرامونشان هستیم. تیمی از پژوهشگران با هدف درک نقش حیاتی این موجودات در جذب کربن به بررسی قارچ ها پرداختند.
لازم به ذکر است محققان پیش از این کشف کرده بودند که ۳۰۰ میلیون سال پیش، قارچ های سفید توانایی منحصر به فردی را برای هضم لیگنین در خود ایجاد کرده اند.
این پلیمر طبیعی و سخت در دیواره سلولی درختان وجود دارد که آنها را سفت و چوبی می کند. این مهارت فوق العاده قارچ ها در هضم و تجزیه بقایای چوبی که به زغال سنگ و فسیل تبدیل شده بودند، به دوره کربونیفر در تاریخ کره زمین پایان داد اما هیچ کس واقعا نمی دانست چه اتفاقی برای این حجم کربن داخل لیگنین افتاده است.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان مدت ها فکر می کردند که این ماده به سادگی در جو تبخیر می شود. اما داوینیا سالواچوآ رودریگز، میکروبیولوژیست آزمایشگاه ملی انرژی های تجدید پذیر در گلدن، کلرادو، این موضوع را نپذیرفت.
بر اساس نتایج یک مطالعه که در ماه مارس سال گذشته در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده منتشر شد، پژوهشگران پس از ۱۰سال مطالعه قارچ های وحشی سفید، دریافتند که این گیاهان برای تقویت رشد خود، کربن موجود در لیگنین را مصرف می کنند. کشف رودریگز قارچ های وحشی سفید را به عنوان یک بازیگر کلیدی در جداسازی کربن مشتق شده از لیگنین در خاک معرفی می کند.
در ادامه، پژوهشگر دیگری به نام آن دکاس، میکروبیولوژیست دانشگاه استنفورد، مطالعه ای را در ماه ژوئن در مجموعه مقالات آکادمی علوم ایالات متحده منتشر کرد که نشان می دهد قارچ های انگلی که روی جلبک های کوچک اقیانوس ها و دریاچه ها زندگی می کنند نیز مقداری از کربن درون جلبک ها را مصرف می کنند که در غیر این صورت ممکن است این میزان کربن دوباره وارد جو شود.
پژوهشگران باور دارند که تمام کربن داخل جلبک در یک حلقه بازخورد میکروبی نزدیک سطح آب باقی می ماند، جایی که میکروب ها گیاهان سبز را مصرف کرده و سپس دی اکسید کربن را آزاد می کنند.به گزارش خبرگزاری sinapress، دکاس و اعضای این تیم پژوهشی در مطالعات اخیر خود نشان دادند که قارچ ها تا بیست درصد کربن موجود در جلبک ها را جذب می کنند.
سپس از آنجایی که قارچ ها از میکروب ها بزرگتر هستند ، به غذای مناسبی برای گونه های بزرگ تر تبدیل می شوند که در نتیجه این فرایند، همانطور که کربن راه خود را در زنجیره غذایی بالا می برد، با مرگ ماهی ها و موجودات بزرگتر، ممکن است در نهایت به کف اقیانوس رسیده و در آن جا ته نشین شود.
مترجم: فاطمه امینی
منبع: discovermagazine
