این خودروی ماه نورد بدون چرخ حرکت می کند
به گزارش سیناپرس، سطح ماه با لایه های فشرده ای از سنگ پوشانده شده است، لایه ای از سنگ های خرد شده و تیز که می تواند با آسیب رساندن به فضاپیماها و در معرض خطر قرار دادن فضانوردان، تهدیدی برای ماموریت های فرود روی سطح ماه در آینده باشد.
در این میان تمامی ماه نوردها و مریخ نوردهای ساخته شده توسط سازمان های فضایی، دارای چرخ یا زنجیرهایی به شکل تانک بوده و به نظر می رسد این ایده به طور کامل در ذهن طراحان واسیل نقلیه فضایی رسوخ کرده است که هر کاوشگری باید دارای چرخ باشد. در حالی که بازیگران اصلی صنعت فضایی به سختی مشغول طراحی مریخ نورد های چرخ دار بادوام تر و کارآمد تری هستند، مهندسان موسسه فناوری ماساچوست راه حلی را پیشنهاد می کنند که بر اساس آن حتی نیازی به لمس سطح ماه توسط ماه نورد نیست.
این پژوهشگران روی طراحی وسیله نقلیه ای کار می کند که بتواند بالای زمین ناهموار ماه حرکت کند. مهندسان این پروژه می گویند که می توان این کار را با استفاده از بار طبیعی ماه انجام داد. به گزارش سیناپرس، این بار طبیعی به پوسته الکتریکی اشاره دارد که روی اجرام آسمانی که فاقد جو هستند، مانند ماه یا سیارک‌ها، تشکیل می شود.
از آنجایی که ماه فاقد جو است، نور خورشید به سطح آن برخورد می کند و این نور بدون اینکه توسط گازهای اضافی دیگر مهار شود، قابل استفاده خواهد بود. این ویژگی موجود در ماه باعث می شود که غبارهای سطحی به صورت الکترواستاتیک توسط خورشید شارژ شده و در واقع تا ارتفاع بیش از یک متر از سطح زمین بلند شوند. این اثر شبیه زمانی است که بادکنکی را به موهای خود می مالید و سپس به آرامی آن را دور می کنید.
وسیله نقلیه پیشنهادی مهندسان موسسه ماساچوست از این سطح دارای بار مثبت استفاده می کند. این وسیله نقلیه به طور خاص، از رانشگرهای یونی برای تولید نیروی دافعه ای بهره می برد که باید به اندازه ای باشد که یک وسیله نقلیه تقریباً یک کیلوگرمی را روی ماه معلق نگهدارد. در این میان موتور رانشگر نیز به عنوان شارژر این ماهنورد عمل می کنند.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان برای عملی ساختن مفهوم خود، ابتدا یک وسیله نقلیه نعلبکی مانند کوچک با رانشگرهایی ساختند که یون های منفی را به بیرون پرتاب کرده و به خود وسیله نقلیه بار مثبت می داد. در آزمایش های اولیه، نیروی تولید شده برای بالا بردن ماه نورد کافی نبود. در ادامه مهندسان این پروژه، تعدادی رانشگر اضافه کردند که یون های مثبتی برای افزایش بار طبیعی تولید می کردند. مهندسان با استفاده از یک منبع ۵۰ کیلوولتی و این مدل دوم، محاسبه کردند که یک وسیله نقلیه کوچک می تواند یک سانتی متر از سطح زمین بلند شود. البته هر چه ولتاژ بیشتر باشد نیروی بیشتری تولید می شود.
پائولو لوزانو، مهندس هوافضای موسسه فناوری ماساچوست در این رابطه می گوید: در اصل، با مدل سازی بهتر، می توانیم در ارتفاعات بسیار بالاتری شناور شویم. این فقط پایه ای برای طراحی های پیچیده تر است. با این حال، در صورت موفقیت آمیز بودن، ماموریت های آینده به ماه و سیارک ها می توانند از کاوشگرهایی با رانشگرهای یونی برای حرکت ایمن در زمین های ناهموار استفاده کنند.
مترجم: حمید تعالی
منبع: autoevolution
