کشف آنتی بیوتیکی که هیچ باکتری در برابرش مقاوم نیست

به گزارش سیناپرس، در حال حاضر در سطح جهانی، لیست باکتری هایی که به درمان با تمام گزینه های آنتی بیوتیکی موجود مقاومت نشان می دهد، در حال افزایش بوده و تنها تعداد کمی از آنتی بیوتیک های موثر وجود دارند بنابراین نیاز مبرمی به آنتی بیوتیک های جدید برای جلوگیری از بحران های بهداشت عمومی احساس می شود. 

افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی نشانگر این است که جهان در حال ورود به عصر پسا آنتی بیوتیک است که می تواند بسیاری از عفونت های رایج را غیرقابل درمان کرده و بسیاری از روش های درمانی اصلی پزشکی مدرن از جمله جراحی، شیمی درمانی و پیوند اعضا را غیرممکن کند.
بر اساس تحقیقات اخیر، میکروب ها یا باکتری های بیمارستانی می توانند توسط دسته جدیدی از آنتی بیوتیک ها از بین بروند. این داروهای جدید به عنوان یک نقطه عطف بالقوه در مقابله با مقاومت ضد میکروبی (AMR) توصیف شده اند که نخستین کشف در نوع خود طی بیش از سه دهه اخیر است. 

افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی نشانگر این است که جهان در حال ورود به عصر پسا آنتی بیوتیک است که می تواند بسیاری از عفونت های رایج را غیرقابل درمان کرده و بسیاری از روش های درمانی اصلی پزشکی مدرن از جمله جراحی، شیمی درمانی و پیوند اعضا را غیرممکن کند.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) مقاومت ضد میکروبی را به عنوان یکی از ۱۰ تهدید بزرگ جهانی بهداشت عمومی علیه بشریت اعلام کرده است. تخمین زده می شود تا سال ۲۰۵۰، عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک، هر ساله باعث مرگ ده میلیون نفر شود. 
به گفته محققان موسسه آناتومی و زیست شناسی ویستار (Wistar) این داروهای جدید با تحریک سیستم ایمنی تطبیقی علیه طیف وسیعی از باکتری ها مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و کلستریدیوم دیفیسیل عمل می کنند.
دکتر دوتیوالا از مرکز واکسن و ایمونوتراپی ویستار در این رابطه گفت: ما یک استراتژی خلاقانه و دوجانبه برای توسعه مولکول ‌های جدید اتخاذ کردیم که می‌ توانند عفونت‌ های سخت‌ درمان را از بین برده و در عین حال پاسخ ایمنی طبیعی میزبان را تقویت کنند.
به گزارش سیناپرس، اوج کشف آنتی بیوتیک ها در دهه ۱۹۵۰ – ۶۰ میلادی بود. آخرین موردی که به دست پزشکان رسید به سال ۱۹۸۷ برمی گردد. میکروب ها از آن زمان نسبت به داروها بسیار مقاوم شده اند. بنابراین این تیم پژوهشی روی یک مسیر متابولیک برای بیشتر باکتری ها تمرکز کردند که در انسان وجود ندارد.

این مسیر که متیل اریتریتول فسفات (MEP) نامیده می شود، مسئول بیوسنتز ایزوپرنوئیدها یا مولکول های مورد نیاز برای بقای سلول در بیشتر باکتری های بیماری زا است.به گزارش سیناپرس، این آزمایشگاه یک آنزیم ضروری را در این فرآیند به نام IspH مورد هدف قرار داده و این ماده شیمیایی را مسدود کرده تا میکروب ها را از بین ببرد. این رویکرد می تواند پیامدهایی برای کل باکتری های جهان داشته باشد. این نسل جدید، آنتی‌ بیوتیک ‌های ایمنی دوگانه (DAIA) نامگذاری شده‌اند.
دکتر دوتیوالا در این رابطه توضیح می‌ دهد: ما فکر کردیم که مهار سیستم ایمنی برای حمله همزمان به باکتری‌ ها در دو جبهه مختلف، ایجاد مقاومت را برای آنها دشوار می ‌کند.

گفتنی است سیناپرس گزارش می دهد، این آنتی بیوتیک های جدید در آزمایش‌ های انجام شده، سیستم ایمنی را با فعالیت و ویژگی قوی‌ تر از بین بردن باکتری‌ ها نسبت به بهترین آنتی‌ بیوتیک‌ های فعلی تحریک کردند. این موارد شامل نمونه‌ های انسانی از انواع باکتری‌ های ایجاد کننده بیماری مقاوم به آنتی‌ بیوتیک از جمله MRSA و E. coli بود. این داروها در آزمایش روی موش ها نیز بهتر از آنتی بیوتیک های سنتی عمل کردند.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج آن در آخرین شمار مجله طبیعت (Nature) منتشر شده و قابل دسترس است. 

مترجم: مولود یوسفی

No tags for this post.