ورزش، درمانی مناسب برای اضطراب است
به گزارش سیناپرس، درمان‌های کنونی اضطراب شامل درمان زمانبر شناخت رفتاری (CBT) و داروهای روان گردانی است که اغلب اثرات نامطلوبی دارند. محققان دانشگاه گوتنبرگ با امید به ارائه گزینه های درمانی بهتر، مطالعات جدیدی را انجام دادند که نشان می دهد چگونه انجام ورزش های ساده می تواند به طور موثر علائم اضطراب را به حداقل برساند. این پژوهش به افراد دارای عارضه اضطراب، گزینه درمانی ایمن تر و سریع تر ارائه می دهد.
به گزارش سیناپرس، پژوهش های پیشین ثابت می کند که فعالیت بدنی علائم افسردگی را کاهش می دهد. ماریا ابرگ (Maria Åberg) استادیار دانشگاه گوتنبرگ و پژوهشگر ارشد این مطالعات در بیانیه‌ای اعلام کرد: پزشکان در مراقبت های اولیه نیازمند تجویز روش های درمانی فردی با عوارض جانبی کم و قابلیت تجویز آسان هستند.
در این تحقیق، دویست و هشتاد و شش فرد مبتلا به سندرم اضطراب برای این تحقیق انتخاب شدند که به عنوان یکی از بزرگترین تحقیقات انجام شده در این زمینه در نظر گرفته می شود. شایان ذکر است که حدود نیمی از شرکت کنندگان به مدت ۱۰ سال یا بیشتر از اضطراب رنج می بردند.
در ادامه، شرکت کنندگان به طور تصادفی به کلاس های ورزش های گروهی در دو رده مبتدی و پیشرفته برای تمرین در یک دوره سه ماهه تقسیم شدند. یافته‌ها نشان می دهند که علائم بیماری اضطراب در شرکت کنندگان حتی زمانی که بیماری شدید بود به طور چشمگیری کاهش می یابد. در همین راستا، سطوح اضطراب پس از تکمیل برنامه تمرین سه ماهه برای اکثر شرکت کنندگان از متوسط به کم، کاهش یافت. مالین هنریکسون (Malin Henriksson) متخصص پزشکی عمومی و یکی دیگر از محققان این مطالعه خاطرنشان کرد: پژوهش های انجام شده نشان می دهد روند قابل توجهی برای بهبود افراد از مشکلات ناشی از اضطراب به کمک تحرک جسمی وجود داشت به طوریکه هر چه شرکت کنندگان شدید تر ورزش می کردند، علائم اضطراب آنها بیشتر بهبود می یافت.
این تمرینات شامل تمرینات هوازی و تمرین با وزنه در جلسات ۴۵ دقیقه ای بود که با گرم کردن شروع و با حرکات کششی و سردکردن به پایان می رسید.
دکتر آبرگ در پایان توضیحات خود خاطر نشان کرد: الگوی تمرین بدنی ۱۲ هفته ای، بدون در نظر گرفتن شدت، یک درمان موثر برای کاهش اضطراب محسوب می شود که باید در مراقبت های اولیه پزشکی برای افراد مبتلا به مشکلات اضطراب در اولویت قرار گیرد.
نتایج کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله Journal of Affective Disorders منتشر شده و در اختیار علاقه مندان است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
