سامانه ناسا تا چه حد قادر به محافظت از زمین است؟
به گزارش سیناپرس، ماموریت های ناسا در انحصار ارسال فضانورد، فضاپیما و ربات به فضا و ساخت تلسکوپ های فضایی نیست. این مجموعه طی سال های اخیر به طور جدی در حال برنامه ریزی برای ایمن نگه داشتن سیاره ما در صورت مواجه شدن با خطر یک سیارک یا دنباله دار در مسیر برخورد با زمین است. البته بخش بزرگی از این طرح ها، مطالعه آسمان برای شناسایی و ردیابی هر گونه اشیاء بالقوه خطرناک است. اما این همه ماجرا نیست، زیرا ناسا طرحی به نام برنامه دفاع سیاره ای و همچنین ماموریتی به نام DART را نیز برای خود تعریف کرده است که در این گزارش به بررسی ویژگی های آن می پردازیم.
در ابتدا باید خیال شما را راحت کنیم که فعلا هیچ سیارکی در مسیر برخورد با زمین وجود ندارد و هدف ناسا از ماموریت DART این است که خود را برای چنین رویدادی آماده کرده و بدانیم اگر یک جرم فضایی خطرناک به سمت ما می آید، چه کاری باید انجام دهیم؟ آیا می‌توانیم مطمئن باشیم که برنامه های پیش بینی شده به خوبی عمل می‌کنند؟
باید به این نکته اشاره کنیم که ناسا قصد ندارد سیارک های خطرناک را مانند فیلم تخیلی آرماگدون منفجر کند. در حال حاضر احتمال می رود که یک سیارک در مسیر خود به زمین نزدیک شود و به همین دلیل ماموریت DART این است که یک فضاپیما به صورت انتحاری با جرم فضایی مورد نظر برخورد کرده و آن را به مدار دیگری منتقل کند. این فضاپیما اواخر نوامبر ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شده و در سال ۲۰۲۲ به سیارک مورد نظر خود می رسد.
پروژه DART بخشی از ماموریت ارزیابی برخورد و انحراف سیارک (AIDA) است که با همکاری مشترک آژانس فضایی اتحادیه اروپا، ناسا، مرکز هوافضای آلمان (DLR)، رصدخانه ساحلی (OCA) و آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز (JHU/APL) اجرا می شود.
ماموریت DART چیست؟
به بیان ساده می توان اعلام کرد که آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه (DART) آزمایشی از طرح های دفاع سیاره ای ناسا است. بر این اساس هر سیارک یا دنباله داری با قطر بیش از ۱۴۰متر که در فاصله کمتر از ۵ درصد از فاصله زمین تا خورشید به زمین نزدیک شود، «جسم بالقوه خطرناک» نامیده می‌شود.
خوشبختانه کارشناسان ناسا می گویند که هیچ یک از اشیا شناخته شده فضایی، شانس قابل توجهی برای برخورد با زمین در ۱۰۰سال آینده را ندارند. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که تخمین زده می شود تنها ۴۰ درصد از این اشیا شناخته شده اند و به همین دلیل ما باید همواره در حالت آماده باش به سر ببریم.
در این راستا سامانه دفاع سیاره ای ناسا در نظر دارد از یک فضاپیما برای منحرف کردن سیارک های در حال پیشروی به سمت زمین بهره برده و بدون ایجاد انفجار و تولید صدها هزار خرده سیارک ناشی از این انهدام، تنها این اشیا را به مداری امن منحرف کند. به گزارش سیناپرس، در همین راستا DART اولین تلاشی خواهد بود که روی یک سیارک دوتایی نزدیک به زمین به نام Didymos اجرایی می شود.
آیا این طرح ایمن است؟
کارشناسان ناسا اعلام کردند که ماموریت DART کاملا امن است. زیرا سیارک هدف، هیچ تهدیدی برای زمین محسوب نشده و زمانی که DART در سال ۲۰۲۲ به این سیارک برسد، تقریباً ۱۱ میلیون کیلومتر با آن فاصله خواهد داشت و هدف این ماموریت تنها انتقال قمر دیمورفوس به مداری متفاوت به دور سیارک است.
DART کی راه اندازی می شود؟
پنجره راه اندازی برای DART در ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه شب به وقت PST در روز چهارشنبه ۲۳ نوامبر (۶ و ۲۰ دقیقه صبح به وقت گرینویچ در روز ۲۴ نوامبر- سوم آذر) آغاز می شود. این فضاپیما با موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس از پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ در کالیفرنیا پرتاب خواهد شد و بین ۲۶ سپتامبر و یکم اکتبر ۲۰۲۲ به هدف خود خواهد رسید.
DART چگونه کار خواهد کرد؟
ناسا قصد دارد از تکنیک ضربه گیر جنبشی برای اجرای این ماموریت استفاده کند، یعنی فضاپیما به سیارک برخورد می‌کند تا مسیر آن را تغییر دهد.
DART با استفاده از دوربین آنبورد، DRACO و نرم افزار ناوبری خودکار خود مانور دقیقی را انجام خواهد داد.به گزارش سیناپرس، این فضاپیما با سرعتی در حدود ۶/۶ کیلومتر بر ثانیه حرکت کرده و مدار سیارک هدف خود را تغییر می دهد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، تغییر در مدار آن به اندازه ای بزرگ خواهد بود که تلسکوپ های زمینی بتوانند آن را رصد کنند.
مترجم: حمید تعالی
منبع: sciencefocus
