700 میلیون نفر در دنیا از گرسنگی رنج می برند
به گزارش سیناپرس به نقل از nature، پژوهشگران در اجلاس سیستم های غذایی سازمان ملل متحد به دنبال آن هستند تا سال 2030 به گرسنگی مردم جهان پایان دهند.
طبق گزارش های رسیده، حدود 700 میلیون نفر یعنی حدود 9 درصد از کل جمعیت جهان از گرسنگی رنج می برند که انتظار می رود اگر حرکتی صورت نگیرد این مقدار به 840 میلیون نفر برسد.
یکی از مهم ترین منابع تأمین غذا، استفاده از غذاهای آبی و دریایی است و می توان از آن برای ایجاد سیستم غذایی پایدار جهانی استفاده کرد. بیش از 10 محقق در طرح سیستم غذای آبی مشارکت دارند و این نخستین باری است که چنین اقدام گسترده ای برای تأمین امنیت غذایی مردم جهان صورت می گیرد و به ایجاد تصویری کامل تر از سیستم غذایی جهان فراتر از حوزه کشاورزی می پردازد.
غذاهای آبی معمولا ماهی ها و صدف ها را دربرمی گیرد، اما تنوعی از حیوانات، گیاهان و جلبک ها را هم شامل می شود که از رودخانه ها، دریاها و اقیانوس ها به دست می آیند و قادر به تأمین پروتئین و دیگر موادمغذی برای بیش از 3/2 میلیارد نفر در دنیاست.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در مطالعاتی که روی این گروه از غذاهای آبی انجام داده اند، دریافتند که این گروه ها حتی غنی تر از گوشت گاو و گوسفند و مرغ هستند به طوری که حاوی مقادیر بالایی اسیدهای چرب امگا-3، ویتامین A و B12، کلسیم، ید، آهن و روی هستند.
به طورکلی، تولید موادغذایی عامل انتشار حدود یک چهارم گازهای گلخانه ای است، اما در این میان، تولید آبزیان پرورشی نسبت به تولید آبزیان در حیات وحش گازهای گلخانه ای کم تری تولید می کند و می تواند محیط زیست پاک تری را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، دوکفه ای های پرورشی مانند صدف ها و میگو در مقایسه با همتایان دریایی خود گازهای گلخانه ای بیشتری تولید می کنند.
حدود یک میلیارد نفر در سطح جهان از ماهیگیری و آبزی پروری های کوچک تغذیه می کنند که 100 میلیون شغل را ایجاد کرده است. ماهیگیری و آّزی پروری در مقیاس کوچک بیش از نیمی از صدی ماهی جهان و دو سوم غذاهای آبزی مورد استفاده مردم را تولید می کند.
جوامعی که در سواحل زندگی می کنند معمولا جزء فقیرترین کشورها به حساب می آیند و نسبت به تغییرات آب و هوایی و اقتصاد جهانی آسیب پذیری بیشتری دارند. محققان دانشگاه استنفورد نشان داده اند که سیستم های موادغذایی دریایی و آبی به ویژه در آفریقا، جنوب شرقی آسیا و هند و اقیانوسیه نسبت به تغییرات آب و هوایی در معرض خطر هستند.
علاوه براین، افزایش تقاضا برای صید ماهی نیز به یکی از معضلات جوامع ساحلی افزوده است. این تقاضا از شروع قرن بیستم میلادی دو برابر شده است. این رشد به نفع افرادی تمام می شود که افزایش درآمد دارند اما همین امر می تواند با کاهش مصرف کاهش های محلی روبرو شود که مصرف پروتئین را نیز کاهش می دهد.
گزارش:ندا اظهری
No tags for this post.
