کرونا ۲۵ هزار سال پیش جهان را درگیر خود کرده بود

به گزارش سیناپرس، دیوید انارد (David Enard)، از متخصصان ژنتیک تکاملی در دانشگاه آریزونا ایالات متحده، به تازگی در نشست سالانه انجمن انسان شناسان فیزیکی آمریکا که به طور مجازی برگزار شد، گزارش داد که تجزیه و تحلیل دی ان ای بیش از دو هزار نفر نشان می دهد که تغییرات ژنتیکی در پاسخ به یک همه گیری ۲۵ هزار سال پیش، طی ۲۰ هزار سال پس از آن یا بیشتر جمع شده اند. 

یافته های مذکور این احتمال را ایجاد می کند که امروزه برخی از مردم آسیای شرقی سازگاری بیولوژیکی با ویروس های کرونا یا ویروس های هم نوع آن دارند. این کشف راه را برای بررسی چگونگی کمک ژن های مرتبط با همه گیری ویروسی باستانی در شیوع بیماری های مدرن مانند همه گیری کووید ۱۹ باز می کند.
ژن هایی با سابقه ویروسی باستانی همچنین ممکن است سرنخ هایی را برای محققانی که به دنبال داروهای ضد ویروس بهتر هستند، نشان دهد، اگرچه این مسئله هنوز اثبات نشده است.
گروه انارد با یک بانک اطلاعاتی، در مورد دی ان ای دو هزار و ۵۰۴ نفر از ۳۶ جمعیت قومی در پنج قاره، از جمله قوم دای از چین، قوم کین از ویتنام و یوروبا از آفریقا برای به دست آوردن نتایج لازم، همکاری کردند. این تیم ابتدا روی ۴۲۰ پروتئین شناخته شده برای تعامل با ویروس های کرونا، از جمله ۳۳۲ پروتئین متقابل با کرونای سارس ۲، ویروس عامل کووید ۱۹، تمرکز کردند.
به گزارش سیناپرس، این فعل و انفعالات می تواند شامل افزایش پاسخ های ایمنی یا آسان تر شدن ویروس برای ربودن سلول باشد. تولید همه ۴۲۰ پروتئینی که نشانه ای از قرار گرفتن در معرض ویروس های کرونا، فقط ظهور پیدا کرده در آسیای شرقی است، به طور قابل ملاحظه افزایش داده شده است. 

تیم تحقیقاتی انارد پاسخ ویروسی ۴۲ مورد از این پروتئین ها را تقریباً در ۲۵ هزار سال پیش جستجو کردند. تجزیه و تحلیل ژن های شناخته شده در تولید این پروتئین ها مشخص کرد که انواع خاص در حدود ۲۵ هزار سال پیش شایع تر شده است.

به گفته انارد، این الگو با یک واکنش ژنتیکی شدید به یک ویروس سازگار است که با گذشت زمان کاهش یافت یا آسیای شرقی با این ویروس سازگار شد و یا ویروس مذکور توانایی ایجاد بیماری را از دست داد.  ۲۲ مورد از ۴۲ نوع ژن برای تقویت یا جلوگیری از تأثیرات ویروس های وسیع نه فقط ویروس های کرونا، نشان می دهد که یک ویروس ناشناخته که به طور اتفاقی از پروتئین های مشابه ویروس های کرونا استفاده می کند، می تواند باعث شیوع اپیدمی باستانی شده باشد.

للوئیس کوینتانا-مورسی (Lluis Quintana-Murci)، متخصص ژنتیک تکاملی از انستیتو پاستور پاریس که در این تحقیقات جدید مشارکت نداشته است، می گوید: این یافته ها نشان می دهد که منطقه آسیای شرقی مدت طولانی است که در معرض اپیدمی های شبیه ویروس کرونا قرار گرفته است و مردم این منطقه از نظر ژنتیکی بیشتر با اپیدمی های این ویروس ها سازگار هستند.

به گزارش سیناپرس،   وی حدس می زند این امکان وجود دارد که تنظیمات دی ان ای در اپیدمی های ویروس کرونا طی هزاران سال در کاهش عفونت کووید ۱۹ و میزان مرگ و میر ناشی از آن در کشورهای آسیای شرقی، در مقابل کشورهای اروپایی و ایالات متحده آمریکا نقش داشته باشد. البته این مسئله به صورت فرضیه بوده و اثبات نشده است. 
باید گفت که بسیاری از عوامل، از جمله مشاغلی که از راه دور انجام نمی شوند و عدم دسترسی به مراقبت های پزشکی و رعایت نکردن پروتکل های بهداشتی، باعث گسترش هرچه بیشتر کووید ۱۹ می شوند و عواملی، همچون قرنطینه به موقع و سختگیرانه و استفاده گسترده از ماسک، ممکن است مانع از شیوع این بیماری در برخی از کشورهای آسیای شرقی شده باشد.
انارد تاکید کرد که برای بررسی چگونگی تأثیر ۴۲ نوع ژن شناسایی شده در کووید ۱۹ یا سایر عفونت های ویروس کرونا، به مطالعات گسترده ژنتیکی در آسیای شرقی مدرن و اطلاعات دی ان ای باستانی انسان در ۲۵ هزار سال گذشته نیاز است.

انارد در توضیحاتش گفت: این انواع ممکن است فرصت هایی را برای توسعه درمان کووید ۱۹ فراهم کنند. با این حال، تا کنون، فقط چهار مورد از این ژن ها هدف ۱۱ داروی مورد استفاده یا بررسی در مطالعات درمان کووید ۱۹ قرار گرفته است.

یافته های انارد با شواهد به دست آمده مرتبط است که مجموعه ای از انواع ژن نئاندرتال ارثی بوده که خطر ابتلا به کووید ۱۹ شدید را در برخی از مناطق آسیای جنوبی و اروپایی افزایش می دهد، در حالی که در سایر مناطق ممکن است برخی از سطح محافظت را ارائه دهند. 

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.