تبدیل آموزش ها به بازی، راهی برای گذر از کرونا
به گزارش سیناپرس، بحران جهانی مربوط به همه‌گیری کووید 19، علی‌رغم تهدیدها و چالش‌هایی که همراه داشته است، فرصت‌ها و پتانسیل‌هایی را نیز در حوزه‌های مختلف ازجمله آموزش نمایان کرده است.
ازجمله چالش‌های این حوزه می‌توان به عدم آمادگی جوامع برای تغییر گسترده به شیوه‌های آموزش دیجیتال و از راه دور، تأکید بیش‌ازحد بر شیوه‌های آموزش سنتی، فراهم نبودن زیرساخت‌ها و توزیع نابرابر امکانات در جوامع مختلف اشاره نمود. بااین‌وجود، نمی‌توان فرصت‌هایی چون استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتال و شیوه‌های متنوع و به‌روز آموزشی مانند بازی وارسازی را که سال‌ها است مورد غفلت قرار گرفته‌اند، نادیده گرفت.
بازی وارسازی یا گیمیفیکیشن، به اعتقاد متخصصان به استفاده از عناصر بازی در بافت‌های غیر بازی گفته می‌شود و هدف اصلی از آن، افزایش انگیزه، تجربه و مشارکت فراگیران است.
به گزارش سیناپرس،بازی وارسازی به ماهیت تجربی یک بازی بستگی دارد که به فراگیران این امکان را می‌دهد تا به‌طور کامل در چرخه یادگیری درگیر بشوند. هم‌چنین توجه کامل فراگیران را به خود جلب می‌کند و باعث حفظ دانش به دلیل ماهیت بازی وار آن می‌شود. بازی وارسازی فرایندی است که در آن افراد از تفکر و مکانیک بازی، برای حل مسئله و درگیر شدن مخاطب استفاده می‌کنند.
این موضوع، با توجه به اهمیتی که در ارتقای سطح آموزش به ویژه در شرایط بحران جهانی کرونا دارد، توجه محققانی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان را به خود جلب نموده تا آن را مورد بررسی ویژه قرار دهند.
به اعتقاد این محققان که نتایج بررسی آن‌ها در «مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی» وابسته مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منتشر شده است، «آموزش و یادگیری یکی از پرکاربردترین حوزه‌های بازی وارسازی محسوب می‌شود. ازجمله عواملی که منجر به رشد گسترده یادگیری مبتنی بر بازی شده است می‌توان به خسته‌کننده بودن و عدم جذابیت آموزش سنتی، انتظارات دانشجویان و افزایش محبوبیت بازی‌های دیجیتال اشاره کرد».
به گزارش سیناپرس، به گفته آن‌ها، «یادگیری که مبتنی بر بازی باشد، هیجان و انگیزه ای را ایجاد می‌کند که در آموزش‌های سنتی و زندگی روزمره وجود ندارد. فراگیر با انگیزه را نیز به اعتقاد صاحب نظران نمی‌توان متوقف کرد».
طبق اطلاعات ارائه شده در این مطالعه، ارتقای مشارکت، سرگرمی و تعامل دوطرفه فراگیران در حین آموزش، بهبود حفظ اطلاعات و مشاهده کاربرد آموخته‌ها در دنیای واقعی را می‌توان از مزایای بازی وارسازی برشمرد.
فاطمه کریمیان، محقق مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و همکارش در این باره می گویند: «فرایند بازی وار سازی، ابزار بهتری را برای هدایت فراگیران در اختیار اساتید قرار می‌دهد، یادگیری را تجربه‌ای لذت‌بخش می‌کند و باعث می‌شود فراگیر شکست را به‌عنوان یک فرصت ببیند به‌جای این‌که نگران و درمانده بشود و حتی می‌تواند بر تجربیات عاطفی فراگیران، احساس هویت و موقعیت اجتماعی‌شان اثر بگذارد».
این محققان اظهار امیدواری کرده‌اند که دست اندرکاران امر با شناخت و آشنایی بیش‌تر با این حوزه و فرصتی که شرایط بحرانی کرونا در اختیار بالفعل کردن چنین پتانسیل‌هایی قرار داده است، بتوانند گامی مؤثر در آموزش در دوران پس از کرونا برداشته و به توسعه این روش جالب به شکل علمی و صحیح آن در آموزش عالی بپردازند.
گزارش: محمدرضا دلفیه
