مغز استخوان چگونه بعد از شیمی درمانی بازسازی می شود؟

به گزارش سیناپرس، شیمی درمانی معمولاً اثر مخربی بر سلول های بنیادی و تولید کننده خون موجود در مغز استخوان که HSPC نامیده می شوند، دارد. با این حال، مطالعات نشان داده اند که به محض پایان شیمی درمانی، HSPC ها دوباره و طی فرایندی ناشناخته تولید می شوند. حالا در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه اوزاکای ژاپن مکانیزم مولکولی چنین اتفاقی را شناسایی کرده اند.
HSPCها در مغز استخوان جای دارند و باعث ایجاد انواع مختلفی از سلول های خونی شامل گلبول های قرمز، برخی از گلبول های سفید و پلاکت ها که برای جلوگیری از خون ریزی ضروری هستند، می گردند. این سلول ها دائماً در حال تقسیم شدن بوده و به همین دلیل به فرایندهایی نظیر شیمی درمانی حساس هستند.

به گفته محققان ژاپنی، «مغز استخوان عضوی بسیار فعال است زیرا به طور مداوم سلول های خونی جدید تولید می کند. اما هنگامی که عملکرد خود را به دلایلی مانند شیمی درمانی از دست داد، ممکن است شرایط مهلکی مانند کم خونی، نوتروپنی و خونریزی ایجاد کند».

به گزارش سیناپرس، آن ها می افزایند: «در این مطالعه، ما می خواستیم درک کنیم که چگونه سلول های بنیادی خون ساز در مغز استخوان پس از آسیب ناشی از شیمی درمانی برای بازیابی عملکرد کامل خود بازسازی می شوند».

محققان فوق برای دستیابی به این هدف، بر زیرمجموعه خاصی از سلول های خونی متمرکز شدند که از سلول های HSPC تولید می شوند، یعنی سلول های لنفاوی ذاتی گروه 2 یا به اختصار، ILC2.
این پژوهشگران با آزمایش بر روی موش ها به عنوان جانوران مدل، دریافتند که ILC2 ها در مغز استخوان موش های تحت درمان، یک کلنی به نام GM-CSF تولید می کنند که به روند بازسازی HSPC کمک می نماید.

آنها دریافتند که انتقال ILC2 های جدا شده از موش های سالم به موش های تحت درمان، بهبود فرایند خون سازی را تسریع می کند. به همین دلیل محققان ژاپنی پیشنهاد کرده اند که ILC2 ها به عنوان حسگرهای آسیب به مغز استخوان شناخته شوند.

به گفته آن ها، «این نتایج بسیار چشم گیر و مهم هستند، چراکه مکانیسم های بازگشت مغز استخوان به روند عادی تولید سلول های خونی را پس از شیمی درمانی نشان می دهند. به گزارش سیناپرس، این یافته ها می توانند به توسعه رویکردهای درمانی جدید برای کاهش تاثیرات نامطلوب شیمی درمانی منجر گردند». یافته های علمی پژوهشی فوق را نشریه Journal of Experimental Medicine منتشر نموده است.

نویسنده: محمدرضا دلفیه

 

No tags for this post.