ارتباط ضدآفتاب، رژیم غذایی و سرطان چیست ؟

به گزارش سیناپرس به نقل از medicalnewstoday، محققان در مطالعات حیوانی به بررسی اثرات ترکیبی از رژیم غذایی و قرار گرفتن در معرض ماده شیمیایی بنزوفنون-3 (BP-3) را روی تومورهای غده پستان پرداخته اند. آنها ارتباط پیچیده ای را بین این عوامل پیدا کرده اند که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض این ماده شیمیایی که به وفور در ضدآفتاب ها و دیگر فرآورده ها به کار می رود، خطر ابتلا به تومورهای غده پستان را افزایش می دهند.
BP-3 ترکیب شایعی است که در کرم های ضدآفتاب و بسیاری از محصولات دیگر به کار می رود و محققان معتقدند که این ماده حاوی ماده شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز است. سیستم غدد درون ریز در بدن انسان هورمون هایی را ترشح می کند که نقشی اصلی در هدایت بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن دارد.
به گزارش سیناپرس؛ قرار گرفتن در معرض این مواد مختل کننده غدد درون ریز مشکلات متعددی را از قبیل چاقی، کاهش وزن نوزاد هنگام تولد، دیابت، آندومتریوز، سندروم تخمدان پلی کیستیک و سرطان سینه ایجاد می کند.

محققان رابطه ای را میان رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع حیوانی و افزایش خطر تومورهای غدد پستان در موش های آزمایشگاهی یافتند. آنها در مطالعات بعدی رابطه ای را میان استروژن و بروز تومورهای غدد پستان کشف کردند. از آنجایی که BP-3 نوعی ماده شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز به شمار می رود، سطح استروژن را هم تحت تأثیر قرار می دهد.

پژوهشگران در آزمایش های خود سه گروه موش آزمایشگاهی را بررسی کردند. به گروه اول رژیم کم چربی؛ به گروه دوم رژیم پرچربی و به گروه سوم هم در دوران بلوغ چربی زیاد و پس از آن چربی کم دادند. سپس هر کدام از گروه ها را به دو قسمت تقسیم کردند و به نیمی از موش ها روزانه مقداری BP-3 معادل استفاده از کرم ضدآفتاب سنگین دادند.

به گزارش سیناپرس، آنها در پایان آزمایش ها مشاهده کردند که دو نوع تومور سرطان سینه در تمام موش ها ایجاد شده بود که با سلول های غدد پستانی و تومورهای سلول دوکی شباهت داشتند و در بروز سرطان سینه نقش ایفا می کردند.

 درواقع، دانشمندان در مطالعات خود به ارتباط پیچیده ای بین رژیم غذایی، BP-3 و رشد تومورهای سرطان یافتند. آنها دریافتند موش هایی که در دوران بلوغ رژیم غذایی پرچرب مصرف کرده بودند، هیچ کدام از اثرات مفید BP-3 را روی تومورهای اپیتلیال که با شدت بیشتری رشد می کردند، دریافت نکردند.

در این میان، موش هایی که رژیم کم چربی مصرف کرده بودند، در برابر رشد تومورهای اپیتلیال به نوعی سپر ایمنی داشتند اما همچنان خطر تومورهای سلول های دوکی در آنها بالاست. تومورهای شدید اپیتلیال همچنین در موش هایی که رژیم پرچرب مصرف کرده بودند هم مشاهده شده است.

مترجم:پروانه غفاری

No tags for this post.