احتمال وجود حیات بر سطح دنباله‌دار 67P
فرودگر Philae بعنوان بخشی از مأموریت مدارگرد روزتا متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) در تاریخ 12 نوامبر 2014 بر سطح دنباله‌دار 67P فرود آمد.
در ادامه روند تحقیقات فضاپیمای روزتا و فرودگر آن بر سطح دنباله‌دار 67P، دو محقق – ماکس والیس و چاندرا ویکراماسینگ – مدعی کشف شواهدی شده‌اند که می‌دهد، بسیاری از ویژگی‌های این توپ یخی غبارآلود، با حضور حیات میکروبی سازگاری دارد.
محققان با اشاره به شناسایی مواد آلی پیچیده بر سطح دنباله‌دار که باعث ایجاد سطح فوق‌العاده تاریک و با انعکاس کم شده است، این مسأله را نشانه‌ای از حیات عنوان کرده‌اند.
ماکس والیس از دانشگاه کاردیف تأکید می‌کند: رصدهای صورت گرفته توسط مدارگرد روزتا نشان می‌دهد که دنباله‌دار 67P یک جرم غیرفعال نبوده و احتمالا فرآیندهای زمین شناسی در آن جریان دارد؛ درحقیقت حرکت دنباله‌دار به سمت خورشید با سرعت 32.9 کیلومتر بر ثانیه می‌تواند برای میزبانی از حیات میکروبی، مناسب‌تر از قطب شمال و جنوب باشد.
چاندرا ویکراماسینگ از مرکز اخترزیست‌شناسی باکینگهام نیز عنوان می‌کند: خروج گازهای دنباله‌دار 67P در فاصله‌ای بسیار دورتر از خورشید شروع می‌شود که نشان می‌دهد، میکروارگانیسم‌ها در زیر سطح دنباله‌دار عامل ایجاد گازهایی با فشار بالا هستند که لایه‌های یخ را شکاف داده و ذرات آلی را بیرون می‌ریزند.
میکروارگانیسم‌ها با نفوذ و ایجاد شکاف در لایه‌های یخ و برف در طول دوره‌های تابستان و زمانیکه دنباله‌دار در نزدیک‌ترین فاصله با خورشید قرار دارد، از آب به شکل مایع استفاده می‌کنند.
محققان پیش‌بینی کرده‌اند که دنباله‌دار 67P در تاریخ 13 اوت (22 مرداد) در نزدیک‌ترین فاصله با خورشید – فاصله 185 میلیون کیلومتری – قرار خواهد گرفت و در این شرایط، فعالیت میکروارگانیسم‌ها بطور قابل توجهی افزایش خواهد یافت که این فعالیت توسط روزتا و فرودگر آن قابل بررسی خواهد بود.
نظریه والیس و ویکراماسینگ روز دوشنبه هفته جاری در نشست انجمن سلطنتی نجوم (RAS) در ولز اعلام شد.
No tags for this post.
