گوشتخواران متهم به افزایش گازهای گلخانه ای هستند

محمدرضا قاسمی، دکتری مکانیک در شاخه بیوسیستم در گفتگو با سیناپرس درباره اهمیت و نقش صنایع غذایی در میزان انتشار کربن گفت: صنایع غذایی در مقایسه با صنعت فولاد یا سیمان، چندان انرژی بر نیست؛ اما با توجه به اینکه سرانه مصرف در تولیدات غذایی بالاست، به عبارت دیگر از آنجایی که یکایک مردم جهان به طور مستقیم با آن سروکار دارند، میزان استفاده کم آن هم رقم زیادی را در مصرف انرژی به خود اختصاص داده است.
وی با اشاره به بخش های صرف انرژی در صنایع غذایی گفت: ابتدا می خواهم به یک موضوع مهم اشاره کنم اینکه باید بدانیم دقیقا منظورمان از صرف انرژی در صنایع غذایی کدام بخش از این صنعت است؟ گفتنی است؛ تولید غذا نسبت به دیگر بخش ها دی اکسید کربن زیادتری را به اتمسفر وارد می کند.
قاسمی افزود: فعالیت های کشاورزی و تولید گوشت عامل اصلی انتشار میزان زیادی گاز کربنیک به اتمسفر زمین است؛ در حقیقت اگر در جهان به صنعت غذا در باب انرژی توجه می شود در اصل هدف توجه به تولیدات گوشتی و بعد فعالیت های کشاورزی است.

به گفته این کارشناس، انتشارکربن از طریق فعالیت های کشاورزی توسط بشر از ده هزار سال پیش رخ می داده است، اما فرآیند تشدید کننده دیگری وجود نداشت؛ به همین دلیل شیمی جو کره زمین متعادل بود.  

وی افزود: طبیعت خود را با این میزان انتشار کربن که از طریق کشاورزی وارد اتمسفر می شد، سازگار می کرده است؛ به همین دلیل تداخلی در شرایط جوی به وجو نیامد، اما با شروع انقلاب صنعتی این تعادل بهم خورد.

قاسمی با اشاره به دیگر بخش های انرژی بر صنایع غذایی گفت: حمل و نقل در صنایع غذایی یکی دیگر از فرآیند های پر مصرف است که بعد از تولید گوشت، کربن زیادی وارد اتمسفر می کند. از آنجایی که کشور ما دارای تنوع و گوناگونی اقلیمی است، محصولات هم در جای جای کشورمان دارای تنوع هستند، به همین دلیل اقلام غذایی مختلف در بستر حمل و نقل باید به اقصی نقاط کشور توزیع شوند و همین امر باعث می شود که انرژی زیادی مصرف شود. در حقیقت حمل و نقل در صنعت غذا نه تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا به عنوان یکی از منتشر کننده های مهم کربن به شمار می رود.

وی با اشاره به سومین عامل انتشار کربن گفت: ابزار و فناوری ها در بحث تولید و بسته بندی صنایع غذایی سومین عامل انتشار کربن به جو است. کشور ما در مقایسه با جوامع توسعه یافته کربن کمتری در این زمینه به اتمسفر می فرستد، چراکه گستردگی فرآیند بسته بندی در این کشورها بیشتر از ایران است.

به گفته این کارشناس در شاخه بیو سیستم، اغلب کشورهای پیشرفته تقریبا همه چیز را در قالب بسته بندی توزیع می کنند در حالیکه این روند در ایران هنوز وجود ندارد و شاید تا چند دهه آینده ما هم جا پای این کشورها بگذاریم و هر کالایی را در قالب بسته بندی ارائه کنیم.

وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به موارد گفته شده اگر مردم جهان گیاه خوار تر شوند و گوشت کمتری مصرف کنند، می توان گام اساسی در کاهش انتشار کربن ناشی از صنایع غذایی برداشت؟ به سیناپرس گفت: این فرایند یکی از راه کارهایی است که در دنیا به آن توجه کرده اند و اقداماتی هم در این باره انجام داده اند. در کل تغییر رژیم های غذایی تاثیر زیادی در تولید گوشت و در نهایت کاهش انتشار کربن دارند از سویی دیگر برخی کشور های پیشرفته توانستند با تولید گوشت های آزمایشگاهی نسبت به این روند اقدامات مثبتی انجام دهند؛ گفتنی است در آینده ای نزدیک جهان به این سمت خواهد رفت.

قاسمی با اشاره به روند بسته بندی تاکید کرد: در این بخش صنایع غذایی، سرمایش و گرمایش مواد از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که در این پروسه انرژی زیادی مصرف می شود و گازهای گلخانه ای بیشتری را وارد جو می کند.

وی با اشاره به اقدامات صورت گرفته در کشورمان برای کاهش انتشار کربن از مجرای صنایع غذایی گفت: از آنجایی که ما یک درصد خاک جهان را در اختیار داریم و یک درصد جمعیت جهان هم به ما تعلق دارد، بنابراین به لحاظ مساحت و جمعیت، کشور متوازنی هستیم؛ اما باید گفت نسبت به این مولفه ها کربن بیشتری را به آسمان می فرستیم.

به گفته قاسمی؛ در حالیکه نیم درصد تولید دنیا را در دست داریم، تولید کربن ما دو درصد است، یعنی چهار برابر تولیدات و دو برابر جمعیت کشور کربن منتشر می کنیم که این امر در نهایت به ضرر اقتصادی ما تمام خواهد شد.  

وی به سیناپرس گفت: بر اساس روند و تصمیماتی که مجامع بین المللی در باب کاهش انتشار کربن در پیش گرفته اند، گفتنی است در آینده ای نزدیک هر کشور باید به نسبت کربنی که منتشر می کند،  مالیات پرداخت کند. در صورت اجرایی شدن این فرآیند کشور ما متضرر خواهند شد؛ اما ما تا کنون فکری برای کربن منتشره شده به جو نکرده ایم.

قاسمی ضمن اشاره به این موضوع که ما نه تنها اقدامی برای کاهش انتشار کربن نمی کنیم بلکه اشتباهات دیگر کشورها در زمینه انتشار را تکرار می کنیم؛ گفت: امروزه در اغلب کشورهای پیشرفته دنیا مساله انتشار بسیار حیاتی است و اهمیت زیادی دارد. ما باید صنعت خود را گسترش بدهیم اما نه به هر قیمتی و نباید در سه الی چهار دهه آینده با مشکلات امروزی این کشور ها دست و پنجه نرم کنیم. در حقیقت ما باید به گونه ای به رشد و توسعه دست پیدا کنیم که به تکرار معضلات نیانجامد.

گزارش:مهتاب دمیرچی

No tags for this post.