کودکان احساسات را از روی ماسک هم می خوانند

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط روانشناسان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون انجام شده است، گسترش انواع ماسک و پوشش های صورت برای کنترل کووید-19 باعث نمی شود که کودکان حالت های صورت و احساسات ما را درک نکنند.
مردم دنیا از بزرگ و کوچک حدود یک سال است که در اغلب اوقات، با افرادی که صورت آن ها تا حدی پوشیده است ارتباط برقرار می کنند. همین موضوع باعث شده که بسیاری از بزرگسالان فکر کنند آیا این مساله مشکلی برای رشد عاطفی کودکان به وجود می آورد یا خیر.
برای بررسی این موضوع، محققان آمریکایی بیش از 80 کودک 7 تا 13 ساله را مورد بررسی قرار دادند. به گزارش سیناپرس،آنها به این کودکان عکس هایی از چهره های مختلف را نشان دادند که در آن ها نشانی از غم و اندوه، عصبانیت یا ترس در حالت های مختلف صورت دیده می شد. این صورت ها برخی بدون مانع، بعضی با ماسک جراحی و برخی نیز با عینک آفتابی پوشانده شده بودند. از این بچه ها خواسته شد تا از یک لیست شش تایی، برچسب احساسات مربوط به هر چهره را به آن اختصاص دهند.

نتایج نشان داد که کودکان شرکت کننده در این تحقیق، احساسات چهره های بدون پوشش را در 66 درصد مواقع درست تشخیص دادند. در مواردی نیز که از پوشش صورت استفاده شده بود، آن ها باز هم موفقیت قابل قبولی داشتند. این کودکان موفق شدند غم و اندوه را در 28 درصد موارد، خشم را در 27 درصد و ترس را در 18 درصد مواقع به درستی شناسایی کنند.

همچنین طبق این یافته ها، عینک آفتابی، شناسایی احساسات عصبانیت و ترس را دشوار می کند، چراکه دیدن چشم ها و ابروها برای تشخیص این حالات ضروری است.
به علاوه، کودکان در موارد متعدد، از پشت ماسک صورت، ترس را با تعجب اشتباه می گرفتند. محققان دلیل این مورد را نیز به پوشانده شدن شکل دهان نسبت دادند.
مجریان این پژوهش اظهار داشته اند: «احساسات تنها از طریق حالات صورت شما منتقل نمی شوند. بلکه انعطاف های صوتی، نحوه قرارگیری بدن فرد و آنچه در اطراف او اتفاق می افتد، همگی می توانند در تشخیص احساسات فرد مورد نظر به شما کمک کنند».

آن ها افزوده اند: «بچه ها واقعاً از انعطاف پذیری بالایی برخوردار هستند. آن ها می توانند با اطلاعاتی که به طرق مختلف به آن ها داده شده، سازگاری پیدا کرده و رشد خود را ادامه دهند. لذا پوشاندن صورت با ماسک بعید است در رشد عاطفی آن ها اختلالی به وجود آورد».
این یافته های جالب پژوهشی را نشریه معتبر PLOS ONE منتشر کرده است.

نویسنده: محمدرضا دلفیه

 

No tags for this post.