اهتمام اعضای هیات علمی و دانش پژوهان به انجام پژوهش های کاربردی

کشور ما در سال های گذشته جهش بزرگی در زمینه تولید مقاله داشته و به موفقیت های بزرگی در این عرصه دست پیدا کرده است. اما آنگونه که انتظار می رفت، انجام این همه پژوهش و ارایه این همه مقاله، چندان گرهی از مشکلات کشور را باز نکرده است. این موضوع نشان دهنده آن است که انجام پژوهش و تولید مقاله کمتر با انگیزه رفع نیازهای کشور انجام می شود و بیشتر، معیارها و انگیزه های شخصی پژوهشگران را در بر می گیرد. پدیده ای که به نظر می رسد نیاز به اصلاح جدی دارد و می بایست ساز و کار مناسبی به ویژه در زمینه پژوهش های دانشگاهی برای آن تعریف شود.    

قاسم جعفری؛ عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در این ارتباط به خبرنگار سیناپرس گفت: من به عنوان یک عضو هیات علمی دانشگاه فکر می کنم بخش عمده مقالاتی که در کشور تولید می شود، چندان جنبه کاربردی ندارد و بیشتر به منظور ارتقای شغلی و تحصیلی ارایه می شود. آیین نامه ارتقای هیات علمی هم به این مساله دامن زده است. با وجود اینکه آموزش اصل است ما برای ارتقا آمدیم پژوهش و مقاله را ملاک قرار دادیم بنابراین برای افراد خیلی مهم نیست که درست درس بدهند و درست مطالب را منتقل کنند. بیشتر در فکر آن هستند که مقاله ای جور کنند تا ارتقای سنواتی و رتبه ای بگیرند.

وی افزود: به نظر می رسد تخلفات و تقلبات علمی وجود دارد و مدرک گرایی یکی از مشکلات جدی ماست. متاسفانه دانشگاه های ما هنوز به این تراز نرسیده اند که هرکه آمد، نباید فارغ التحصیل شود در حالی که در دنیا عکس این عمل می شود. در کشور ما افراد به سختی وارد دانشگاه می شوند اما انگار وحی منزل است که هرکه آمد باید فارغ التحصیل شود. در حالی که بعضی ها می آیند اما کارآیی درستی ندارند. این موضوع به جریان علم در کشور ضربه می زند.

جعفری خاطرنشان کرد: در بحث پژوهش های انجام شده از نظر تولید ظاهری مقاله، شاید از چشم انداز افق 1404 هم جلوتر باشیم اما متاسفانه در عرصه کاربردی و عملیاتی و صنعتی شدن یا علم مولد ثروت، بعید است که به چشم انداز برسیم یا حتی نمره قابل قبولی بگیریم.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: ما از این بابت نگران جریان علمی در کشور هستیم و وزیرعلوم و تحقیقات هم باید قضیه را جدی بگیرد. سوال من از آقای وزیر که احتمالا به صحن هم خواهد آمد این بود که دولت باید لایحه مبارزه با تقلبات و تخلفات علمی را جدی بگیرد وگرنه این مشکلات و معضلاتی است که در آینده قابل جبران نخواهد بود.

وی در پاسخ به این پرسش که برای کاربردی شدن مقالات چه باید کرد؟ گفت: نباید همه انتظارات از مسوولان باشد. بخش عمده کاری که باید صورت بگیرد از بعد فرهنگ است. ما در عرصه فرهنگی یاد نگرفتیم که هرکس باید مسوولیت خود را قبول کند. همه فکر می کنیم دولت باید این کار را بکند یا مجلس باید این کار بکند. من به عنوان یک عضو کوچک هیات علمی از همکاران علمی خود می پرسم که شما در این عرصه چه کردید؟ آیا واقعا قدم های درستی برداشته اید؟ این است که به نظر می رسد خود اعضای هیات علمی و فرهیختگان و دانش پژوهان باید بیش از همه به این مساله توجه کنند. باید واقعا به دنبال حل مساله برویم و به دنبال تشریفات نباشیم. من 70 تا 80 درصد این معضل را که به سمت کارهای کاربردی نمی رویم، مسایل فرهنگی می دانم.           

No tags for this post.