تشخیص آنتی بادی کرونا با آزمایش بزاق

در حال حاضر آزمایش آنتی بادی کووید ۱۹ از طریق خراش انگشت یا خون گرفته شده از بازو انجام می شود. سپس خون از نظر وجود آنتی بادی های IgM و IgG بررسی شده که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شوند تا بدن را نسبت به ویروس کرونای سارس ۲ عامل بیماری کووید ۱۹ محافظت کند.

گفتنی است که آنتی بادی IgM در اوایل ابتلا به یک عفونت ایجاد می شود ، آنتی بادی IgG به احتمال زیاد دیرتر ظاهر می شود و معمولاً برای ماه ها یا سال ها باقی می ماند.

این آزمایش جدید که توسط تیمی در دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ ساخته شده است ، می تواند به طور دقیق وجود آنتی بادی های ویروس کرونای سارس ۲ را از نمونه های کوچک بزاق تشخیص دهد. نتایج این آزمایش تنها طی چند ساعت به دست می آید.

به زودی ممکن است این آزمایش قدیمی دردناک با آزمایش جدید مبتنی بر بزاق دهان که انجام آن ساده تر است، جایگزین شود. این آزمایش جدید که توسط تیمی در دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ ساخته شده است ، می تواند به طور دقیق وجود آنتی بادی های ویروس کرونای سارس ۲ را از نمونه های کوچک بزاق تشخیص دهد. نتایج این آزمایش تنها طی چند ساعت به دست می آید.

محققان این پروژه تحقیقاتی روش آزمایشی جدید خود را روی نمونه بزاق ۲۴ نفر که در معرض ویروس کرونا قرار داشته و علائم آنها حدود دو هفته قبل از آزمایش شروع شده بود، انجام دادند. این آزمایش همچنین نتایج منفی را برای اکثر نمونه های بزاق که پیش از همه گیری کووید ۱۹ از افراد جمع آوری شده بود، نشان داد.

به نظر می رسد آزمایش مبتنی بر بزاق مخصوصاً برای آنتی بادی های IgG ویروس کرونای سارس ۲ مورد استفاده باشد،زیرا دانشمندان نتایج منفی را در ۱۳۴ نمونه پیش از کووید ۱۹ برای آن پیدا کردند. به نظر می رسد دقت نتایج این روش آزمایشی جدید به اندازه آزمایش سرولوژی مبتنی بر خون دقیق است.

پژوهش ها نشان می دهد در افرادی که به ویروس کرونا آلوده می شوند، آنتی بادی های قابل تشخیص در بزاق تقریباً همزمان با خون تولید می شوند. آنتی بادی های IgG معمولاً در حدود روز دهم پس از شروع علائم کووید ۱۹ افزایش می یابند اما طبق گفته محققان، ممکن است این آنتی بادی ها از خون به بزاق نیز سرریز شود.

به طور کلی تست واکنش زنجیره ای پلیمریزاسیون (PCR) و آزمایش آنتی بادی، دو روش متداول برای غربالگری افراد نسبت به بیماری کووید ۱۹ است. آزمایش PCR به جای وجود آنتی بادی ها برای تشخیص ماده ژنتیکی ویروس (RNA) از نمونه های سواب بینی و گلو استفاده می شود. در واقع این آزمایش می تواند خیلی زود تشخیص دهد که فرد به ویروس کرونا مبتلا شده یا خیر، حتی پیش از اینکه علائم بیماری در فرد بروز و آنتی بادی تشکیل شود. البته این روش به دلیل چند مرحله ای بودن نمونه گیری و تجزیه و تحلیل احتمال خطاها را افزایش می دهد.

با آزمایش آنتی بادی یا سرولوژی می توان تشخیص داد چه کسی به این ویروس آلوده شده و چه کسی می تواند از ویروس مصون باشد. اما ممکن است این روش نتواند تشخیص دهد که چه کسی آلوده است زیرا آنتی بادی ها معمولاً پس از یک یا دو هفته از ایجاد عفونت تولید می شوند. بنابراین آزمایش PCR به ما کمک می کند تا عفونت فعال کنونی کووید ۱۹ را تشخیص دهید و آزمایش آنتی بادی می تواند عفونت های گذشته را تشخیص دهد.

شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن به صورت آنلاین در مجله میکروبیولوژی بالینی (Clinical Microbiology) منتشر شده و قابل دسترس است.

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.