شناسایی ژن های مفید و مضر مرتبط با کووید ۱۹

تیمی از محققان دانشگاه ییل، موسسه ام آی تی و دانشگاه هاروارد صدها میلیون سلول در معرض ویروس های مرس و کرونا را غربال کرده و به این ترتیب ده ها ژن مرتبط با این سلول ها را شناسایی کردند.

به باور پژوهشگران، نقش ضد ویروسی و ضد قابلیت تکثیر این ژن ها به دانشمندان در ایجاد روش های درمانی جدید برای مبارزه با کووید ۱۹کمک می کند.

پیش از این دانشمندان دریافته بودند که چگونه ویروس کرونا که باعث بروز بیماری کووید ۱۹می شود، به سلول ها متصل شده و به آنها حمله می کند اما در مورد اینکه چرا برخی سلول ها بیشتر در معرض عفونت هستند، اطلاعات کمی در دست است.

درک ژنتیکی حساسیت سلول های میزبان در برابر عفونت ممکن است به دانشمندان کمک کند که پاسخ مناسبی برای این سئوال پیدا کنند که چرا برخی از افراد در مواجهه با ویروس علائم کمتری را بروز داده یا کلا علائمی ندارند و گروهی دیگر به شدت بیمار شده و  یا می میرند.

برای انجام این مطالعه، محققان غربالگری گسترده ای از ژنوم سلول های نوعی میمون به نام میمون سبز را انجام دادند. ویژگی خاص این میمون به نوعی است که احتمال مرگ آنها پس از قرار گرفتن در معرض کرونا نسبت به رده های سلولی انسانی، مشابه و نسبتا یکسان است.

این غربالگری ژنتیکی به محققان این امکان را می داد تا به طور همزمان واکنش ویروس و سلول ها را ردیابی کنند. نتایج این بررسی، یافته های قبلی را تأیید کرده و مشخص شد که ژن ACE-2 ، که یک گیرنده در سطح سلول را کد می کند، باعث ایجاد عفونت توسط ویروس کرونا می شود.

لازم به ذکر است که در این غربالگری همچنین دو مجموعه پروتئین جدید ویروسی شناسایی شد که به نظر می رسد در جلوگیری از عفونت به سلول ها کمک می کند. پژوهشگران در ادامه بررسی های خود دریافتند که مجموعه  SWI / SNF، ژن ها را فعال و غیر فعال می کند و عامل دیگری با نام HMGB1 که عملکردهای بی شماری از جمله تنظیم التهاب داشته، با افزایش مرگ سلولی پس از عفونت ارتباط مستقیمی دارد.

محققان سپس داروهای کوچک مولکولی را مورد ارزیابی قرار دادند که عملکرد دو عامل ژنتیکی  شناسایی شده فوق را مهار می کند. در نتیجه این فرضیه به وجود آمد که  این عوامل می توانند بقای سلول ها را پس از آلودگی در محیط آزمایشی افزایش دهند.

به نظر می رسد که مجموعه پروتئین های هیستون H3 که به تنظیم بیان ژن ها در هسته سلول کمک می کند، قادر به ایجاد یک اثر محافظتی بوده و توانایی ویروس کرونا را در آلوده سازی و از بین بردن سلول ها مهار می کند.

کریگ ویلن، استادیار پزشکی آزمایشگاهی و ایمونوبیولوژی دانشگاه ییل و از اعضای ارشد این تیم تحقیقاتی در مورد یافته های فوق گفت: درک پاسخ سلول ها به  ویروس کرونا در مهار این بیماری بسیار مهم است، به عنوان مثال ما باید بدانیم که چرا سن بالاتر، احتمال مرگ افراد را بسیار بیشتر می کند؟

ما در این مطالعات هم ژن های ویروسی و هم ضد ویروسی را شناسایی کرده ایم که ممکن است به ما کمک کنند به طرز بهتری پیش بینی کنیم که چه کسی به شدت بیمار می شود و چه نوع داروهایی برای درمان بیماران مفید یا مضر هستند.

وی در ادامه توضیحات خود خاطرنشان کرد: این اطلاعات ممکن است نه تنها در درمان بیماری همه گیر کنونی مفید باشد، بلکه به آمادگی برای شیوع ویروس های مشابه در آینده نیز کمک می کند.

شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی  Cell منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.