کرونا درد را سرکوب می کند
از ابتدای شیوع همه گیری ویروس کرونا، دانشمندان در تلاشند تا نحوه عملکرد و گسترش این ویروس را که با سرعتی بی سابقه به گوشه و کنار جهان رسیده است، توضیح دهند. بسیاری این شیوع سریع را به ناقلین بدون علائم نسبت می دهند که ناخواسته این ویروس را در میان عموم مردم پخش می کنند.
با توجه به این مساله که تقریبا نیمی از افرادی که به بیماری کووید ۱۹ مبتلا می شوند، علائم بسیار خفیف را تجربه می کنند یا حتی هیچ علایمی از خود بروز نمی دهند، دانشمندان و پژوهشگران تصمیم گرفتند در این رابطه تحقیقاتی انجام دهند.
محققان دانشگاه آریزونا از ایالات متحده آمریکا در یک پٰروژه تحقیقاتی دریافتند که ویروس کرونا می تواند درد را تسکین دهد احتمالا به همین دلیل است که نیمی از مبتلایان به کرونا یا علائم خفیفی دارند یا اصلا هیچ علائمی ندارند.
به گفته این پژوهشگران، همین تسکین دهندگی درد می تواند دلیل انتقال بی امان این ویروس به آسانی از یک نفر به دیگران باشد. چرا که فرد در مراحل اولیه احساس بیماری نمی کند و تصور می کند مشکلی وجود ندارد زیرا درد در فرد سرکوب شده است. در واقع ویروس در بدن فرد وجود دارد اما وی دردی احساس نمی کند چرا که این حس توسط ویروس سرکوب شده و از بین رفته است.
از نظر علمی باید گفت که پروتئین اسپایک (Spike) درد را سرکوب می کند و به اعتقاد پژوهشگران احتمالا درد به عنوان یکی از علائم ابتلا به بیماری کرونا توسط پروتئین اسپایک موجود در ویروس کرونا کاهش پیدا می کند زیرا این پروتئین مسیرهای سیگنالینگ درد بدن را آرام می كند.
به طور کلی ویروس ها سلول های میزبان را از طریق گیرنده های پروتئینی غشای سلولی آلوده می کنند. در اوایل همه گیری کرونا، دانشمندان دریافتند که پروتئین اسپایک ویروس کرونای سارس ۲ (عامل بیماری کووید ۱۹) از گیرنده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ۲ برای ورود به بدن استفاده می کند. اما در ماه ژوئن، در دو مقاله، به نوروپیلین ۱ به عنوان گیرنده دوم ویروس کرونای سارس ۲ اشاره می شود.
گفتنی است که این محققان طی 15 سال گذشته در حال بررسی مجموعه ای از پروتئین ها و مسیرهایی بودند که مربوط به پردازش درد در پایین دست نوروپیلین هستند. آنها دریافتند که پروتئین اسپایک می تواند در نوعی پردازش درد نقش داشته باشد. آنها عقیده دارند، پروتئین اسپایک ویروس کرونای سارس ۲ درد را کاملاً سرکوب می کند.
به طور عادی در هنگام بروز بیماری بسیاری از مسیرهای بیولوژیکی بدن احساس درد می کنند. این احساس از طریق پروتئینی به نام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی A (VEGF-A) به وجود می آید که نقش اساسی در رشد رگ های خونی دارد اما همچنین با بیماری هایی مانند سرطان، آرتریت روماتوئید و اخیراً کووید ۱۹ ارتباط دارد.
هنگامی که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی A به نوروپیلین گیرنده متصل می شود، مانند یک کلید در یک قفل عمل کرده و باعث ایجاد یک حادثه ناگهانی و در نتیجه تحریک پذیری بیش از حد سلول های عصبی می شود که در نتیجه آن درد به وجود می آید. این تیم دریافتند که پروتئین اسپایک کرونای سارس ۲ دقیقاً در همان مکان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی A به نوروپیلین متصل می شود.
با توجه به این اطلاعات، تیم تحقیقاتی این پروژه یه مجموعه آزمایش هایی را در آزمایشگاه و در مدل های جوندگان انجام دادند تا فرضیه خود را مبنی بر اینکه پروتئین اسپایک کرونای سارس ۲ در مسیر درد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی A به نوروپیلین متصل می شود،مورد آزمایش قرار دهند.
آنها از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی A به عنوان محرک برای تحریک پذیری نورون استفاده کردند که باعث ایجاد درد می شود، سپس پروتئین اسپایک کرونای سارس ۲ را به این شرایط اضافه کردند. در نتیجه مشخص شد که اسپایک به طور کامل سیگنالینگ درد ناشی از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی را سرکوب می کند. در این آزمایش ها تفاوتی در استفاده از بالا یا پایین بودن دوز اسپایک مشاهده نشد چرا که در هر دو صورت نتیجه یکی بوده و درد به طور کاملا سرکوب می شده است.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله درد (PAIN) به چاپ رسیده و قابل دسترس است.
مترجم: فاطمه کردی
No tags for this post.