کشفی امیدبخش برای کنترل مقاومت به آنتیبیوتیکها
باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک، بهویژه موارد نوظهوری که «سوپرباگ» نام گرفتهاند، میتوانند تا سال 2050 منجر به مرگ حدود 10 میلیون نفر در سطح جهان شوند.
کاهش روزافزون تعداد آنتیبیوتیکهای مؤثر بر باکتریهای بیماریزا، باعث میشود که این عفونتها، به تهدیدهایی قابلتوجه برای سلامتی انسان در آینده تبدیل شوند. بنابراین بسیار مهم است که مکانیسم دقیق مربوط به چگونگی گسترش مقاومت آنتیبیوتیکی بین باکتریهای مختلف را درک کنیم.
در این راستا، مطالعهای توسط دانشمندان استرالیایی انجام شده است که در آن، پلاسمیدها یا همان مولکولهای DNA که خودبهخود تکثیر میشوند، بهعنوان یکی از محرکهای اصلی گسترش سریع ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی بین باکتریها، مورد بررسی قرار گرفتهاند.
به گفته مجریان این پژوهش، «بسیاری از پلاسمیدها، 10 تا 15 ژن مقاومت در برابر آنتیبیوتیکها را حمل میکنند و وقتی از سلول باکتریایی به سلول دیگر منتقل میشوند، دو اتفاق مهم میافتد. اول اینکه پلاسمید مربوطه کپی میشود و لذا هم توسط سلول دهنده و هم سلول گیرنده حفظ میگردد. دوم اینکه همه ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی با هم انتقال مییابند و باکتری مقصد، همزمان به چند آنتیبیوتیک مقاوم میشود».
در این مطالعه از یک سیستم غربالگری ژنتیکی قدرتمند برای شناسایی کلیه مؤلفههای مورد نیاز برای انتقال یک نوع مهم از پلاسمید مرتبط با مقاومت آنتیبیوتیکی از یک سلول باکتری به سلول دیگر استفاده شده است.
محققان فوق میگویند: تحقیقات ما ژنهایی را کشف کرد که جزء یا مؤلفهای به نام سرنگ را رمزگذاری میکنند. این همان مکانیسمی است که از طریق آن DNA پلاسمیدی و همچنین یک عنصر کنترلکننده جدید که برای تنظیم فرآیند انتقال ضروری است، به حرکت درمیآیند.
این تیم پژوهشی همچنین ساختار کریستالی عنصر کنترلکننده فوق را بررسی کرده و نشان دادند که چگونه به DNA متصل میشود و رونویسی سایر ژنهای دخیل در انتقال را فعال مینماید.
این درک عمیق باعث میشود که راهحلهایی برای این بحران رو به رشد در حوزه سلامت پیدا شود. جلوگیری از انتقال پلاسمیدها بین باکتریها یک چالش اساسی در کاهش انتشار ژنهای مقاومت به آنتیبیوتیک است.
به بیان پژوهشگران استرالیایی، ما با نگاه دقیق به مکانیسم مولکولی مربوطه، میتوانیم به تولید راهحلهای مؤثری برای متوقف کردن این ژنها در مسیر حرکتشان شویم.
آنها در انتها افزودهاند: اینکه دانش جدید مورد اشاره، چگونه به رویکردهای جدید منتهی میشود و بهطور بالقوه باعث نجات میلیونها انسان در سطح جهان میگردد، بسیار هیجانانگیز است.
گفتنی است یافتههای پژوهشی فوق در نشریه بسیار معتبر Nature Microbiology منتشر شدهاند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.