بیشتر خرسهای قطبی تا پایان قرن21 از بین می روند
ناپدیدشدن یخها، یکی از مهمترین تهدیدهایی است که علیه خرسهای قطبی وجود دارد، چراکه این جانوران را بهسوی خشکیها میراند، جایی که منابع غذایی اندک بوده و فراهم شدن دیربهدیر آنها نیز فرصت جمع شدن چربی زیرپوست را برای بقا به خرسها نمیدهد.
محققان دانشگاه تورنتو کانادا که همراه با محققانی از آمریکا این پژوهش را به انجام رساندهاند، تخمین زدهاند که خرسهای قطبی و تولههایشان تا چه مدت قادرند قبل از آنکه مرگ سریعشان اتفاق بیفتند، در چنین وضعی دوام آورند و متوجه شدهاند که همینالان هم آنها از آستانه تحمل عبور کردهاند،
به گفته این پژوهشگران، خرسهای قطبی برای شکار به آبهای یخزده متکی هستند و اگر یخی وجود نداشته باشد آنها مجبور به حرکت بهسوی خشکی هستند و در آن جا هم غذایی یافت نمیشود. لذا با توجه به اینکه این یخهای قطبی بهسرعت در حال آب شدن هستند، خرسها مجبورند دورههایی طولانی از گرسنگی را بگذرانند.
در این پژوهش محققان با استفاده از مدلهای موسوم به «زا» میزان انرژی مورد نیاز خرسهای گرسنه را برای آنکه بتوانند خود را از آستانه بقا دور نگه دارند، محاسبه کردند. آنها سپس این دادهها را با مدلهای مربوط به سیستمهای اقلیمی ترکیب نمودند تا بتوانند روزهایی را که این خرسها در آینده، بدون وجود یخهای قطبی میگذرانند محاسبه نموده و دریابند که 13 زیرجمعیت از این خرسها که معادل 80 درصد از کل جمعیت این خرسها هستند، چه زمانی از آستانه بقا عبور کرده و دچار مرگومیر سریع میگردند.
آنها متوجه شدند که در چنین وضعیتی، تولهها زودتر از همه تلف میشوند و خرسهای ماده تنها، زمان بیشتری دوام میآورند. آنها همچنین اشاره کردهاند که وقتی این جانوران از چنین آستانهای بگذرند ریسک نابودی آنها بهسرعت افزایش مییابد.
این محققان که یافتههای پژوهشی خود را در نشریه معتبر Nature Climate Change منتشر کردهاند، معتقدند بهترین راه برای نجات این جانوران دوستداشتنی، کاهش سریع میزان کربن منتشرشده در اتمسفر است. این کار به جمعیتهای خرسهای قطبی موجود کمک میکند تا به گرسنگی کشیدن نیافتند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
با اقتباس از: نشریه Nature Climate Change
No tags for this post.