آیا کرونا سلاح بیولوژیکی است؟
هم اکنون درباره پیدایش ویروس کرونا، نظرات مختلفی مطرح شده است. برخی از کارشناسان این ویروس را حاصل یک جنگ بیولوژیکی و حتی بیوتروریسم تلقی می کنند. آنها انتشار ویروس کرونا را به مثابه یک «سلاح ژنتیکی» در یک جنگ بیولوژیکی علیه ملت های خاصی از جمله ایران و چین عنوان کرده اند. گروهی دیگر معتقدند کرونا یک ویروس آزمایشگاهی است که سهوا به بیرون درز کرده است.
به اعتقاد محمدکاظم انبارلویی، کارشناس مسائل سیاسی، در حال حاضر بر مبنای برخی فرضیه ها، آمریکا ویروس کرونا را برای ضربه زدن به اقتصاد چین تولید کرده است زیرا چین تا سال 2050 بر قله اقتصاد دنیا قرار می گیرد بنابراین اصلا بعید نیست که آمریکایی ها این سلاح بیولوژیک را ایجاد کرده تا اقتصاد چین و کشورهایی که با آنها روبرو هستند مانند ایران را زمین بزنند.
در مقابل برخی متخصصان مانند پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا با رد نظریه توطئه بر این باور هستند که این ویروس مانند مورد سارس و مرس کاملا منشا حیوانی دارد و از حیوان به انسان سرایت کرده است.
هرچند هم اکنون رویکردهای مختلفی در ارتباط با ساختگی بودن و انتشار عامدانه یا تصادفی آن یا منشا حیوانی داشتن این ویروس در اغلب کشورهای جهان مطرح شده است اما هنوز در عرصه علم پزشکی و یافته های احتمالی سرویس های اطلاعاتی جهان، علل و ریشه های این پدیده به روشنی بیان نشده است و همه این فرضیات بر مبنای حدس، گمان و فرضیه مطرح شده اند.
صرف نظر از تمام این ادعاها، تجربه تاریخی ثابت کرده است که باید فرضیه جنگ بیولوژیک را جدی بگیریم و تمهیداتی پیرامون این مساله بیاندیشیم.
گواه این مدعا «پروژه ژنوم انسان» است؛ این پروژه علمی- تحقیقاتی از سال 1999 آغاز و در سال 2003 پایان یافته است. هدف از اجرای این طرح، کشف ژن های تمامی انسان ها و تجزیه و تحلیل ساختار DNA انسان و استفاده از آن در بررسی های بیولوژیکی و پزشکی بود.
به گفته منیژه اخوان، کارشناس ستاد فرهنگ دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، سلاح های ژنتیکی روی ژنوم نژادها، ملت ها، جمعیت ها یا گروه های خاصی اثر می گذارد. این سلاح های ژنتیکی متناسب با اهداف شان می توانند نتایج مختلفی از معلولیت های ذهنی و جسمی تا مرگ را برای جمعیت خاصی به ارمغان بیاورند.
او در مقاله ای پیرامون این مساله اظهارداشته است که هم اکنون 25 هزار ژن ایرانی در پروژه ژنوم ایرانیان در اختیار دانشگاه استنفورد قرار دارد؛ نتایج این پروژه مانند کشف ضعف و قوت این ژن ها می تواند در بخش نظامی و سیستم های امنیتی استفاده شود.
وی یاد آور شده است، اکنون نیز فرضیه جدیی مبنی بر هدف گیری های خاصی درباره نسل ایرانی در تولید کووید 19 مطرح است که این ویروس به طور ناخواسته به بیش از 180 کشور جهان توسعه پیدا کرده است.
دکتر رضا آذربایجانی، معاون علمي و فني مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران نیز در این خصوص به سیناپرس گفت: داده های ژنتیکی انسانی مانند هر منبع اطلاعاتی شخصی دیگری در عصر جدید می تواند مورد استفاده به جا و یا نا به جا قرار گیرد. به عنوان مثال در سالیان اخیر موارد متعددی از دسترسی غیرمجاز شرکت های بزرگ و شبکه های مجازی به حساب کاربران خود رخ داده است که منجر به بهره برداری های اقتصادی و سیاسی و انتخاباتی و … نیز شده است.
وی افزود: در دنیای تکنولوژی اطلاعات داده های ژنتیکی افراد و در سطوح کلان جمعیت می تواند تحلیل های اطلاعاتی متنوعی از نقاط قوت و ضعف ژنتیکی تا پتانسیل های بیماری های مختلف یا حتی عادات و سبک زندگی افراد را شامل شود. پر واضح است که ظرفیت این اطلاعات می تواند در حیطه های مختلفی همچون پزشکی شخصی و دارویی تا صنایعی همچون بیمه یا بهره برداری های پیچیده تر مورد استفاده قرار گیرد. از این رو موضوع سرقت داده های ژنتیکی چه در سطح کشور ما و حتی در سطح جهانی علاوه بر اینکه موضوعی واقعی و عینی است لزوم اتخاذ سیاست ها و استراتژی های موثر بر آن را هم در حوزه مالکیت فردی و هم جمعیتی را می طلبد.
گزارش: فرزانه صدقی
No tags for this post.