خطر جدی گسترش زنبورهای وحشی آسیایی در اروپا

به گزارش سیناپرس، نام زنبور سرخ آسیایی یا زنبور قاتل (Asian hornet) اغلب برای دو گونه زنبور بزرگ به کار می رود. تنها یکی از این گونه ها مربوط به اروپا است، اما هر دو گونه زنبورهای مهاجم محسوب می شوند.

زنبور سرخ آسیایی زرد پا (Vespa velutina) گونه دیگری از زنبورهای سرخ آسیایی یا زنبور قاتل هستند که از زنبورهای قاتل بزرگ ترند. این گونه از زنبورها در بسیاری از مناطق آسیا یافت می شود اما اخیراً در شمال غربی اقیانوس آرام و آمریکای شمالی نیز کشف شده اند. اندازه طول این زنبور وحشی ۴/۵ سانتی متر، طول بال ها ۷/۵ سانتی متر و اندازه نیش آن ها ۶ میلی متر است و ترس از تبدیل شدن آن ها به گونه مهاجم در آمریکای شمالی باعث شده تا رسانه ها آنها را زنبورهای وحشی قاتل بنامند.

باید در نظر داشت زنبورهای سرخ آسیایی، زنبورهای اجتماعی هستند. آنها در کلنی های بزرگی  زندگی می کنند که از چند هزار کارگر تشکیل شده و هر یک از آنها دارای یک ملکه هستند که در بهار کلنی را تشکیل می دهد. این کلنی در یک لانه کاغذی ساخته شده به وسیله زنبورها تشکیل می شود.
زنبور سرخ آسیایی مانند سایر زنبورهای اجتماعی، از جمله زنبور سرخ اروپایی (Vespa crabro) که به طور طبیعی در سراسر جنوب بریتانیا یافت می شود، یک شکارچی است. اگرچه آنها حشرات زیادی را شکار می کنند، اما این تمایل شدید آنها به شکار زنبورهای عسل، نگران کننده است. به گزارش سیناپرس، محدوده طبیعی زنبور سرخ آسیایی، جنوب شرقی آسیا است. با این حال، آنها به طور تصادفی در سال ۲۰۰۴ میلادی، احتمالاً از طریق جعبه های سفال چینی به فرانسه وارد شدند. این زنبورها تا سال ۲۰۱۵ در بیشتر مناطق فرانسه گسترش پیدا کردند. آنها در همین حال وارد کشورهای همسایه از قبیل اسپانیا، پرتغال، ایتالیا، بلژیک، بریتانیا و ایرلند شدند. 

در محدوده طبیعی زنبور سرخ آسیایی، رایج ترین گونه زنبور عسل از دفاعی عالی در برابر این گونه برخوردار است. به عنوان مثال، هر زنبور سرخ آسیایی که بخواهد وارد لانه زنبور عسل آسیایی شود توسط زنبورهای عسل نگهبان احاطه می شوند و این اقدام باعث گرم شدن بیش از حد زنبور سرخ آسیایی شده تا از بین برود. در حالی که زنبورهای عسل اروپایی، دفاع ضعیفی در قبال زنبور سرخ آسیایی دارند.

به گزارش سیناپرس، زنبورداران اروپایی بیش از یک دهه است که در حالت آماده باش بوده و از طریق تیم ‌های محلی زنبورهای سرخ آسیایی و واحد ملی زنبور عسل، لانه‌ ها را برای مشاهده احتمالی گونه جدید ردیابی می‌ کنند.

مترجم: مولود یوسفی
منبع: sciencefocus

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا